Oekraïne: “Een lang voorbereide Amerikaanse plaatsvervangende oorlog”

Datum:
  • maandag 31 oktober 2022
  • in
  • Categorie: , , , , ,
  •  “Eindspel Europa – Waarom het politieke project Europa mislukt is en hoe we daarvan weer kunnen dromen”





    Oekraïne: “Een lang voorbereide Amerikaanse plaatsvervangende oorlog”

    (Door: David Berger – Vertaling: E.J. Bron)

    De politicologe Prof. Guérot heeft de westelijke voorbereidingen tot de Oekraïne-oorlog gedetailleerd bestudeerd en komt tot de conclusie “dat de Oekraïne de rol toebedeeld kreeg om plaatsvervangend voor het Westen een oorlog met Rusland te beginnen, die daarna militair en logistiek door NAVO-lidstaten ondersteund zou moeten worden, zonder de alliantie direct bij het conflict te betrekken.”

    De wetenschapster en publiciste Ulrike Guérot zorgt in de politiek correcte bubbel van oorlogshitsers opnieuw voor enorme opwinding, die eisen om hier toch de vrijheid van meningsuiting fundamenteel te verbieden.

    De reden: samen met de publiciste Hauke Ritz heeft de politicologe deze week het boek “Eindspel Europa – Waarom het politieke project Europa mislukt is en hoe we daarvan weer kunnen dromen” gepubliceerd:

    Pleidooi voor een zelfstandig Europa

    “Europa wordt met een gruwelijke oorlog aan haar grenzen geconfronteerd en staat dertig jaar na hereniging en Verdrag van Maastricht op een tweesprong. Ulrike Guérot en Hauke Ritz belichten in hun essay ´Eindspel Europa´ de ontwikkeling van de Europese Unie sinds 1992 en bezinnen zich op de oorspronkelijke Europese waarden en doelen: een soeverein Europa en een continentale vredesorde.

    De ontwikkelingen, die voorafgingen aan de Oekraïne-oorlog, belichten ze nauwkeurig en brengen tot nu toe onbekende zaken aan het licht. Ulrike Guérot en Hauke Ritz eisen een andere manier van denken in de richting van een zelfstandig Europa, dat als gelijkwaardige optreedt tegenover Amerika en Rusland.”- aldus de tekst van de uitgever over het nieuwe boek.

    Lang voorbereide Amerikaanse plaatsvervangende oorlog

    Een alinea uit de inleiding heeft het echt in zich:

    “We tekenen in drie hoofdstukken respectievelijk voor de jaren ´90, de jaren 2000 en de jaren 2010 met grove strepen na hoe en waarom Europa in de laatste dertig jaar datgene wat het eigenlijk wilde worden uit het oog verloren heeft en de EU als politiek project uiterlijk sinds de millenniumwisseling geen kans meer had.

    We leiden uit Amerikaanse bronnen af dat de Russisch-Oekraïense oorlog een lang voorbereide Amerikaanse plaatsvervangende oorlog is, een apotheose van decennialange Amerikaanse geostrategie, wier eigenlijke doel de versterking van de Amerikaanse dominantie in Europa is. Europa moet van haar economische aders in het oosten afgesneden worden, die landmassa waarop de voeten van Europa staan. Het is een politiek van de ´restricted damage´, de gecontroleerde, maar bewuste economische beschadiging, die vooral het doorsnijden van het Duitse handelsoverschot, da tin het oosten wordt verdiend, ten doel heeft. Europa wordt economisch en strategisch door de VS gebruikt, dient zich echter in Amerikaanse ogen gewoon niet te emanciperen en daardoor mogelijkerwijs een concurrent van een al lang kwakkelende wereldmacht te worden, die zijn eigen ondergang vreest.

    De hier voorgedragen analyse komt voort uit de wens naar een verenigd Europa en een continentale vredesorde, die we in het laatste deel van dit boek aan een nadere beschouwing zullen onderwerpen. We willen er met dit essay aan bijdragen Europa uit de verdringing en zelfafwijzing van het eigene te halen: het gaat om de laatste kans van een Europese emancipatie!

    Wie is de oorlog begonnen?

    Tot de meest gebruikte semantische bepalingen sinds het begin van de oorlog behoort het betoog van de “Russische overval” of de “Russische aanvalsoorlog” op de Oekraïne. Geen enkele nieuwsuitzending kan het tot op de dag van vandaag stellen zonder deze formulering. Daarmee wordt geïnsinueerd dat zowel de Oekraïne als het Westen door de oorlog verrast zouden zijn en hem niet hebben zien aankomen, laat staan voorbereid hebben.

    Een nauwkeurige analyse van de veelheid aan militaire activiteiten, die tientallen NAVO-landen, maar in het bijzonder de VS, Groot-Brittannië en Canada, sinds 2014 in de Oekraïne ontplooid hebben, laat ondertussen duidelijk zien dat dit niet zo was. (…) In principe zou de vraag wie deze oorlog werkelijk begonnen is opnieuw onderzocht moeten worden. Het gaat eerder om Angelsaksische – namelijk Amerikaanse, Britse en Canadese – oorlogsvoorbereidingen tegen Rusland, die weliswaar niet in de media worden besproken, maar toch door openbare documenten toegankelijke waren en zijn. (…)

    Als je de westelijke oorlogsvoorbereidingen in detail bestudeert, dan wordt duidelijk dat de Oekraïne de rol toebedeeld kreeg om plaatsvervangend voor het Westen een oorlog met Rusland te beginnen, die daarna militair en logistiek door NAVO-lidstaten ondersteund zou moeten worden, zonder de hele alliantie direct bij het conflict te betrekken.

    Dit proces moest begeleid worden door een economische oorlog (sancties), informatieoorlogsvoering (anti-Russische propaganda) en een nucleaire omsingeling van Rusland, die vooral door het raketschild in Roemenië en Polen evenals door maritieme krachten, in het bijzonder torpedobootjagers van de Arleigh-Burke-klasse gegarandeerd moest worden. Al deze maatregelen kwamen overeen met het streven van de VS naar ´Full Spectrum Dominance´ en hadden tot doel om de Russische Federatie op meerdere niveaus dusdanig te verzwakken, dat het land zijn evenwicht zou verliezen en binnenlandse conflicten tot de val van de regering zouden leiden.”

    Het boek kan hier besteld worden.

    Bron:
    philosophia-perennis.com
    Door: David Berger

    Vertaald uit het Duits door:
    E.J. Bron
    (www.ejbron.wordpress.com)

    0 reacties :

    Een reactie posten