Foto: Shutterstock.










Een bijdrage van Jeroen Hetzler.

Hadden we de Urgenda-zaak, thans beleven wij een vergelijkbare herhaling door het proces dat Milieudefensie tegen Shell heeft aangespannen.

Shell zou immers bijdragen aan een of andere bedachte verschrikkelijke opwarming. Wee de komende generatie die door die verschrikkelijke opwarming wel eens geteisterd zou kunnen worden door allerlei rampen en geen ander lot wacht dan verdrinking, verhongering, verbranding of ontwaken in de goot te midden van de haringkoppen na verlies van alle have en goed. Een Overheid kan dit zijn burgers niet aandoen en daarom beriep de rechter in de Urgenda zaak zicht op de artikelen 2 en 8 van de EVRM. Zie hier:

Artikel 2. Recht op leven

1. Het recht van een ieder op leven wordt beschermd door de wet. Niemand mag opzettelijk van het leven worden beroofd, behoudens door de tenuitvoerlegging van een gerechtelijk vonnis wegens een misdrijf waarvoor de wet in de doodstraf voorziet.

2. De beroving van het leven wordt niet geacht in strijd met dit artikel te zijn geschied ingeval zij het gevolg is van het gebruik van geweld, dat absoluut noodzakelijk is:

a. ter verdediging van wie dan ook tegen onrechtmatig geweld;

b. teneinde een rechtmatige arrestatie te bewerkstelligen of het ontsnappen van iemand die op rechtmlatige wijze is gedetineerd, te voorkomen;

c. teneinde in overeenstemming met de wet een oproer of opstand te onderdrukken.

Artikel 8. Recht op eerbiediging van privé-, familie- en gezinsleven

1. Een ieder heeft recht op respect voor zijn privé leven, zijn familie- en gezinsleven, zijn woning en zijn correspondentie.

2. Geen inmenging van enig openbaar gezag is toegestaan in de uitoefening van dit recht, dan voor zover bij de wet is voorzien en in een democratische samenleving noodzakelijk is in het belang van de nationale veiligheid, de openbare veiligheid of het economisch welzijn van het land, het voorkomen van wanordelijkheden en strafbare feiten, de bescherming van de gezondheid of de goede zeden of voor de bescherming van de rechten en vrijheden van anderen.

Bron hier.

De rechter ging er vanuit dat beide artikelen geschonden werden door menselijke CO2-emissie die een catastrofale opwarming zou veroorzaken die de levens en gezondheid van burgers zou bedreigen. De rechter nam aan dat die catastrofale opwarming, beter bekend als de CAGW-hypothese (vermeend door mensen veroorzaakte catastrofale opwarming), een vaststaand feit was. Het punt is echter dat hier geen bewijs voor is.

Aanhangers van deze hypothese beroepen zich op een frauduleuze 97%-consensus, dat slechts een autoriteitsargument is i.p.v. een wetenschappelijk. Ook beroepen zich op de al even frauduleuze Hockeystickgrafiek van M. Mann et al. Hiertegenover kan worden gesteld dat alle voorspellingen uit deze hoek geflopt zijn. Zie hier.

Wat moeten wij denken van al die miljoenen klimaatvluchtelingen vallend onder die artikelen 2 en 8, die nooit kwamen opdagen? Zie hier. Wat moeten wij denken van al die toenemende doden door die verschrikkelijke opwarming? Die zij er niet, integendeel, 99% minder maar liefst sinds 1920. Zie hier.

Waar berust de uitspraak van die rechter in de Urgenda-zaak zich dan op? Zeker niet op feiten, maar op veronderstellingen. De man heeft zijn huiswerk niet gedaan, in elk geval niet om tot een weloverwogen uitspraak te komen die ook de wetenschap recht deed. Het kan immers niet zo zijn dat een rechter zich beroept op toekomstige verwachtingen door deze als hedendaags feit te bestempelen. Dit is activisme, geen evenwichtige rechtspraak. Nogmaals er is geen bewijs voor dit ‘hedendaagse feit’. Singer schreef er dit over:

Klimaatverandering vindt miljoenen jaren plaats lang voordat de mens bestond. De oorzaken van die verandering zijn duidelijk alle van natuurlijke aard – niet door de mens veroorzaakt (antropogeen). Er is geen reden om aan te nemen dat deze natuurlijke oorzaken opeens zijn gestopt. Bijvoorbeeld, vulkanisme, invloeden van de zon en oceanische oscillaties gaan allemaal door tot op de dag van vandaag. Wij kunnen deze natuurlijke klimaat-forcings niet precies modelleren, zodat wij er niet op kunnen anticiperen hoe sterk deze in de toekomst zullen zijn.

Laten wij dit de nul-hypothese noemen: klimaatveranderingen worden door natuurlijke krachten veroorzaakt. Deze staat tegenover de alternatieve hypothese, namelijk dat de huidige klimaatverandering van antropogene aard is. Logischerwijs ligt de bewijslast bij de alarmisten om aan te tonen dat de nul-hypothese niet in staat is om de empirische data te verklaren, en daarmee verworpen is ten gunste van de alternatieve hypothese. Met andere woorden: alarmisten zullen met overtuigende meetgegevens moeten komen als bewijs voor de antropogene klimaatverandering (AGW). Zij moeten dit doen door gedetailleerde vergelijking van de data met de klimaatmodellen. Dit is natuurlijk uiterst moeilijk en praktisch onmogelijk, daar men de natuurlijke invloeden niet exact kan specificeren. Wij kennen geen dergelijke gedetailleerde vergelijking, wel slechts anekdotisch bewijs. Wij moeten echter wel toegeven dat AGW plausibel is. CO2 is immers een broeikasgas en het niveau stijgt, voornamelijk door de verbranding van fossiele brandstoffen sinds de Industriële Revolutie.

Toch, wanneer wij klimaatmodellen vergelijken met observaties van het verleden (hindcasting) blijkt dat de AGW veel beperkter is dan de modellen projecteren. Er is zelfs een interval van niet-significante opwarming (pauze of hiatus) gedurende zo’n 18 jaar, ondanks de snelle stijging van de CO2-concentratie in de atmosfeer. Er is thans geen algemeen geaccepteerde verklaring voor deze discrepantie tussen de uitkomsten van modellen en waarnemingen, hoofdzakelijk in de 21ste eeuw.

Wij kunnen op grond van het bovenstaande stellen dat er geen wettelijk overtuigend bewijs is voor de bewering dat menselijke CO2-emissie een immanente bedreiging voor de mens vormt op grond van artikel 2 en 8 van de ERVM. Eerder het tegendeel. Juist dit roept de vraag naar het omgekeerde op. Is niet eerder sprake van ernstige bedreiging van de burger door beperking van diens democratische rechten? Wordt de burger niet bedreigd in diens welvaart en gezondheid door opgelegde kosten door het plan van-het-gas-af? Wordt de burger niet bedreigd in zijn privé leven achter de voordeur door gedwongen afsluiting van het gas? Worden door opgelegd klimaatbeleid boeren niet bedreigd in hun bestaan evenals vissers?

U als burger verkeert thans slechts in de bevoorrechte positie waarin de RES-Groot-Inquisiteur Torquemada u grootmoedig toestaat te kiezen uit brandstapels met een ruime keuze aan vermogensdichtheden als die van zon, wind en bos waarop u klimaatketter zal belanden, tenzij … Bekeer u zich tot de Protocollen van de KlimaatWijzen van Parijs Timmermans, Samsom en Nijpels die op u neerzien als Nero ooit neerzag op Christenen die in het Circus Maximus aan de leeuwen probeerden te ontkomen en daar zelf hun eigen entreegeld voor hadden moeten betalen. Ik wens de rechters en de advocaten in het proces tegen Shell veel wijsheid toe.

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de klimaatwet moet worden vernietigd).