Mensenrechten zijn gebaseerd op het milieu? Ik bedoel, wie had dat gedacht? 

28-7-2025

Klimaatactivisme in zwarte toga’s

Door Willis Eschenbach.

Als je me vorige week had gevraagd me voor te stellen dat het hoogste gerechtshof ter wereld de klimaatwetenschap beslecht zou verklaren door een rechterlijke uitspraak, en dat het de wereld vervolgens zou bedreigen met herstelbetalingen als regeringen zich niet aan de klimaatlijntjes houden, dan had ik mezelf een flinke gin-tonic ingeschonken en de URL nog eens gecheckt.

Maar helaas, welkom in 2025, waar het Internationaal Gerechtshof (ICJ) zojuist een “advies” heeft uitgebracht dat zo ambitieus, schijnheilig en wetenschappelijk oppervlakkig is dat het minder op een rechterlijke uitspraak lijkt dan op het script voor een zeer, zeer serieuze VN-fancy fair. De eigen samenvatting van hun laatste waanzin vindt u hier .

Laten we de tafel dekken. Het IGH werd door echte groene klimaatactivisten gevraagd om zich uit te spreken over de vraag of landen die – houd je vast – het klimaat niet “beschermen” , wat dat ook moge betekenen, zich schuldig maken aan internationaal onrechtmatig gedrag.

Niet alleen afgekeurd. Niet alleen geschikt voor een streng gesprek.

Nee, schuldig. Juridisch schuldig. Iemand bereid tot betaling van een schadevergoeding?

Hieronder ziet u een overzicht van de zelfingenomen, arrogante, pompeuze bankzitters die denken dat zij de baas zijn over de wereld én over uw portemonnee en dat zij uiteindelijk bepalen wat de wetenschappelijke waarheid is.

En als u ook maar een seconde dacht dat hun uitspraak beperkt bleef tot onmiddellijke, daadwerkelijke aantoonbare schade, sta mij dan toe u kennis te laten maken met de nieuwe klimaatdoctrine van het hof: “Het milieu is de basis voor alle mensenrechten.”

Mensenrechten zijn gebaseerd op het milieu? Ik bedoel, wie had dat gedacht? Het is duidelijk dat de opstellers van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring zich daar niet van bewust waren toen ze zeiden:

Wij beschouwen deze waarheden als vanzelfsprekend: dat alle mensen gelijk geschapen zijn, dat zij door hun Schepper begiftigd zijn met bepaalde onvervreemdbare rechten, waaronder het recht op leven, vrijheid en het nastreven van geluk.

Maar nee hoor … blijkbaar is het recht op een “schone, gezonde en duurzame omgeving” niet alleen een goede ambitie, maar een voorwaarde en fundament voor alles van onderdak tot de Onafhankelijkheidsverklaring.

In deze tientallen pagina’s gezwollen juridisch proza verzekert het Hof ons herhaaldelijk dat de wetenschap zowel “ondubbelzinnig” als “consensueel” is. 

Neem een bezem en veeg de feitelijke, rommelige debatten tussen klimatologen, natuurkundigen, statistici en economen terzijde. Waarom zouden we ons druk maken over de voetnoten en kanttekeningen van het IPCC, onzekerheidsmarges, of het feit dat ongeveer de helft van de wetenschappelijke wereldbevolking druk bezig is met het uitvechten van causale attributies, de betrouwbaarheid van modellen, emissiepaden en feedbackmechanismen? Het ICJ kan dat allemaal ophelderen met een zwaai van de rechter.

Het maakt niet uit dat veel gekwalificeerde wetenschappers – ja, degenen met een vaste aanstelling, labjassen en neurale netwerken – voortdurend op de tekortkomingen van alles wijzen, van de nauwkeurigheid van klimaatmodellen tot het gebrek aan robuust bewijs dat bepaalde weersomstandigheden direct in verband brengt met CO₂-uitstoot.

Die saaie debatten? Weggepoetst en vervangen door een door de rechter gezalfde WAARHEID, afdwingbaar overal waar een advocaat documenten kan indienen en een sympathiek persbericht kan vinden.

Het hof trekt vervolgens een sprong van deze zogenaamd waterdichte wetenschap naar de conclusie dat alle landen niet alleen moreel maar ook juridisch verplicht zijn om fossiele brandstoffen af te remmen, herstelbetalingen te doen voor ‘klimaatschade’, wat dat ook moge zijn op elk moment, en – en dit is de clou – hun hele economie en energienetwerken te herstructureren om tegemoet te komen aan de ambities van de meest bezorgde afgevaardigden in de Algemene Vergadering van de VN.

En het gaat niet alleen om de uitstoot binnen je eigen grenzen, maar ook om de ether van de internationale handel, tot aan de manier waarop een blik soep van Kansas naar Kazachstan wordt verscheept.

Als dit u een nogal energieke interpretatie van rechterlijke macht lijkt, bent u niet de enige. De uitspraak van het ICJ interpreteert verdragen niet alleen – het herschrijft ze, plakt er nieuwe concepten van aansprakelijkheid bovenop en wijst vervolgens met de vinger naar elke nieuwe regering, in feite zeggend:

“Voldoe aan de regels, of riskeer dat je als internationale outlaw wordt bestempeld … en vervolgens wordt afgeperst voor schadevergoeding.”

(Het goede nieuws is dat dit een “advies” is, geen rechterlijke uitspraak, en gelukkig ontbreekt de bevoegdheid om dit daadwerkelijk af te dwingen nog steeds in de gereedschapskist van het hof. Maar je kunt een hele reeks rechtszaken, klimaattribunalen en juridische ngo’s verwachten die hun vingers aflikken.)

Deze uitspraak wemelt van de niet-juridische conclusies. De rechtbank, die nu blijkbaar bestaat uit filosofen en profeten, instrueert de ingenieurs en energieanalisten van de wereld dat mitigatie niet kan wachten, adaptatie verplicht is, en – mocht u van plan zijn om rustig met pensioen te gaan – de enige acceptabele toekomst er een is met emissiereducties “van de hoogste ambitie”. Verwachtte u wetgeving? Dwaas.

Je krijgt een politiek manifest in een juridisch jasje.

Maar wees duidelijk: het gevaar zit hem niet alleen in het klimaat. Het gaat om precedentwerking.

Als internationale rechtbanken nu het recht opeisen om middels een declaratoir decreet sociaal, economisch en technologisch beleid voor de hele planeet te bepalen, wie heeft er dan nog parlementen, regeringen, wetenschappelijke panels of – God verhoede – een publiek debat nodig?

Als een of andere groene, denkbeeldige versie van ‘het milieu’ een existentieel mensenrecht is, waarom zouden rechtbanken dat dan niet ook doen voor ‘algoritmische eerlijkheid’, ‘biodiversiteitsgelijkheid’, ‘klimaatrechtvaardigheid’ of wat voor zaak dan ook die vervolgens wordt aangekaart door een koor van rechtenstudenten en een goed geproduceerde video?

En maak jezelf geen illusies: deze mening zal door nationale rechtbanken, verzekeringsmaatschappijen en bestuurskamers razen en activisten aanmoedigen om elke multinationale overeenkomst die er bestaat als wapen in te zetten tegen iedereen die zich niet aan de regels houdt. De dreiging van eindeloze rechtszaken, de economische chantage die inherent is aan “herstelbetalingen” en het spook van rechtsonzekerheid zullen innovatie, investeringen en vooruitgang in de echte wereld sneller de kop indrukken dan je “Klimaatakkoord van Parijs” kunt zeggen.

Deze uitspraak is een perfect voorbeeld van waarom ongeveer tweederde van de wereldbevolking in landen woont die pertinent weigeren geregeerd te worden door deze activistische gekken in zwarte gewaden … waaronder, gelukkig, de VS. De VS heeft zich in 1986 teruggetrokken uit de verplichte jurisdictie van het ICJ, wat betekent dat ze niet automatisch gebonden zijn aan de uitspraken van het ICJ. Ik denk dat we ons volledig moeten terugtrekken uit het ICJ en ze hun gang moeten laten gaan.

Kortom, de uitspraak is niet zomaar een overschrijding. Het is een polsstoksprong over het juridische hek, die regelrecht belandt in het domein van politiek, filosofie en wetenschappelijke orthodoxie, afgedwongen door dubieuze juridische macht.

We zijn nu een stap dichter bij een wereld waarin de uitkomst van complexe, onopgeloste kwesties wordt bepaald door toga en hamer, niet door wetenschap, rede, publiek debat of de realiteit … en dat is een zeer gevaarlijk precedent.

Veel succes allemaal. Mijn oplossing?

De VS volledig uit de VN, inclusief het Internationaal Gerechtshof en elke ander tentakel van de VN. 

Het is een slangenkuil van adders, totalitaristen, antisemieten, zelfingenomen “juristen” en gekke groene activisten.

De VN volledig uit de VS. 

Verplaats het hoofdkantoor naar Ouagadougou of ergens waar de lokale bevolking hulp nodig heeft, verbied VN-medewerkers om airconditioning te gebruiken om “het klimaat te beschermen” , en kijk eens hoeveel VN-rijkdommen en -parasieten die het goede leven in New York City leiden, plotseling ontslag nemen om “meer tijd met hun gezin door te brengen”…

Het allerbeste voor iedereen: blijf de goede strijd strijden.

***

Bron hier.

***