Van een onzer correspondenten.

Klokkenluider en klimaatonderzoeker Rob de Vos volgt al geruime tijd de wetenschappelijke onderbouwing van zeespiegelstijgingen, met name in de rapporten van TUD- onderzoekers en van Deltares. Hij was verbaasd dat in de nieuwe ‘Zeespiegelmonitor 2022’ van Deltaris werd geconcludeerd dat men uitgaat van een versnelling in de zeespiegel na 1993. De Vos:

‘Die gewijzigde conclusie (2018 geen versnelling, 2022 wel versnelling) is dus het gevolg van een gewijzigde methodiek. Zoals we al in onze commentaarartikelen op de publicatie van Steffelbauer et al uit 2022 constateerden zijn de zeespiegeldata van Delfzijl onbetrouwbaar, omdat het betreffende meetstation door de gaswinning maar liefst 24 cm is gedaald.’

Deltares is een non-profit organisatie. Er werken 850 medewerkers met 42 verschillende nationaliteiten en het is gevestigd in Delft en Utrecht. Alle opdrachten en projecten, of ze nu gefinancierd worden door de markt of uit gelden voor strategisch onderzoek, leveren volgens Deltares een bijdrage aan het verstevigen van de kennisbasis: ‘Daarnaast hechten wij zeer aan openheid en transparantie.’ Niemand minder dan Johan Remkes is voorzitter van de Raad van Toezicht bij Deltares.

Modellen kunnen leuk zijn en kunnen waarnemingen aanvullen, maar moeten niet in de plaats komen van waarnemingen.


Dr. Hessel Voortman, expert op het gebied van kustverdediging, reageerde vorig jaar via Twitter op een eerder Delfts rapport. Volgens Voortman is het gebruik van zonale en meridionale windstress door het TUD- team en nu ook door instituut Deltares voor het corrigeren van de getijdemeetreeksen, onjuist omdat omstandigheden zoals de vorm van het Noordzeebekken het windeffect sterk richtingsgevoelig maakt.

Kan toezichthouder Remkes geen gesprek op gang brengen?



De grafiek van de Zeespiegelmonitor over het deel vanaf 1993 is volgens de Vos ineens veel steiler. Dat komt omdat de Deltares-grafiek niet de gemiddelde gemeten zeehoogten weergeeft, maar de zeehoogten gecorrigeerd voor de zgn. windopzet en het ‘nodale’ getij. In het bijschrift staat dan: ‘De nieuwste waarnemingen veranderen dit beeld’. Die waarnemingen zijn niet de gemeten zeehoogtedata maar de data na windcorrectie en correctie voor de nodale cyclus. De uitkomst van een model dus.

De Vos:

‘Laten we houden bij wat we waarnemen, en niet vervallen in wat we zouden móeten waarnemen, de ‘what if’ benadering. Modellen kunnen leuk zijn en kunnen waarnemingen aanvullen, maar moeten niet in de plaats komen van waarnemingen.’

Kan toezichthouder Remkes geen gesprek op gang brengen tussen de Vos c.s. en de Deltares-onderzoekers? Het is van nationaal belang.

***

Voor het artikel met doorverwijzingen zie hier.

***

 

: