“Tijdens het eerste jaar waren wij de helden,” blikt Annys terug. “Mensen stonden voor ons te applaudisseren. Vanaf het moment dat de vaccins er waren, werden wij een bedreiging voor de patiënt. De artsen zijn misbruikt als symboolfunctie.”
Falend beleid
In het beleid zag Annys heel veel misgaan. Hoewel hij – gezien de panieksituatie – begrip kan opbrengen voor het afkondigen van lockdowns in het voorjaar van 2020, was het volgens hem snel duidelijk dat deze meer schade veroorzaakten dan dat ze voorkwamen.
De vaccins zijn volgens Annys niet alleen te snel ontwikkeld – waarbij studies naar de veiligheid werden overgeslagen – maar ook hebben virologen en andere experts mensen misleid, omdat ‘zij mensen deden geloven dat dit virus uitgeroeid kon worden’. “Er is natuurlijk een enorm verschil tussen een stabiel poliovirus en een snel muterend luchtwegvirus. En dat wisten wetenschappers en virologen, maar toch zei men: ‘Als team kunnen we dit virus overwinnen. Iedereen doet mee.’”
Natuurlijke immuniteit werd volgens Annys ten onrechte genegeerd. “Het beleid ontkende zelfs natuurlijke immuniteit. Net zoals de arts-patiënt-relatie een gevaar werd, is de natuurlijke immuniteit een gevaar geworden. Want natuurlijk: als je erkent dat iemand die een natuurlijke infectie heeft doorgemaakt beter beschermd is, dan heb je een groot probleem als je een massavaccinatieprogramma wilt uitrollen – zeker met een virus dat zo besmettelijk is.”
Het probleem van de uitgestelde zorg had er helemaal niet hoeven zijn, zegt Annys. “In het ziekenhuis waar ik werkte, kregen we de richtlijn dat de operatiezalen moesten sluiten, zodra er zes mensen met corona werden opgenomen. Zes mensen, van wie we wisten dat 50 procent was opgenomen vanwege een verstuikte enkel. Ik mocht geen operaties uitvoeren, waardoor ik zestien mensen heb moeten afbellen – ik alleen. En verschillende chirurgen hebben dat moeten doen.”
Luis in de pels
Behalve dat Annys last kreeg van zijn geweten, werd hij ook onder druk gezet. “Het kwam erop neer dat ik een luis in de pels was. Ik werd geïntimideerd om te zwijgen en moest kiezen: laat ik me verder onder druk zetten, of wil ik als arts normaal functioneren? Wanneer ik als arts tegen een 18-jarige of zwangere vrouw niet mag zeggen dat zij het vaccin beter niet kunnen nemen, dan heb ik een groot probleem.”
Daarom gaf hij zijn carrière op. Hij schreef zijn ervaringen op in het boek ‘FACTCHECK: NEEN. Niet elke arts deelt de mening van de televisie-expert’, dat is te bestellen via moerasbever.com.
Bekijk deze verhelderende aflevering van Het Kompas, waarin de absurditeit van het coronabeleid en de bedenkelijke rol daarin van de farmaceutische industrie nuchter, maar vlijmscherp worden blootgelegd.
0 reacties :
Een reactie posten