Door Francis Menton

Vertaling: Martien de Wit.

In een nieuw rapport van de Global Warming Policy Foundation (GWPF) wordt gewaarschuwd dat het beleid inzake hernieuwbare energie, dat overal ter wereld wordt gevoerd, volstrekt onrealistisch is.

Dat komt omdat voor netten die alleen uit ‘hernieuwbare’ energie bestaan grote hoeveelheden elektriciteitsopslag nodig zijn om ze levensvatbaar te maken. Momenteel ontbreekt het de wereld echter aan een energieopslagtechnologie die zowel betaalbaar als schaalbaar is.

Zoals de auteur van het rapport, Francis Menton, uitlegt:

“De vereiste hoeveelheid opslag is zeer groot – misschien wel twee maanden de gemiddelde vraag. De kosten worden dan absurd: je zou elk jaar het hele BBP aan accu’s kunnen besteden en het zou nog steeds niet genoeg zijn. Waterstof is beter, maar nog steeds verbazingwekkend duur, omdat het zo inefficiënt is”.

Volgens een van de schattingen van Francis Menton kunnen de kosten voor de levering van lithium-ionbatterijen voor een elektriciteitsnet meer dan tien keer het BBP bedragen. Omdat de batterijen slijten, zouden de uitgaven bovendien om de paar jaar moeten worden herhaald. Desondanks gaan beleidsmakers door met het inzetten van wind- en zonne-energie, in de hoop dat wetenschappers op tijd met iets komen om een ramp te voorkomen.

Het gehele ontnuchterende rapport vindt u hier.

Om een indruk te geven van de inhoud, volgen hier zowel de vertaalde inleiding als de conclusie.

Het dilemma van de energieopslag

Inleiding

Moderne economieën – waaronder het grootste deel van Europa, een groot deel van de Verenigde Staten, Canada, Australië, Nieuw-Zeeland en andere – zijn begonnen aan een queeste om hun economie kooldioxidevrij te maken en de uitstoot van kooldioxide en andere broeikasgassen tot nul terug te brengen.

De Net Zero*-plannen zijn bijna volledig gebaseerd op de bouw van grote aantallen windturbines en zonnepanelen ter vervanging van centrales die fossiele brandstoffen (kolen, olie en aardgas) gebruiken om elektriciteit te produceren. Het idee is dat naarmate er genoeg windturbines en zonnepanelen worden gebouwd, de voormalige kolen-, olie- en gascentrales geleidelijk kunnen worden gesloten, zodat er een uitstootvrij elektriciteitssysteem overblijft.

Maar wind- en zonnefaciliteiten leveren slechts intermitterende stroom, die volledig ondersteund moet worden door iets anders (fossiele brandstofgeneratoren, kerncentrales, batterijen, of een andere vorm van energieopslag) zodat de elektriciteitsvraag van afnemers kan worden opgevangen in tijden van weinig wind en zon, zodat het stroomnet niet uitvalt. De regeringen in kwestie hebben echter fossiele brandstoffen en kernenergie als reserve grotendeels of geheel uitgesloten, zodat één of andere vorm van opslag als voornaamste of enige optie overblijft. Politici zijn er domweg van uitgegaan dat opslag in één of andere vorm beschikbaar zal komen. Hun afweging van hoeveel opslag er nodig zal zijn, hoe het zal werken, en hoeveel het zal kosten is volkomen ontoereikend geweest.

Energieopslag ter ondersteuning van een overwegend wind/zonne-energie systeem om Net Zero te bereiken is een enorm probleem en zeer waarschijnlijk een onoplosbaar probleem. Op dit moment is er geen bewezen en doorgerekende oplossing voor energieopslag die een wind-/zonne-energieopwekkingssysteem helemaal naar netto nul emissies kan brengen, of ook maar in de buurt daarvan kan brengen. Regeringen gaan gewoon blindelings te werk, zonder enig echt idee van hoe en of het systeem dat zij verplichten uiteindelijk zal werken en hoeveel het zal kosten.

De waarheid is dat er, behoudens een soort wonder, geen enkele geschikte opslagtechnologie haalbaar zal zijn, laat staan tegen betaalbare kosten, binnen een tijdsbestek dat relevant is voor de aangekondigde plannen van de politici, als dat al ooit het geval zal zijn.

Dit rapport wil een licht werpen op de kritieke aspecten van het energieopslagprobleem die de regeringen moedwillig hebben genegeerd.

Hierna volgt de gedetailleerde uitwerking, zoals te lezen in het rapport:

Francis Menton: Het raadsel van de energieopslag (pdf)

Conclusie

Politici in de hele ontwikkelde wereld, aangespoord door milieuactivisten, praten met grote ernst over hun plannen voor Net Zero en hebben hun burgers en belastingbetalers tientallen en honderden miljarden dollars beloofd om dit doel te bereiken. Maar uit hun benadering van het energieopslagprobleem met de kop in het zand moet men concluderen dat het hele streven ofwel volstrekt niet serieus is ofwel adembenemend incompetent.

Het is overduidelijk dat geen enkele overheid ook maar in de buurt kan komen van Net Zero op de huidige weg van alleen maar meer wind- en zonne-energiegeneratoren bouwen en weinig tot geen aandacht besteden aan het probleem van energieopslag. Op die weg kom je al snel bij de huidige situatie van Duitsland, dat veel wind- en zonne-energiecapaciteit heeft om in zijn behoeften te voorzien op een winderige en zonnige dag, maar bijna geen opslag voor als het ’s nachts niet meer waait. Duitsland heeft zich dus afhankelijk gemaakt van fossiele brandstoffen, voornamelijk in de vorm van Russisch aardgas. En nu, met de oorlog in Oekraïne en het stilleggen (opblazen) van de Nord Stream 1 en 2 pijpleidingen, is het tegen de Net Zero muur aangelopen.

Nu de winter nadert, is er geen tijd meer om accu’s aan te schaffen die als back-up kunnen dienen, zelfs als er al accu’s zouden bestaan die technisch gezien het werk zouden kunnen doen. Bovendien is het volledig vervangen van aardgas door accuopslag een project van vele miljarden dollars, dat waarschijnlijk een veelvoud kost van het BBP van het land en dus volledig onhaalbaar is. Realistisch gezien zal Duitsland nooit een hoeveelheid opslag kunnen bouwen die van betekenis is in verhouding tot de omvang van het probleem.


Het is slechts een kwestie van tijd tot het zijn Net Zero queeste opgeeft. De andere landen met een fantasten-overheid zullen spoedig volgen.

***

*Net Zero betekent letterlijk ‘netto nul’ en houdt in dat de totale uitstoot van broeikasgassen van een organisatie, een stad of een land minder is of gelijk is aan de uitstoot die wordt bespaard of uit de atmosfeer wordt verwijderd.

***