Paul Frijters is emeritus professor welzijnseconomie aan de London School of Economics
Reden tot hoop
Soms kun je de hoop verliezen in Nederland dat gezond verstand en liefde het echt gaan winnen van de machtswellust en commerciële belangen achter de waanzin. Na 20 maanden kan de moed je wel eens in de schoenen zinken. De massamedia komen immers nog steeds met het broodjeaapverhaal dat ongevaccineerde jongeren een probleem zijn. Ook acht het parlement een milde ziekte qua ernst gelijk aan ebola en de pest.
Als je wat breder om je heen kijkt begint echter steeds duidelijker te worden hoe deze waanzin ten einde gaat komen. Wat er daarna komt is veel minder duidelijk. Maar dat de covid-waanzin aan het verliezen is, is toch wel degelijk steeds beter te zien. Laten we dus de ontwikkelingen op dit gebied eens bekijken, te beginnen met het internationale plaatje.
De maatregelen-graadmeter
Onderstaande grafiek geeft aan hoeveel rijke landen of landen van Europese afkomst er sinds januari 2020 minder dan 50 scoorden op de ‘Blavatnik restrictie Index’. Ter herinnering hoe ik dit in eerdere afleveringen gedefinieerd heb: een lockdown is een restrictie van meer dan 70 op deze index van 0 tot 100. Hiervoor geldt dus in Europa dat alleen Zweden nog geen dag aan lockdowns gedaan heeft. 90% van de wereldbevolking was echter minimaal 2 maanden in lockdown in 2020. De landen die rijk zijn hebben een Bruto Nationaal Product van meer dan 20,000 dollars per persoon. Als landen met Europese herkomst heb ik alle landen in Europa en Amerika (Noord en Zuid) meegerekend, alsmede Australië en Nieuw-Zeeland. Alleen landen met meer dan een miljoen inwoners doen mee, dus niet super-kleine landjes zoals Monaco en de Seychellen. Totaal kom je zo op 68 landen.
Steeds meer landen houden er mee op
Zoals je kunt zien had op dag 1 (wat 1 januari 2020 was) geen enkel van genoemde 68 landen serieuze restricties[1]. Ik focus op die landen, omdat dat de gebieden zijn waar we het meest over horen. Dit komt doordat ze ofwel cultureel (Europese afkomst) ofwel financieel (rijk) het meest bij het ‘Westen’ horen. Het zijn, cru gezegd, de landen met regionale of internationale voorbeeldfunctie.
Wat zien we? In april 2020 (dag 100) waren er nauwelijks Westerse/rijke landen die niet boven de 50 zaten met hun restricties. Ook Zweden. Slechts drie landen, waaronder Japan, zaten er onder.
In de zomer van 2020 waren er ongeveer 18 landen die milde restricties hadden. Ikzelf had nog de hoop dat het toen al op zou houden. November 2020 (dag 310) bracht een eind aan die illusie en in de winter van 2020/2021 waren er minder dan 10 van de 68 landen die minimale restricties hadden.
Bij de laatste maand in de grafiek kun je zien dat het tij aan het keren is. De zomer van 2021 was niet veel anders dan die van 2020. Maar waar in de winter van 2020 veel landen zich weer de paniek in lieten drijven, is dat nu anders. Op dit moment zijn er 22 landen in de club rijk/Westers die niet meer mee doen met de waanzin. Dat zijn er meer dan we sinds maart 2020 gezien hebben. Als je bekijkt welke landen dat zijn en wat ze gezegd hebben is ook duidelijk dat ze er vaak echt klaar mee zijn. Zo zit heel Scandinavië nu in deze groep. Landen als Denemarken en Noorwegen hebben nu toch echt aangegeven niet zomaar meer mee te doen met de waan elders. Ook Turkije en Hongarije doen niet meer mee. Hun regeringen zetten zich openlijk af tegen de waan. Landen als Kroatië en Polen zitten hier dicht tegenaan met een restrictie index maar vlak boven de 50, namelijk 52 en 57.
Regio’s en deelstaten haken af; De Verenigde Staten
Het plaatje binnen een aantal belangrijke rijke landen is hetzelfde. Laten we volstaan met de VS dat qua voorbeeldfunctie en rijkdom het belangrijkste land is. Hun federale overheid zit nog altijd diep in de waanzin.
Op regionaal niveau is de VS duidelijk omgeslagen en is het allemaal dezelfde kant op aan het gaan. Er komen namelijk steeds minder restricties vanuit de staten zelf[2]. Een aardig plaatje van eind oktober is de volgende[3]:
Terwijl de winter dus aan het neerdalen is in de VS, zijn bijna overal de staten zelf bezig de restricties te verminderen. Dit zie je bijzonder duidelijk in de staten Florida en Texas. Deze staten zijn er al bijna een jaar echt klaar mee. Je ziet deze ontwikkeling zich nu ook voordoen bij bijna alle Republikeinse staten. De recente daverende Republikeinse overwinning in Virginia (gouverneurschap) betekent een totale ommekeer ten opzichte van de presidentsverkiezingen nog maar een jaar geleden. Het is een teken aan de wand.
Met hun anti-lockdown beleid hebben de Republikeinen een stem-magneet ontdekt en die gaan ze natuurlijk niet meer loslaten. Ze hebben nu bloed geroken en zullen niet alleen in verkiezingen hameren op “no more lockdowns”. Ze gaan natuurlijk de kiezers er ook aan herinneren welke ellende Biden en de Democraten over de bevolking hebben afgeroepen door stug aan die lockdowns vast te houden. Het is dus voor de goed verstaander duidelijk dat de VS inderdaad eigenlijk al ‘om’ is. Ook de rechterlijke macht wordt daar steeds wakkerder[4].
De motoren achter deze verandering die ik sinds het begin benoemd heb zijn: langzame bewustwording van de bevolking en jaloezie ten opzichte van plekken waar nog wat te beleven valt. In de VS kijken de bevolkingen van Californië en New York jaloers naar Florida en Texas (er ontstaat dus ook migratie van mensen en bedrijven naar deze staten; lees een beschrijving hiervan).
En in Nederland dan?
In Nederland kijkt men jaloers naar Urk, Volendam, Scandinavië, en naar andere plekken waar gefeest kan worden. Zo gaat dat: succes trekt aan, terwijl doorgaande destructieve onzin uiteindelijk ontmaskerd wordt.
Ook in Nederland zie je eigenlijk in miniatuur precies hetzelfde gebeuren als in andere landen. De meerderheid van zowel bevolking als volksvertegenwoordiging loopt nog altijd mak mee met de waan die verkocht wordt door kabinet en bepaalde commerciële belangengroepen. Er is echter een groeiende harde kern voor wie het echt voorbij is.
In maart/april 2020 was er bijna niemand in die harde kern. Willem en Jeroen van Viruswaarheid waren toen roepende in de woestijn (ik ook!). Thierry Baudet en Geert Wilders hadden juist om lockdowns gesmeekt in het parlement[5].
En nu? Die harde kern omvat nu DENK, de SGP, PVV, FVD, Urk, Volendam, een aantal kleine partijen, een heel woud van verenigingen die protesteren, een bloeiend alternatief media circuit dat steeds meer kijkers krijgt en professioneel wordt, etc., etc. Het verzet groeit en bloeit en zit bovendien vol met initiatieven om de rest te overtuigen en het in elk geval gezellig met elkaar te hebben[6].
Net als in het buitenland zien we dus binnen Nederland dat steeds meer belangengroepen en politieke clubjes er echt klaar mee zijn. Zij zijn ook niet bang meer om dat luidkeels te verkondigen. De achterban van vele politieke partijen en andere vertegenwoordigende organisaties roepen steeds vaker hun leiding toe er genoeg van te hebben. Dat zag je bijvoorbeeld bij de ophef rond Mona Keijzer, die in de positie zat, dat haar achterban in Volendam er helemaal klaar mee was. Zij moest echter nog altijd het apartheidsbeleid verdedigen als lid van het CDA en het kabinet. Ze loste dat op door ruiterlijk aan de bevolking toe te geven dat ze in feite al maanden glashard aan het liegen was als kabinetslid. Zij kon dit niet meer volhouden en heeft zich daarna teruggetrokken. Wat mij betreft is dit dus een teken van druk van onderaf[7].
Gestaag voorwaarts in liefde en waarheid
De ommekeer in Nederland gaat niet zo snel als ik gehoopt had, maar wel zoals verwacht : de afbrokkeling van steun voor een groepswaan wordt gemeten in jaren, niet in maanden. Eigenlijk gaat die afbraak historisch gezien nog redelijk snel. De waan van de Drooglegging in Amerika duurde immers 14 jaar voor die echt ten einde was. In het huidige tempo mag je realistisch gezien toch wel hopen dat het in Nederland binnen 3 jaar echt voorbij is en waarschijnlijk nog een stuk sneller. Dat zal niet zonder slag of stoot gaan. Of het daarna bijltjesdag gaat worden zal afhangen van de hoeveelheid misdaden die het kabinet tot die tijd nog zal begaan. Dat deze waan aan het verliezen is is toch wel degelijk duidelijk. Er gloort dus licht aan de horizon voor liefde en waarheid!
Viruswaarheid
0 reacties :
Een reactie posten