De Amerikaanse TV-host, John Stossel, heeft onlangs een video uitgebracht waarin hij drie vooraanstaande klimaatrealisten (wetenschappers en professionele klimatologen, die samenwerken met het Heartland Institute: Willie Soon, Pat Michaels en David Legates) hun mening vroeg over de klimaatsprookjes die worden verspreid door klimaatalarmisten, zoals Greta Thunberg, Al Gore en Alexandria Ocasio-Cortez (geen wetenschappers en al helemaal geen geen professionele klimatologen).

In zijn consumentenprogramma’s heeft John Stossel in de loop der tijd aandacht geschonken aan de talloze vermeende bedreigingen, die destijds breed in de media werden uitgemeten. Geen van die bedreigingen bleek reëel.

Hoe komt het toch dat de Cassandra’s onder ons zo veel ruimte in de media krijgen, terwijl de ontwikkelingen in de realiteit daartoe geen aanleiding geven?

En dan is er nu weer de Amerikaanse President, Joe Biden, die, evenals enkele andere klimaatalarmisten, ten aanzien van het klimaatbeleid beweert: ‘We have twelve years to act.’ Hoe komt hij daarbij? Dat soort geluiden horen we nu al tientallen jaren. En steeds worden de doelpalen weer verzet, als die voorspellingen niet uitkomen. Zelfs in de rapporten van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) is dat hyperalarmisme niet terug te vinden.

Door de jaren heen heeft Heartland vele pogingen ondernomen om ook vertegenwoordigers van de mainstream voor discussies uit te nodigen, inclusief Al Gore (voor wiens deelname zij zelfs bereid waren $ 100.000 te betalen). Maar – met enkele uitzonderingen – is dat niet gelukt. Alarmisten wensen eenvoudigweg geen discussie. Misschien omdat zij weten dat zij dan zullen afgaan, zoals ik bij mijn eigen publieke voordrachten herhaaldelijk heb meegemaakt.

In de video kwam ook de uitspraak dat stormen en hurricanes zouden toenemen naar voren. Dat blijkt echter niet uit de metingen. En dan de gevreesde zeespiegelstijging! Die blijkt al vele eeuwen gaande te zijn en geen versnelling te vertonen, hetgeen zou mogen worden verwacht als een verhoogde CO2-concentratie in de atmosfeer daarop invloed zou hebben.

En wat is het effect van al dat klimaatbeleid? Een hypothetische vermindering van de opwarming aan het eind van de eeuw met 0,17 graden Celsius. Dat is zó klein dat het niet meetbaar is – zelfs niet met de meest nauwkeurige meetinstrumenten. Dus waar doen wij het dan voor? Virtue-signalling (deugpronken)? Getuigenispolitiek?

Opvallend is ook de verwijzing in de video naar de wijze waarop wij Nederlanders met zeespiegelstijging omgaan.

Voor de video zie en huiver hier.

De Torquemada’s bij Facebook konden niet nalaten daarop een sticker te plaatsen met de tekst: ‘Gedeeltelijk onjuiste informatie. Gecontroleerd door onafhankelijke feitencheckers‘. Wie zijn dan die onafhankelijke feitencheckers? Waaraan ontlenen zij hun vermeende gezag? En waar is dan die informatie ‘gedeeltelijk onjuist’? Ik heb dat niet kunnen ontdekken. Wat weten zij dat ik niet weet? Kortom, Orwell’s Ministerie van Waarheid is inmiddels werkelijkheid geworden.

Ondertussen daalt de gemiddelde wereldtemperatuur de laatste jaren nog steeds en er is niets dat wijst op een alarmerende stijging.

Maar feiten lijken niet (meer) te tellen in de klimaatdiscussie. Die is inmiddels in de fase van een geloofsstrijd beland, waarbij opwarmingsbevlogenen hun ingebeelde angsten trachten op te dringen aan de rest van de bevolking, met funeste gevolgen voor de samenleving – wat betreft de politiek, democratie, welvaart, trias politica, integriteit van de wetenschap, vrijheid van meningsuiting, onafhankelijkheid van de media en vrijheid van produceren en consumeren.

Zoals de Amerikaanse stripfiguur, Pogo, ooit eens opmerkte:

We have seen the enemy. He is us.