Het komt erop neer dat Gelauff zelf een missie heeft: beschadiging. 

 OPINIE

De missie van de NOS

Redactie 31 oktober 2020, 10:00

Door de avonddrukte wil ik weleens het achtuurjournaal missen. Dat haal ik in op de late avond. Maar het zal toch niet aan mijn vermoeidheid op dat uur liggen, dat ik in die uitzendingen belangrijk wereldnieuws mis? Het kan toch niet zo zijn dat mijn ogen juist dan dichtvallen als de nieuwe akkoorden tussen Israël en de Arabische staten aan bod komen, waardoor ik telkens weer mis hoe enthousiast en uitgebreid dat nieuws wordt gebracht? Eerder op de avond is het soms ook vijftien minuten wachten voordat het NOS-journaal eindelijk melding maakt van deze geopolitieke aardverschuiving: kort, oppervlakkig, weggestopt tussen de trivia vlak voor het weerbericht. Ik spoel terug en vooruit, maar vind geen interviews, duiding, reportages, rijk commentaar. Eindelijk is er fenomenaal nieuws over Israël en de NOS geeft amper thuis.

Het stemt verdrietig dat gebeurtenissen met een unieke historische lading zo verwaarloosd worden. Het gaat tenslotte om internationale vooruitgang waar al langer dan een halve eeuw naar uitgekeken is. Zulke mijlpalen zijn een extra journaaluitzending waard. Maar daarvoor had een Democratische president in het Witte Huis moeten zitten. Nu krijgen we dat niet, omdat Donald Trump aan de wieg van deze onverwachte akkoorden staat. En het journaal wil Trump niet gunstig belichten. Deze kinderachtige houding drukt haar stempel op het nieuws.

Bijzonder triest, omdat zulke praktijken, die aan desinformatie grenzen, het vertrouwen schenden in een instituut dat onberispelijk dient te zijn. Zo beschadig je niet alleen je eigen organisatie: als de journalistieke integriteit voor de publieke omroep niet meer doorslaggevend is, komen niet alleen de uitzendingen, maar ook het vrije woord en de democratie in gevaar.

Veto
Deze week bleek wederom hoe bevooroordeeld de NOS kan zijn. De omroep zou een missie hebben, volgens hoofdredacteur van NOS Nieuws Marcel Gelauff. De aanleiding voor deze uitspraak was beschamend. Fidan Ekiz, presentatrice van De Vooravond, maakte bekend dat Gelauff zijn journalisten geen toestemming gaf in haar programma te komen. Zelfs staande afspraken sneuvelden nadat zij in een uitzending het proces tegen Wilders ‘politiek’ had genoemd. Gelauff verordonneerde daarop dat NOS-verslaggevers niet in opiniërende programma’s mogen zitten, vanwege hun onafhankelijkheid; de aard van de opinies bij De Vooravond zouden er niet toe doen. Toen Algemeen Dagblad hem vroeg waarom NOS-journalisten vroeger wel bij het uitgesproken De wereld draait door zaten, stond Gelauff met een bek vol tanden. Hij gaf toe: “Het gaat om de sfeer en de aanpak van een programma. En of je de missie van de NOS helpt als iemand van ons daar aanschuift? Dat is in het geval van De Vooravond momenteel niet het geval.”

Wat een smerige streek, dat ‘momenteel’. Dus later, als Fidan Ekiz zelfcensuur pleegt of weggestuurd wordt, schaft Gelauff zijn veto af. Welke NOS-missie wordt eigenlijk zo ernstig beschadigd door De Vooravond? Er is (etnische) diversiteit in dat programma, jong en oud, volks en elitair, links en rechts krijgen het woord. Ekiz is wars van gemakzuchtige politieke correctheid en staat voor de open blik en de inhoudelijke discussie, voor forse kritiek op racisme, extremisme en op de parallelle samenleving waarin het islamisme integratie en vrouwenemancipatie belemmert. Veelzeggend dat Gelauff hiervoor smetvrees heeft.

Het komt erop neer dat Gelauff zelf een missie heeft: beschadiging. Ekiz wil hij framen als extreemrechtse melaatse die schadelijk zou zijn voor Hilversum. Weer een kwaadaardige streek. Juist in deze tijd waarin NOS-journalisten belaagd worden door agressief tuig en anoniem in witte bussen door het land moeten trekken, toont hij geen druppel solidariteit met de vaak bedreigde Ekiz; hij gooit haar juist voor de bus.

Verder lijkt de NOS Israël te willen beschadigen. Lees eens op hun site welk commentaar na elk vredesakkoord met een Arabisch land wordt geplaatst: telkens dezelfde jammerklacht van Palestijnse leiders. Dat ze verraden zijn, dat ze een dolk in de rug krijgen. De missie van de NOS is kennelijk het beschermen van de Palestijnse belangen en visie. De successen van Israël, het land dat wel vrede kan sluiten, passen daar niet bij.