Polen begonnen met de opbouw van een van Europa’s meest energiezekere economieën
17-8-2025
De pragmatische energieaanpak van Polen loont
Door te weigeren zich aan de restrictieve klimaatregels van de EU te houden, is Polen begonnen met de opbouw van een van Europa’s meest energiezekere economieën. Terwijl een groot deel van het blok in de pas loopt met een zelf toegebrachte economische wond genaamd “netto nul”, heeft Polen een andere weg gekozen – een weg van pragmatisme, nationaal belang en, belangrijker nog, energiezekerheid. En deze weg werpt aanzienlijke vruchten af.
Steenkoolmachten Polen
De kern van Polens verzet is een hardnekkige weigering om steenkool, de basis van zijn energiesysteem, te verlaten. In 2024 waren steenkool, olie en aardgas goed voor meer dan 85% van de totale primaire energievoorziening, het hoogste aandeel in de EU. Steenkool alleen al produceerde in 2024 55% van de elektriciteit van het land en voorzag huizen, fabrieken en bedrijven van stroom.
Hoewel de nieuwsmedia in juni enthousiast waren over het toegenomen aandeel van hernieuwbare energie in de elektriciteitsopwekking , is het land actief op zoek naar manieren om steenkool een belangrijke rol te laten spelen. Het Energiebeleid van Polen 2040 (EPP2040) schetst een plan voor grote nutsbedrijven zoals PGE en Tauron om kolencentrales tegen 2025 af te splitsen in aparte entiteiten.
Door de kolenvoorraden te isoleren, vertraagt Polen agressieve overgangstermijnen en zorgt het ervoor dat kolenvoorraden gevrijwaard blijven van de EU-overgangsregels.
Jakub Jaworowski, de Poolse minister van Staatsvoorraden, onderstreept deze strategie en merkt op dat de analyse van de regering geen economische rechtvaardiging vond voor het afstoten van kolenvoorraden.
Maciej Bando, de Poolse viceminister van Klimaat, was hierover ondubbelzinnig:
“Ik twijfel er niet aan dat kolencentrales nodig zullen blijven in het systeem, totdat ze op natuurlijke wijze worden vervangen door kerncentrales.”
Het idee dat je een moderne industriële economie kunt aandrijven met intermitterende en onbetrouwbare energiebronnen zoals wind- en zonne-energie is een gevaarlijke fantasie. Polen moet oppassen dat het niet het voorbeeld volgt van Duitsland en het Verenigd Koninkrijk, waar de dominantie van wind- en zonne-energie op het elektriciteitsnet heeft geleid tot onstabiele stroomaanvoer, stijgende importen en onbetaalbare energieprijzen.
Omhoog en vooruit
Maar het succesverhaal van Polen eindigt niet bij steenkool. Het land is ook gezegend met nieuwe reserves aan natuurlijke hulpbronnen die de energiezekerheid verder zullen vergroten en de economische groei zullen stimuleren. Begin 2025 kondigde de staatsgelieerde Orlen Group de ontdekking aan van een aardgasveld in West-Polen, met een geschatte reserve van bijna 250 miljoen kubieke meter.
Het kroonjuweel is echter de ontdekking in juli nabij de Baltische kust van Polen van wat wordt geprezen als de grootste olie- en gasvondst ooit. Deze vindplaats evenaart of overtreft het Barnówko-Mostno-Buszewo-veld – voorheen het grootste van Polen, met 400 tot 500 miljoen vaten olie.
Deskundigen vermoeden dat de winbare reserves dit tot een van Europa’s belangrijkste koolwaterstofontdekkingen in tien jaar zouden kunnen maken. Voor Poolse gezinnen betekent dit lagere prijzen, minder afhankelijkheid van import en miljarden aan royalty’s voor de financiering van openbare diensten.
De Poolse afhankelijkheid van fossiele brandstoffen heeft de groei niet belemmerd, maar juist aangewakkerd. Van 2022 tot 2025 groeide het bruto binnenlands product van Polen met een indrukwekkende 11,6%, waarmee het economische reuzen zoals Duitsland, Frankrijk en Italië overtrof en het EU-gemiddelde. Alleen al in 2024 overtrof de verwachte groei van 2,9% de trage groei van de EU. De werkloosheid in Polen bedroeg 5,2%, lager dan het EU-gemiddelde.
Wat als andere landen het zelfdestructieve dogma van netto nul zouden laten varen en een rationelere benadering van energie- en klimaatbeleid zouden omarmen? De resultaten zouden ronduit revolutionair zijn. We zouden een heropleving van de economische groei zien, een daling van de energieprijzen en een terugkeer naar een meer nuchtere benadering van milieubeheer.
Het klimaatindustriële complex, dat rijk en machtig is geworden door angst en desinformatie te verspreiden, zou ontmaskerd worden als een vorm van fraude. En de Europeanen, die de dupe zijn geworden van dit mislukte experiment, zouden eindelijk bevrijd worden.
***
Over de auteur
Vijay Jayaraj is wetenschappelijk medewerker en onderzoeker bij de CO2 Coalition in Fairfax, Virginia. Hij behaalde een masterdiploma in milieuwetenschappen aan de University of East Anglia en een postdoctorale graad in energiemanagement aan de Robert Gordon University, beide in het Verenigd Koninkrijk, en een bachelordiploma in engineering aan Anna University, India.
Dit commentaar werd voor het eerst gepubliceerd in The Daily Signal.
0 reacties :
Een reactie posten