De zondagse beschouwing van Jan van Friesland.

Deze week ontviel ons politicus Hans Wiegel. Hij werd in veel kranten herdacht. De VVD repte bij monde van VVD-leider Dilan Yesilgöz van een ‘groot staatsman’ en dat de VVD hem zou missen. Het zijn mooie woorden en ze zullen stellig gemeend zijn, maar Wiegel was mordicus tegen een klimaatbeleid waar de VVD zo mee wil pronken. Zou men bij de VVD hem qua onverholen klimaatrealisme niet liever kwijt dan rijk zijn? Het was hun eigen Wiegel die vaak zijn zorgen uitte over de hoge kosten en de beperkte effectiviteit van de voorgestelde maatregelen voor het klimaat, vooral in verhouding tot de mondiale impact van Nederland. Het was ook Wiegel die kritisch was over het feit dat Nederland verder wilde gaan dan de rest van Europa met ambitieuze klimaatdoelen, terwijl het aandeel van Nederland in de wereldwijde CO2-uitstoot volgens hem verwaarloosbaar klein was. Klimaatbeleid was in zijn ogen ‘linke soep.’

Van welke Wiegel neemt de VVD in droefenis afscheid?


Wiegel (VVD) waarschuwde ook dat de economische offers die burgers en bedrijven moesten brengen, zoals hoge kosten voor energietransitie en subsidies voor duurzame energie, niet in verhouding stonden tot het waarneembare klimaateffect. Wiegel ook vond ‘van het gas af’ gaan onzinnig en wees op de hoge kosten voor huishoudens, de mensen in het land, terwijl gas volgens hem nog steeds nodig en praktisch onmisbaar was. Het was ook weer Wiegel die zijn zorgen uitte dat de lasten van het klimaatbeleid vooral bij de midden- en lagere inkomensgroepen terecht zouden komen, wat volgens hem politiek en sociaal onverstandig was voor een volkspartij als de VVD.

Dus van welke Wiegel neemt de VVD in droefenis afscheid?

***