Sinds vanochtend zijn we vijf dagen bezig met de twee weken durende klimaatveranderingsconferentie in Dubai.
5-12-2023
Ja, zoals we allemaal voor de duizendste keer kunnen vaststellen, zijn er letterlijke vloten privéjets neergestreken in de woestijn zodat bankiers en miljardairs kunnen praten over hoe we ervoor kunnen zorgen dat we niet meer autorijden of te veel kaas eten, schrijft Kit Knightly.
Wat staat er op de agenda? Globalisme – en het is nog nooit zo duidelijk geweest.
De Braziliaanse president Luiz Inácio Lula da Silva zei het al:
De planeet heeft genoeg van niet nagekomen klimaatovereenkomsten. Regeringen kunnen hun verantwoordelijkheden niet ontlopen. Geen enkel land zal zijn problemen alleen oplossen. We zijn allemaal verplicht om over onze grenzen heen samen te werken.
De openingsopmerkingen van donderdag waren voorspelbaar onheilspellend, met Zijne Koninklijke Hoogheid Charles III en VN-secretaris-generaal António Guterres die in een traditionele good cop/bad cop hussle verzeild raakten.
Charlie waarschuwde dat we beginnen aan een “groot, angstaanjagend experiment” en vroeg zich af “hoe gevaarlijk zijn we eigenlijk bereid om onze wereld te maken?”
Terwijl Tony de wereldleiders slechts het kleinste beetje hoop bood:
Het is nog niet te laat […] Je kunt een planetaire crash en verbranding voorkomen. We hebben de technologieën om de ergste klimaatchaos te voorkomen – als we nu handelen.”
De rest van de twee weken zullen ongetwijfeld besteed worden aan lobbyisten, bankiers, royals en politici die precies beslissen hoe ze gaan “handelen”. Of, beter gezegd, hoe ze hun vooraf overeengekomen acties gaan verkopen aan hun vee-achtige bevolkingen.
Ze vertellen ons letterlijk hun plannen, we hoeven alleen maar te luisteren.
Vrijdag en zaterdag werden bijvoorbeeld besteed aan de “World Climate Action Summit”, waar meer dan 170 wereldleiders hun steun toezegden aan Agenda 2030.
De COP28-website schept er trots over op:
Op 1 en 2 december kwamen 176 wereldleiders bijeen voor de World Climate Action Summit (WCAS), waarmee een nieuw tijdperk van klimaatactie op weg naar 2030 werd ingeluid.
Dat zijn 176 wereldleiders uit ongeveer 195 landen, dus meer dan 90 procent van de wereld is vertegenwoordigd.
Onder de overeenkomsten en beloftes die tot nu toe op de top zijn ondertekend, is de “Emiratenverklaring over Duurzame Landbouw, Veerkrachtige Voedselsystemen en Klimaatactie.” Die, volgens de BBC, belooft om:
zich te richten op voedsel dat de planeet opwarmt”.
We hebben dit spel allemaal lang genoeg gespeeld om te weten wat dat betekent, nietwaar?
Het betekent geen vlees en zuivel meer, en veel meer insecten en GMO sojablokjes.
Dat zeggen ze natuurlijk nooit. In feite noemen ze helemaal geen specifieke voedingsmiddelen of praktijken [je kunt de hele verklaring hier lezen].
In plaats daarvan gebruiken ze alleen zinnen als “oriënterend beleid om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen”, of “verschuiving van praktijken die meer broeikasgassen uitstoten naar duurzamere productie- en consumptiepatronen.”
Het in stand houden van plausibele ontkenning via vaag taalgebruik is onderdeel van de dans, maar iedereen die goed oplet weet precies waar ze het over hebben.
En daar blijft het niet bij. Wereldleiders zijn ook overeengekomen om een “verlies- en schadefonds” op te richten, een fonds van 430 miljoen dollar voor ontwikkelingslanden die moeten “herstellen” nadat ze “schade” hebben opgelopen door klimaatverandering.
Ajay Banga, hoofd van de bekende liefdadigheidsorganisatie de Wereldbank, is helemaal voor het idee en zal het plan steunen door in te stemmen met het “pauzeren” van schuldaflossingen van elke regering die wordt getroffen door klimaatverandering.
We weten hoe dit werkt, we zagen hetzelfde in de amendementen van de IHR na Covid – het is een omkooppot. Eén die dient om zowel het narratief van klimaatverandering te bevorderen als het beleid in de derde wereld te instrueren. Elke regering van een ontwikkelingsland dat een deel van die taart wil hebben, zal in het openbaar moeten praten over alle negatieve gevolgen die klimaatverandering op hun land heeft.
Tegelijkertijd zullen ze, om het geld te krijgen, vrijwel zeker moeten instemmen met “klimaatvriendelijk beleid” en/of hun klimaatbeleid moeten voorleggen aan een “onafhankelijk panel van deskundigen” dat is aangesteld door de VN.
Precies op tijd heeft de president van Kenia al van zich laten horen:
In Oost-Afrika volgden catastrofale overstromingen op de ergste droogte die de regio in meer dan 40 jaar heeft gekend…De neiging om Afrika’s ontwikkelings- en industriële behoeften te negeren is niet langer houdbaar…Afrika veranderen in een groene krachtcentrale is niet alleen essentieel voor het continent, het is ook van vitaal belang voor wereldwijde industrialisatie en decarbonisatie.”
…je kunt bijna de dollartekens in zijn ogen zien.
Naast de voedselbelofte en het verliesfonds hebben we de Global Renewables and Energy Efficiency Pledge, die tot doel heeft de afhankelijkheid van “groene energie” te vergroten. Meer dan 120 landen hebben die ondertekend.
En dan is er nog de Global Methane Pledge, die is ondertekend door 155 regeringen en 50 oliemaatschappijen.
Deze bedrijven vertegenwoordigen ongeveer de helft van de olieproductie in de wereld en willen alleen maar de planeet helpen, ze hebben geen enkel financieel belang bij deze situatie.
Dan is er nog de kleinere Verklaring over Klimaat, Hulp, Herstel en Vrede, die door slechts 70 landen (en 39 NGO’s) werd ondertekend. Deze benadrukt het verband tussen oorlog en koolstofemissies en heeft als doel om “financiële steun voor klimaatbestendigheid in door oorlog verscheurde en fragiele omgevingen te stimuleren.”
En natuurlijk hebben 124 landen (waaronder de EU en China) de onvermijdelijke ‘Verklaring over Klimaat en Gezondheid’ ondertekend.
De verklaring wordt gefinancierd met een bedrag van 1 miljard dollar door donoren zoals de Rockefeller Foundation, en heeft zogenaamd tot doel om:
beter gebruik te maken van synergieën op het snijvlak van klimaatverandering en gezondheid om de efficiëntie en effectiviteit van financieringsstromen te verbeteren.”
…wat misschien wel de slechtste zin is die iemand ooit heeft geschreven.
Ik heb genoeg geschreven over de agenda achter het koppelen van klimaatverandering aan volksgezondheid voor één mensenleven. Je kunt een diepere analyse van het onderwerp hier, hier en hier en hier … en hier en hier lezen.
Dit alles zal uitmonden in wat ze de “Global Stocktake” noemen. In wezen is dit een tussentijds rapport voor de Parijse akkoorden, dat “als hefboom wordt gebruikt om de ambitie te versnellen in hun volgende ronde van klimaatactieplannen die in 2025 moeten verschijnen.”
Wat “als hefboom wordt gebruikt om de ambitie te versnellen” ook mag betekenen, je kunt er zeker van zijn dat alle deelnemende regeringen er graag aan zullen voldoen.
Dat geldt trouwens ook voor elke regering in de NAVO, de Europese Unie en BRICS.
Dat geldt ook voor de VS en China. Dat geldt ook voor Rusland en Oekraïne.
Dat geldt ook voor Israël… en Palestina.
Natuurlijk is er een vleugje animositeit gerapporteerd, waarbij sommige delegaties uit vergaderingen met de Israëli’s zijn gestormd, maar in feite kunnen zelfs slachtoffers en daders van genocide blijkbaar hun onverzoenlijke verschillen overbruggen om te doen alsof klimaatverandering een echt probleem is.
Het is eigenlijk Covid helemaal opnieuw.
Net als Covid weten we dat het officiële narratief over klimaatverandering een leugen is.
We weten, net als Covid, dat klimaatverandering wordt gebruikt als excuus om massale sociale controle en mondiaal bestuur in te voeren.
En we weten, net als Covid, dat bijna elke wereldregering aan beide kanten van elke kloof dit steunt.
Zelfs als ze het niet altijd met elkaar eens zijn, zelfs als ze blij zijn om elkaars burgers massaal te vermoorden, zitten ze allemaal aan boord van dezelfde globalistische melkkoe-trein, allemaal in dezelfde richting naar dezelfde bestemming, en het is nog nooit zo duidelijk geweest.
0 reacties :
Een reactie posten