Als Frans zijn poot stijf houdt, Dilan doet wat ze zegt, Pieter zijn morele kompas naar oprecht christelijke maatstaven bijstelt en Geert niet 95% water door de wijn mengt, gaan we ongekende democratische tijden tegemoet.
Rients Hofstra 27-11-2023
Deze uitspraak dient enige uitleg. De huidige (demissionaire) coalitie van Rutte IV kan nog maar rekenen op 41 zetels. Dat is ruim minder dan een derde van alle Kamerleden, maar ook in de senaat ontbreekt een meerderheid en dat biedt ongekende mogelijkheden.
Ongekende mogelijkheden als we naar het gemarchandeer van de laatste decennia kijken.
Laten we staatsrechtelijk eens naar de functies van het parlement en het kabinet kijken. Dan pakken we de Trias Politica erbij. Daarin wordt een driedeling aangegeven, nl. een wetgevende macht (Tweede Kamer) een uitvoerende macht (het kabinet) en een rechtsprekende macht (zou de senaat moeten zijn) Dat betekent dat de Tweede Kamer (TK) bepaalt en het kabinet domweg uitvoert.
Maar hoe is het ons land t/m Rutte IV vergaan? De regering komt met wetsvoorstellen, die er voor 95% doorheen worden gejast, omdat de meerderheid van de TK stemslaven (middels een wurgende fractiediscipline) van dezelfde politieke kleur zijn als de bewindslieden in het kabinet, die immers partijpolitiek worden aangesteld! Zelfs de msm schrijf met regelmaat dat het kabinet (is synoniem voor de overheid) dit en ook dat heeft besloten: De regering wil op 1januari het prijsplafond met betrekking tot de brandstofprijs laten eindigen, de overheid zet 35 miljard opzij voor het milieu en 25 miljard tegen stikstof, of minister van die of dat besluit dit of iets anders en de TK stemt er na vele overbodige debatten voor de bühne gewoon mee in.
Anders gezegd, alles wat na veel wheelen en dealen tot regeerakkoord is gepromoveerd, wordt er ondanks tegenstribbelen van de oppositie en eventuele protestmarsen, demonstraties en petities gewoon doorgedrukt. Tijdens de onderhandelingen om tot een kabinet te komen worden er links en recht vele kiezersbeloften verkwanseld, zonder dat de achterbannen gaan steigeren. Dit noemen we democratie!
Maar nu de huidige situatie.
Vooraf moge duidelijk zijn dat ik niets met Geert, Frans en/of Dilan heb, om over de antidemocraten van 66 maar te zwijgen. Ik ben nog nooit lid geweest van welke partij dan ook, ben dus staatsrechtelijk onafhankelijk.
Het demissionaire kabinet heeft straks na de beëdiging van de op 22 november gekozen TK-leden bij lange na geen meerderheid, dus kunnen de 41 leden van de oude coalitie er geen enkel voorstel meer ondemocratisch doorheen jakkeren. Er moet vanaf dan per voorliggend item een meerderheid gezocht worden, elke keer opnieuw. De ene keer gaat Pieter mee, dan weer Frans, en/of Caroline met wellicht wat kleine partijtjes. Ineens doet ieder Kamerlid er toe, wordt niemand meer uitgesloten.
Stel dat de nieuwe Kamer beslist om verschillende deskundigen het stikstofprobleem vanuit alle (dus ook andere)kanten te laten belichten, dan zou een meerderheid kunnen constateren dat stikstof een veel minder groot probleem is dan wat het demissionaire kabinet ons jaren heeft voorgehouden en tevens dat Nederland alleen de wereld niet kan redden. Dan kunnen daarna andere deskundigen de leden van de TK wellicht gefundeerde plannen aanreiken om de woningnood van dat geld (deels) te laten oplossen.
Op vergelijkbare wijze kunnen ook de zorgproblemen worden aangepakt en/of het onderwijs, wellicht met steeds wisselende meerderheden. En het kabinet wordt vervolgens opgedragen de voorstellen uit te voeren. Weigert een minister of staatssecretaris, dan wordt die netjes vervangen, bij voorkeur door een vakinhoudelijke kanjer, die mogelijk niets met politiek heeft. Want vakinhoudelijke onbenullen als Hugo de J. en Rob J. kunnen we missen als kiespijn. Het armzalige aantal van 41 TK-leden van de demissionaire coalitiepartijen heeft dan niet meer de macht om hun bewindspersoon uit de wind te houden.
Op deze wijze komt het beter functioneren van de Trias Politica een stuk dichter bij. Zelfs in de buurt van een ontvlechting van de 3 machten, die tot nu toe in de achterzak van de regentenkliek zitten verankert.
Kortom, de verkiezingsuitslag kan er voor zorgen dat de demissionaire status van Rutte IV hopelijk wel 4 jaar kan duren. Binnen die 4 jaar kunnen meer aspecten van het Alternatief Staatsbestel (AS) worden ingepast, op voorwaarde dat met name Frans en Dilan hun poten stijf houden. Dan zijn de volksvertegenwoordigers oude stijl er voor iedereen en wordt niemand meer uitgesloten. Dan kan wel aan de wensen van de kiezers worden voldaan. Te denken valt dan aan o.a. het asielprobleem, Groningen, toeslagenouders, Limburgers met wateroverlast, milieu, maar ook armoedebestrijding, subsidies op brandstof, kerncentrales, 0% BTW op (gezond) voedsel, compensatie MKB (coronasteun), AOW-leeftijd en vele andere nijpende dossiers.
Democratie is niet zo moeilijk, als we het maar niet overlaten aan een kleine regentenkliek. Regeren kan heel goed zonder een elitaire partijencoalitie.
In het licht van hetgeen hierboven genoemd, is de uitslag van de laatste verkiezingen een regelrechte zegen, zeker geen ramp!
Reacties
Nog geen reacties op dit bericht.
0 reacties :
Een reactie posten