Er zijn activisten die dieren of de natuur, zonder die te definiëren, boven de mensen plaatsen.
Met fanatici is het altijd uitkijken. Ze zoeken geen overeenstemming, maar keren zich juist af van hun tegenstander. En kom je ze enigszins tegemoet, dan trekken ze nog verder naar de flanken.
De raadselachtige menselijke geest kiest altijd voor de extreme variant als er slechts een keuze is uit twee. Het historische voorbeeld is de strijd tussen de bolsjewieken en de mensjewieken tijdens de Russische Revolutie aan het begin van de vorige eeuw. De bolsjewieken (bolsje is meer) wonnen vanzelfsprekend van de mensjewieken (mensje is minder).
De extreme variant heeft, ten onrechte, de schoonheid van het zuivere, het eerlijke en de opoffering.
Lees ook het omslagartikel van Gerry van der List: Hoe gedweep met dier en natuur tot problemen leidt
Dit weekblad vindt dat Nederlanders het beetje natuur dat er is, moeten koesteren. Neem je rotzooi mee uit het bos, gooi niet alles gedachteloos uit het autoraam, en behandel dieren met liefde.
Maar je kunt ook doorslaan. Er zijn activisten die dieren of de natuur, zonder die te definiëren, boven de mensen plaatsen. Zo is er een die, vermomd als hoogleraar, veel verder gaat dan pleiten voor natuurbehoud. Ze wil het liefst terug naar de wildernis die ooit in deze rivierdelta bestond. De wolf is het begin.
Ze schrijft in een door de Rijksoverheid verspreide bundel: ‘Het woord rewilding roept bij veel mensen een associatie op met wildernis. En daarbij het idee dat je met rewilding een ongerepte wildernis terugbrengt. Helaas hoort dat in onze tijd niet meer tot de mogelijkheden.’
Let op het woordje ‘helaas’. Er spreekt een verlangen uit om de mens uit te schakelen, want die heeft de planeet ‘gekoloniseerd’. Alsof de mens niet zelf onderdeel is van de natuur.
Deze fanatiekelingen behoeven enige tegenspraak.
ELSEVIER 27 januari 2023
0 reacties :
Een reactie posten