Activisten en politici blijven onder het mom van menselijkheid ongecontroleerde immigratie als een onontkoombaar natuurverschijnsel verdedigen. Deze goedkope politiek van ‘gastvrijheid’ is roekeloos en nu ook inhumaan, schrijft Afshin Ellian.
Afshin Ellian
Prof.mr.dr. Afshin Ellian (Teheran, 1966) is hoogleraar encyclopedie van de rechtswetenschap en wetenschappelijk directeur van het Instituut voor Metajuridica aan de rechtenfaculteit van de Universiteit Leiden. Hij schrijft wekelijks onder meer over de idealen en vrijheden van de westerse cultuur.
23-8-2022
Gastvrijheid is niet afdwingbaar. Kun je wel gastvrijheid aanbieden terwijl je niet in staat bent om gasten te ontvangen? Deze vraag moeten PvdA, D66 en GroenLinks beantwoorden. Het gaat hier niet om politieke vluchtelingen of om oorlogsontheemden uit eigen regio, zoals Oekraïners. Zou Jesse Klaver, terwijl hij aan zijn eettafel geen ruimte meer heeft, nog meer gasten uitnodigen? Nee. Dat zou hij niet doen. Ja, maar dit is een noodsituatie, zou Klaver kunnen tegenwerpen. Welke noodsituatie?
Zogenaamde noodsituatie herhaalt zich keer op keer
Oud-staatssecretaris Job Cohen (PvdA) zei ooit dat het asielbeleid aan het ontploffen was, omdat de asielzoekers bij gebrek aan ruimte buiten moesten slapen. Dat was een dramatische toestand en gebeurde in de jaren negentig. Ook toen al werd gezegd dat dit een noodsituatie was.
Sindsdien herhaalt de zogenaamde noodsituatie zich keer op keer. De laatste keer was in 2015, toen toenmalig staatssecretaris Klaas Dijkhoff (VVD) wanhopig op zoek ging naar slaapplaatsen voor asielzoekers. Het is dus geen noodsituatie, maar een permanente situatie. Het gaat ook niet zomaar over. Er zijn immers miljoenen mensen die naar Europa willen verhuizen. Uiteindelijk moet een samenleving voldoende capaciteit en bereidheid hebben om de immigranten te kunnen ontvangen.
De Volkskrant had een paar weken geleden een indrukwekkende reportage over 118 migranten uit Afrika die op 1 augustus 2016 op de Middellandse Zee werden gered. Ze wilden in een gammel bootje vanuit Libië de oversteek maken naar Italië. Oumar (nu 28) uit Guinee zat ook in dat bootje. De Volkskrant beschrijft waarom hij naar Europa wilde migreren: ‘Tot zijn twintigste gaat hij naar school. Zijn vader, een schooldirecteur, wil graag dat hij gaat studeren, dat hij journalist wordt, want hij houdt van schrijven. “Maar ik zag dat mijn oudste broer met zijn diploma nog steeds weinig verdiende,” zegt hij. “Daarom wilde ik naar Europa.”‘ Hij is op zoek naar een beter leven. Maar vindt hij dat in Italië? Hem is op grond van humanitaire redenen wel asiel verleend. In Palagiano plukt hij nu mandarijnen en olijven: ‘Dit is niet wat mijn vader droomde.’
Lees ook de column van Philip van Tijn: Migratiebeleid: blijven doormodderen of fundamenteel anders?
Neboth (nu 36) komt uit Nigeria. Ook hij vertelt waarom hij naar het beloofde continent is gekomen: ‘Je hebt in Nigeria niet altijd licht, geen goede wegen of scholen, niet genoeg ziekenhuizen. Als Nigeria maar 10 procent had van wat Italië heeft, dan was ik daar gebleven.’ Hij reisde samen met zijn vrouw, maar in Libië werd zij onder dreiging van geweld meegenomen. Na zes maanden krijgt hij contact met zijn vrouw. Zij is in Tripoli en het gaat goed met haar, maar wat zij daar precies doet, ‘is niet iets om in het openbaar te onthullen’. Italië wijst zijn asielaanvraag af en hij trekt verder naar Zwitserland. En jawel, Zwitserland stuurt hem terug naar Italië. Zijn dromen eindigen in illegaliteit.
Kaba, een Guineeër, heeft nare herinneringen aan de overtocht. Hij moest op grote schroeven zitten: ‘In de ogen van Arabieren zijn wij zwarten ezels, helemaal niets waard.’ Racisme is geen typisch Europees probleem. Omdat hij Frans spreekt, trekt hij verder naar Frankrijk. Maandenlang leeft hij op straat in Parijs (in het 18de arrondissement, de Porte de Clignancourt). Overdag in een park en ’s nachts op de stoep. Uiteindelijk wordt zijn asielverzoek afgewezen. En nu leeft hij als illegale migrant en werkt hij zwart. Hij plukt elders in Frankrijk kiwi’s. Wel heeft Kaba nog steeds een paar juridische opties voor het verkrijgen van een verblijfsvergunning. De illegaliteit creëert een parallelle samenleving met eigen ondoorgrondelijke regels en economie.
In naam van humaniteit wordt inhumaniteit gecreëerd en getolereerd
Ik bespaar u alle andere trieste verhalen van deze Afrikaanse migranten. Europa is geen goede gastheer voor deze volksverhuizers. Niet omdat Europa slecht is, of weigert gastvrijheid te bieden: Europa kan het niet meer aan. In naam van humaniteit wordt inhumaniteit gecreëerd en getolereerd. Frankrijk, Italië en nu ook Nederland kampen met pijnlijke economische vraagstukken.
Meer over dit onderwerp: Waarom afgewezen asielzoekers niet worden teruggestuurd
Nederland kampt zelfs met een tekort aan woningen voor mensen die hier al wonen. Daarom is de overheid uitgerekend nu niet in staat om mensen op een waardige en humane manier op te vangen. En toch blijven de linkse activisten en politici in naam van de menselijkheid ongecontroleerde immigratie als een onontkoombaar natuurverschijnsel verdedigen. Deze goedkope politiek van ‘gastvrijheid’ is roekeloos en nu ook inhumaan. Ja, het geeft sommige mensen het gevoel dat ze de goede mensen zijn. Voor dat gevoel mogen Oumar, Neboth en Kaba ongelukkig leven.
Wanneer gaat links beseffen dat dit immigratiebeleid inhumaan, onverantwoord en immoreel is? Woorden schieten tekort om het tragische lot van deze immigranten te beschrijven. Wanneer een staat de inwoners van een klein dorpje moet dwingen om 300 immigranten op te nemen, is het einde zoek.
Het asielbeleid eindigt in onmenselijkheid.
2 reacties :
Het asielbeleid zal eindigen in het ophangen van heel die smerige slinkse kliek die alles kapot maakt. Dat is inclusief 1e en 2e slaapkamer en de criminele wef-psychopaten club die zich regering noemt
Klagen, klagen en klagen, meer kunnen asielzoekers niet naar voren brengen. Heel veel landen waaronder natuurlijk ook Nederland, hebben tientallen jaren jaarlijks miljarden Guldens en later Euro's overgemaakt naar landen in Afrika. Dat het geld in de zakken van de dictators in Afrika verdween maakte onze regeringsleiders niets uit, over gerichte aanpak en verandering van instelling van de Afrikanen werd niet eens nagedacht. Afrikanen hebben een heel andere instelling en cultuur als Europeanen en dat verandert niet van de een op de andere dag. De toekomst voor Nederland is rampzalig, de migranten verwachten een huis, geld, voedsel, zorgkosten en als het kan nog een paar gewillige vrouwen. Veel Nederlanders vergeten dat ze dit allemaal zelf moeten bekostigen van Rutte. Het gaat er van komen dat we in huis plaatsingen krijgen van migranten, geen vrouw zal meer veilig zijn en als er geen gedwongen in huis plaatsingen komen via een verkeerd geïnterpreteerde oude wet, dan nemen de honderdduizenden migranten het recht wel in eigen hand. Ze breken nu al de caravans open en geen wetsdienaar die er iets aan doet. Nederlanders zijn door Rutte en Kaag vogelvrij verklaard.
Een reactie posten