Sinds Rusland in Oekraïne heeft ingegrepen, is de klimaatverandering niet langer een probleem. In plaats van op energietransitie vertrouwt de EU nu op de vuilste energiebronnen.
15-5-2022
Het is nog niet zo lang geleden dat het pas benoemde hoofd van de EU-Commissie, Ursula von der Leyen, haar “Green Deal for Europe” aankondigde. Het plan is om tegen 2030 één biljoen euro, of 1.000 miljard euro, te investeren in de strijd tegen de klimaatverandering. En wat werd ze daarvoor gevierd, want misschien herinnert u het zich nog wel: dat was de tijd dat de Greta’s getuigen elke vrijdag in de voetgangerszones rondstuiterden tegen de vermeende door de mens veroorzaakte klimaatverandering, die het einde van de wereld in slechts tien jaar zou betekenen als wij niet heel snel en radicaal afstand doen van fossiele brandstoffen, bericht Anti-spiegel.ru.
Klimaatverandering als bedrijfsmodel
Zelfs Flinten-Uschi gelooft waarschijnlijk niet dat de klimaatverandering, die ongetwijfeld al bestaat sinds het ontstaan van onze thuisplaneet, door de mens veroorzaakt is, maar er valt op dit gebied veel geld te verdienen. Waarom men met een gerust hart kan betwijfelen dat de klimaatverandering door de mens veroorzaakt wordt, en dat de bewering dat vrijwel alle onderzoekers en deskundigen het hierover eens zijn een regelrechte leugen is, kunt u hier lezen, en hoe het onderwerp klimaatverandering buiten de Westerse media-bubbel wordt gerapporteerd, kunt u hier lezen.
Nu gaat het niet om de legende van de door de mens veroorzaakte klimaatverandering, maar om de manier waarop de mensen in het Westen over dit onderwerp voor de gek worden gehouden. De hele klimaathysterie is niets anders dan een bedrijfsmodel waarmee op kosten van de belastingbetaler veel geld verdiend kan worden, denk maar aan de 1.000 miljard die von der Leyen er voor beloofd heeft. Het geld gaat in de eerste plaats naar Bill Gates. En dit is geen grapje, zoals u hier kunt lezen.
Bill Gates heeft, samen met andere oligarchen, een investeringsfonds opgericht om te investeren in bedrijven die geld verdienen aan de vermeende strijd tegen de door de mens veroorzaakte klimaatverandering. Hij noemde het fonds “Breakthrough Energy” en Ursula von der Leyen heeft dit fonds de officiële partner gemaakt van haar “Green Deal for Europe”. De 1.000 miljard gaat naar Gates en zijn vrienden.
Poetin heeft de klimaatverandering afgeschaft
Als von der Leyen en alle andere Europese politici werkelijk geloofden in de onzin die zij de mensen wijsmaken over de door de mens veroorzaakte klimaatverandering en het naderende einde van de wereld zelf, dan zouden zij zich moeten houden aan het geleidelijk afschaffen van fossiele brandstoffen – Poetin en Oekraïne of niet. Maar dat is nu juist wat zij niet doen.
In plaats daarvan vertrouwt de EU – u zult het niet geloven – steeds meer op steenkool ter vervanging van het betrekkelijk schone Russische gas, waar ze heel snel vanaf willen, om de boze Poetin te ergeren. Poetin ergeren is belangrijker dan klimaatbescherming en het voorkomen van het einde van de wereld waartoe de klimaatverandering zogenaamd zal leiden. In plaats van de CO2-uitstoot te verminderen, die ons allen zogezegd spoedig zal doden als wij die niet radicaal terugdringen, doet de EU het tegenovergestelde en vertrouwt zij volledig op vuile energiebronnen, zelfs bruinkool beleeft momenteel een renaissance in de EU.
We kunnen dus zeggen dat Poetin niet alleen COVID-19 heeft afgeschaft toen hij in Oekraïne ingreep, maar hij heeft ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om de klimaatverandering af te schaffen. Poetin heeft de wereld vrijwel van de ene dag op de andere bevrijd van de ergste gevaren die ons de voorgaande twee jaar in spanning hadden gehouden.
Het Russische persbureau TASS heeft een zeer goede analyse van de gevolgen van het nieuwe energiebeleid van de EU gepubliceerd, die ik vertaald heb. Als er echte journalisten op de federale persconferentie zaten die ook serieus bezorgd waren over het klimaatgerelateerde einde van de wereld, dan zouden ze Habeck & Co. eigenlijk heel wat vragen moeten stellen over waarom de klimaatverandering plotseling niet meer zo gevaarlijk is.
Begin van de vertaling:
Vuile economie: afzien van energie uit Rusland leidt tot opwarming van de aarde
De Europese Unie bespreekt een embargo op Russische olie en gas. De prijs van dit besluit is een toename van de schadelijke uitstoot van CO2 en methaan in de atmosfeer
De 27 lidstaten van de Europese Unie werken verder aan het zesde pakket anti-Russische sancties. Na het verbod op de invoer van steenkool waartoe op 7 april is besloten, is de EU van plan de invoer van Russische olie stop te zetten. De Oude Wereld hoopt ook tegen het midden van het decennium zonder gas uit Siberische velden te kunnen. Het officiële standpunt van de Europeanen is dat koolwaterstoffen moeten worden vervangen door duurzame energiebronnen. De werkelijkheid is anders. Het embargo op Russische steenkool leidt tot een grotere productie van juist deze fossiele brandstof in de EU. Griekenland grijpt terug op zijn bijzonder vervuilende vorm, bruinkool. Nog gevaarlijker voor het milieu is de vervanging van in Yamal geproduceerd pijpleidinggas door Amerikaans of Qatarisch vloeibaar gas. De omzetting van de ene aggregatietoestand in de andere is alleen mogelijk met een hoge energie-input, waarbij nog de kosten van het vervoer naar het water moeten worden opgeteld. Men heeft berekend dat het vervoer van vloeibaar aardgas (LNG) in tankers 2,5 maal meer schadelijke luchtemissies veroorzaakt dan het vervoer via pijpleidingen. Om nog maar te zwijgen van de milieuschade die de winning van schaliegas veroorzaakt.
Het niet zo groene Europa
Geopolitiek gezien worden de veranderingen die plaatsvinden beschouwd als het vervangen van de ene energie-afhankelijkheid door een andere energie-afhankelijkheid. Vanaf februari 2022 zullen de Europese landen fondsen vrijmaken om meer en meer terminals voor vloeibaar aardgas te bouwen ter vervanging van de huidige leveringen via pijpleidingen. Duitsland is van plan 3 miljard euro te investeren in groepen drijvende terminals, terwijl Spanje, dat reeds zes terminals heeft, een pijpleiding wil aanleggen om vloeibaar gas via zijn pijpleidingen naar de buurlanden te brengen. In Noord-Europa is een soortgelijk infrastructuurproject overeengekomen: in de haven van Paldiski in Estland zal een terminal voor vloeibaar aardgas worden gebouwd, dat aan Finland zal worden geleverd. Op de Balkan neemt Griekenland een voortrekkersrol op zich: op 3 mei is het begonnen met de bouw van een terminal aan de Egeïsche kust, waardoor het zijn buren, ook niet-EU-leden, met vloeibaar aardgas wil bevoorraden.
Milieuactivisten zijn daar niet blij mee. Om het gas in de tanks te krijgen, moet de temperatuur ervan verlaagd worden tot -160 graden Celsius, waardoor het volume van de lading met een factor 600 afneemt. De omzetting verbruikt veel energie en is ook vatbaar voor lekken in het proces. Tijdens het hele traject, van de winning van het aardgas tot de levering aan de terminal, komt er spontaan methaan in de atmosfeer terecht. Volgens de Natural Resources Defense Council komt bij LNG tot 6 procent van deze schadelijke verbindingen in de lucht terecht voordat de energie de consument bereikt.
Nog erger voor het milieu is dat de verwachte bron van de LNG velden in de VS zijn. Het is niet alleen het feit dat de transportroute over de Atlantische Oceaan erg lang is, maar ook de aard van de Amerikaanse gasreserves. Bij de winning van schaliegas, waarmee in de jaren 2000 en 2010 is geëxperimenteerd, winnen de Amerikanen olie en gas door de grond open te breken, wat leidt tot watervergiftiging, bodem- en luchtverontreiniging met methaan en ethaan. Of eigenlijk, niet overal: de winning van schaliegas is in delen van de VS verboden. Maar er is niet genoeg ander gas in de VS, en het gas uit de Amerikaanse staten waar de nieuwe winningsmethoden legaal zijn, zal in de toekomst in veel grotere hoeveelheden naar Europa gaan.
In de economische oorlog zijn alle middelen gerechtvaardigd
Europese en Amerikaanse politici die met “groene” beloften gekozen zijn, moeten deze ontwikkeling aan de kiezers uitleggen. President Joe Biden, die beloofd heeft geen nieuwe vergunningen voor olie- en gaswinning af te geven, is in 2022 de grootste verkoper van schalieproducten ter wereld in het buitenland geworden. In een onderhoud met Ursula von der Leyen, voorzitter van de Europese Commissie, beloofde Biden alleen al dit jaar 15 miljard kubieke meter extra gas aan de Oude Wereld te leveren en tot 50 miljard tegen het einde van het decennium. Dit is een ommekeer van 180 graden, als men bedenkt dat Biden zijn ambtstermijn van 2021 begon met het verbieden van de Keystone pijpleiding tussen Canada en de VS, alleen al om milieuredenen.
Ook de Europese Commissie slaat een soortgelijke weg in. Begin februari 2022 hebben de Europese leiders aardgas na een langdurig debat erkend als “groene energie”. Toen ging het om pijpleidinggas; tegenwoordig wordt vloeibaar aardgas bij associatie ook als “groen” beschouwd, hoewel het totaal niet hetzelfde is. Er zijn gesprekken tussen de Europeanen en de Amerikanen: de oude wereld wacht op aanbiedingen van de VS om de methaanuitstoot in het vervoer te verminderen. Maar het gas is al aanvaard, dus het verbeteren van de technologie is voor de toekomst gereserveerd.
Dit is begrijpelijk gezien het standpunt van Frans Timmermans, de vice-voorzitter van de Europese Commissie die belast is met de groene overgang, die op hetzelfde ogenblik een andere overgang naar steenkool goedkeurde, waarmee de EU het Russische gas tijdelijk zal vervangen. “Onder de omstandigheden [van de militaire operatie in Oekraïne] zijn er geen taboes [ook niet voor steenkool],” legt Timmermans uit.
Geen taboe?
In werkelijkheid is er ten minste één, zij het juridisch bindende, beperking voor de Europese economieën. De Europese klimaatwet die in 2020 is aangenomen, legt de routekaart voor de toekomst vast: zij dwingt de EU-landen hun uitstoot met 55 procent te verminderen ten opzichte van 1990, maar met een tijdsbestek van slechts acht jaar tot 2030. Dit doel combineren met het voeren van een economische oorlog tegen Rusland is moeilijk. De landen die nog steenkoolreserves hebben, hebben al de nieuwe anti-Russische sancties gebruikt om hun productie op te voeren, d.w.z. om de wet te saboteren.
Polen staat in de voorhoede. Polen staat bekend om zijn mijnbouwtraditie en wilde eigenlijk pas in 2049 helemaal stoppen met steenkool. Vandaag de dag wordt dit doel als irrelevant beschouwd. “Wij willen dat er in Polen ook in de tweede helft van deze eeuw nog energie uit steenkool wordt verbruikt,” zei vice-premier Jacek Sasin in april. Dit was niet bemoedigend voor milieuactivisten: de steenkoolindustrie is gemiddeld twee keer zo groot als de aardgasindustrie wat de CO2-uitstoot betreft. Dit zou betekenen dat Rusland voor de EU bestemde steenkool op de Aziatische markten zou verkopen en dat de Europeanen hun eigen steenkool zouden delven in plaats van ze te kopen, waardoor de vervuiling in de hele wereld zou toenemen.
In de eerste maanden van 2022 heeft in de Europese Unie de tendens naar de terugkeer van steenkool zich doorgezet. Griekenland heeft aangekondigd dat het de bruinkoolwinning, een uiterst vervuilende soort steenkool, zal hervatten. Roemenië is van plan kolengestookte elektriciteitscentrales weer op te starten en Duitsland wil de levensduur van elektriciteitscentrales verlengen die nog niet zijn stilgelegd. Italië heeft ermee ingestemd om reeds stilgelegde kolencentrales weer op te starten. De groeiende belangstelling voor steenkool is erin geslaagd de steenkoolprijzen op te drijven en de indruk te weerleggen dat de wereld overal mijnen zal sluiten na het Internationale Klimaatforum in Glasgow in november 2021.
Eén stap vooruit, twee stappen terug
In de Europese Unie wordt het voeren van een economische oorlog tegen Rusland door het bevorderen van vuile energie beschreven als een tijdelijke maatregel. De Griekse premier Kyriakos Mitsotakis gebruikte het woord “tijdelijk” om aan zijn kiezers uit te leggen dat de kolencentrales weer opgestart moeten worden. En de Italiaanse premier Mario Draghi gebruikte hetzelfde woord. De steenkoolprojecten in Portugal, Roemenië en de Tsjechische Republiek worden als tijdelijk omschreven.
Volgens het officiële standpunt van deze landen is de nabije toekomst voor Europa een vooruitgang op het gebied van duurzame energiebronnen. Op den duur moeten zij de vervuilende steenkool vervangen, waardoor elke aankoop van koolwaterstoffen zinloos wordt. Maar zonder verdere uitleg lijkt dit vooruitzicht niet overtuigend. Immers, als duurzame energiebronnen betrouwbaar waren, dan had de Oude Wereld er al eerder op kunnen vertrouwen. Feit is dat het windstille weer boven de Noordzee in de zomer van 2021 tot enorme verliezen bij de duurzame energiebronnen heeft geleid, de afhankelijkheid van gas onmiddellijk heeft vergroot en de energiecrisis heeft veroorzaakt die nog steeds voortduurt. Hoe kan worden voorkomen dat hetzelfde scenario zich in de toekomst nog eens voordoet? Steenkoolprojecten en zelfs vuil LNG uit de VS zijn tijdelijke oplossingen genoemd, maar niets is permanenter dan tijdelijke maatregelen.
Einde van de vertaling
0 reacties :
Een reactie posten