Ik wil je nu schrijven over verlies. Niet gewoon verlies, dat inderdaad bestaat. Men kan zeggen: “Ik ben de sleutel van mijn auto kwijt.” Dat is jammer, zo niet vervelend, maar niets om over te treuren. Ik wil schrijven over moeilijk verlies, onduidelijk verlies, dubbelzinnig verlies. Een verlies waar ik mijn vinger niet helemaal op kan leggen. En toch is het er, in mij, dag en nacht, zoals fantoompijn in een ontbrekend ledemaat zou kunnen voelen, schrijft James Kullander.
16-2-2022
Deze brief wordt langer dan mijn eerste en tweede brief, omdat ik veel te zeggen heb over dingen waarvan ik nooit gedacht had dat ik ze zou zeggen.
Jij bent niet de enige vriend met wie ik een gapende kloof voel groeien door deze massale, georkestreerde menselijke ramp. Er zijn anderen, zoals jij en ik, omdat we het toevallig niet eens zijn over wat er de afgelopen twee jaar in onze wereld is gebeurd. Eén vriend – of vroegere vriend – kijkt langs me heen als we elkaar toevallig tegenkomen in het postkantoortje van onze stad. Een andere wandelt ’s middags naar de andere kant van de straat als hij langs mijn huis loopt. Dit zijn allebei mensen die ik vroeger thuis ontving voor een maaltijd of voor een heerlijk glas wijn op mijn terras ’s zomers. Een ander noemde mij op mijn Facebook-pagina “een oude man die samenzweringstheorieën spuwt”. (Ze heeft het overigens op beide punten bij het verkeerde eind.) Er is weer een ander met haar man met wie mijn vriendin en ik een of twee keer per jaar uit eten gingen. Afgelopen december e-mailde ik haar om voor te stellen binnenkort weer eens bij elkaar te komen; het was twee jaar geleden dat we elkaar voor het laatst hadden ontmoet. Ze schreef terug: “We spreken niet af met vrienden die niet gevaccineerd zijn, zeker niet binnenshuis”.
En dan heb je nog jou, die me, omdat je weet dat ik de prikken niet heb gekregen en nooit zal krijgen, niet uitnodigde voor je bruiloft en me de kans ontnam om eindelijk je verloofde te ontmoeten vanwege je hardnekkige en naïeve overtuiging dat de ongevaccineerden het virus op de een of andere manier meer verspreiden dan jij en anderen die de prikken wel hebben gekregen. Dit is een complete leugen die wordt verspreid door de despoten die de wereld de grond in boren terwijl zij miljarden dollars binnenharken om hun belachelijk weelderige nesten te spekken. Er wordt luid en duidelijk gezegd, voor degenen die ogen hebben om te zien en oren om te horen, dat de injecties niet alleen niet effectief zijn tegen COVID-19, maar dat ze ook een toename van infecties veroorzaken.
Met andere woorden, de gevaccineerden infecteren elkaar. Uit de hele wereld komen berichten dat COVID-19 ziekenhuisopnames en sterfgevallen de pan uit rijzen in landen met de hoogste vaccinatiegraad, waaronder Australië, Israël en Schotland. Israël heeft nu het hoogste aantal gevallen per hoofd van de bevolking van alle landen ter wereld sinds het begin van de zogenaamde pandemie. De reden? Uit gegevens van de overheid blijkt dat mensen die ten minste twee vaccinaties hebben gehad, nu tekenen vertonen van een ernstige aantasting van hun immuunsysteem. Er zijn ook aanwijzingen dat de “all-cause” mortaliteit, oftewel de sterfte door alle oorzaken, sterk toeneemt in landen waar veel wordt ingeënt. Desondanks worden in veel landen over de hele wereld – ook hier in de VS – de injecties nog steeds aangeprezen als veilig en effectief. In een wereld waar rede en logica de boventoon voeren, zou niemand bij zijn volle verstand dit zeggen. Of het zeggen en ermee wegkomen.
Maar het zijn niet alleen vrienden die ik hierdoor verlies, alsof dat al niet moeilijk genoeg is. Er is veel meer aan de hand dan dat en het is de bron van een bijna ontroostbaar verdriet. Het is mijn gevoel dat de wereld een over het algemeen rationele plaats was, een wereld van oorzakelijkheid en waar de meeste menselijke verschijnselen konden worden verklaard en begrepen, al was het maar door de diepten van het onbewuste te doorgronden of door de punten van toeval en synchroniciteit met elkaar te verbinden of zelfs zo ver te gaan dat ik ons leven als een soort vermaak voor de goden beschouwde, zoals de Grieken in de tijd van Homerus deden. Onze wereld is niet langer die plaats; hij is niet langer rationeel of logisch of verklaarbaar op welke manier dan ook. Zelfs de goden van weleer hebben ons in de steek gelaten als kinderen die zich vervelen met hun speelgoed. Niets is logisch en er is geen troost in niets.
Om te beginnen: als je vriend, heb ik je gewaarschuwd met specifieke details van gerenommeerde artsen en wetenschappers over de gevaren van de experimentele spuiten, maar je negeerde me en ging door en kreeg ze toch. Als je vriend vertelde ik je over de leugens en angsten die door regeringsmandarijnen, het corrupte farmaceutische kartel en de gekaapte mainstream media in onze hersenen werden geschept om je te overhalen je te laten injecteren, maar je geloofde hen in plaats van mij. Als je vriend vertelde ik je over de verraderlijke creatie van digitale “vaccinpaspoorten” als een manier om de escalatie van tirannieke surveillance technologieën in te luiden zoals de vrije wereld nog nooit heeft gekend, en blijkbaar denk je er niets van omdat, je zegt, je niets te verbergen hebt. Niets van dit alles is logisch voor mij. Een groot deel van de wereld is gewoon volledig in de war. Ik snap het gewoon niet. En hoewel ik mezelf kan troosten door te geloven dat de ongrijpbaarheid van het begrijpen van het leven zelf in welke tijd dan ook het antwoord is – zoals in dat we nooit de wil van God kunnen doorgronden – is het een schrale troost.
Het is een schrale troost omdat ik begin te begrijpen dat de wil van God niets te maken heeft met deze verraderlijke verovering van zovele harten en geesten. In de eerste eeuw na Christus lezen we in de brief van Paulus aan de Efeziërs: “Want onze strijd is niet tegen vijanden van bloed en vlees, maar tegen de heersers, tegen de overheden, tegen de kosmische machten van deze tegenwoordige duisternis, tegen de geestelijke machten van het kwaad in de hemelse gewesten.”
Deze passage wordt dezer dagen aangehaald door hen die geloven dat we ons inderdaad in het midden van een geestelijke strijd bevinden. Maar de laatste maanden was ik niet in staat me aan te sluiten bij hen die dit geloven. Ik heb me gewend tot een recenter, analytisch idee om begrip te zoeken, de “massavormingspsychose” theorie. Mattias Desmet, psycholoog en statisticus aan de Universiteit van Gent in België, realiseerde zich dat deze vorm van massahypnose het vreemde verschijnsel kan verklaren dat tot 30 procent van de bevolking in de Westerse wereld in de ban raakt van het dominante narratief over de veiligheid en doeltreffendheid van de giftige prikken die door politici, wetenschapsbureaucraten, farmaceutische bedrijven en de media worden gepropageerd en opgedrongen.
Wat er gebeurd is, gelooft Desmet, is dat degenen die in de ban zijn geraakt van dit soort massahypnose totaal niet in staat zijn om nieuwe wetenschappelijke gegevens en feiten te verwerken die aantonen dat ze misleid zijn over de effectiviteit en de nadelige gevolgen van verplicht gebruik van maskers, lockdowns, en de prikken. Ik had hierover onder meer gelezen in een nieuwsbrief van Robert W. Malone, M.D., de uitvinder van de kerntechnologieën voor mRNA-vaccins, die onlangs werd geïnterviewd door Joe Rogan die waarschuwde tegen het gebruik van de huidige soort COVID-19-vaccins en die daardoor, zoals je waarschijnlijk weet, nogal wat opschudding veroorzaakte. Malone schrijft:
“Degenen die door dit proces gehypnotiseerd zijn, zijn niet in staat om de leugens en verkeerde voorstellingen te herkennen waarmee ze dagelijks gebombardeerd worden, en vallen actief iedereen aan die het lef heeft om informatie met hen te delen die in tegenspraak is met de propaganda die zij zijn gaan omarmen. En voor degenen wier gezinnen en sociale netwerken door dit proces zijn verscheurd, en die ontdekken dat naaste familieleden en vrienden hen hebben gedumpt omdat zij de officieel onderschreven ‘waarheid’ in twijfel trekken en feitelijk de wetenschappelijke literatuur volgen, kan dit een bron van diepe angst, verdriet en psychologische pijn zijn.”
Dit deed me denken aan een veel eerder werk, The True Believer: Thoughts on the Nature of Mass Movements van Eric Hoffer. Ik nam het boek van mijn plank en bladerde door enkele pagina’s om te zien dat ik verschillende passages had onderstreept toen ik het boek vele jaren geleden voor het eerst las. Hier is een voorbeeld: “De feiten waarop de ware gelovige zijn conclusies baseert, moeten niet worden ontleend aan zijn ervaring of waarneming, maar aan heilige geschriften…. Gepassioneerde haat kan zin en doel geven aan een leeg leven…. Propaganda op zichzelf slaagt vooral bij de gefrustreerden…. Er kan geen massabeweging zijn zonder een opzettelijke verkeerde voorstelling van feiten.” Heilige geschriften (het mainstream verhaal). Hartstochtelijke haat (veracht en bestraf de ongevaccineerden). Propaganda (de vaccins zijn “veilig en effectief” dus ga in de rij staan en krijg de prik). Opzettelijk onjuiste voorstelling van feiten (opgeblazen aantal sterfgevallen als gevolg van COVID-19). Het is allemaal de motor van deze agenda, hier en nu. Hetzelfde als altijd.
Ik klampte me vast aan deze ideeën van massavorming en de ware gelovige als een drenkeling die zich vastklampt aan de zijkant van een omgeslagen reddingsvlot dat rondgeslingerd wordt op een enorme oceaan van COVID-19 psychose die alles behalve bodemloos is, en erg donker. Dit verklaarde het allemaal. Het werd me duidelijk met een helderheid die ik zelden heb ervaren. Ik zag een soort van perfecte storm waarin zovelen zijn meegesleurd, totaal onbewust van wat er met hen gebeurde, gebeurt met hen. Op een vreemde manier voelde ik me zelfs op mijn gemak. De wereld was totaal ontspoord, maar nu wist ik tenminste waarom.
Dezer dagen begin ik het echter nog verontrustender te vinden dan de massavorming hypnose en de frontvorming van de ware gelovigen. Dat is allemaal maar een gevolg van een strategie die wordt ingezet door meer verontrustende bewoners onder ons.
Het is onmogelijk voor ons om met zekerheid te weten wat de schrijver (waarschijnlijk niet Paulus zelf) van de brief aan de Efeziërs in gedachten had toen hij zijn lezers waarschuwde voor de “geestelijke machten van het kwaad in de hemelse gewesten”. In die tijd was Efeze een grote zeehavenstad in het huidige Turkije, waar enkele vroege christenen – waaronder Paulus zelf – naartoe waren gegaan om het evangelie te verspreiden. Joodse mensen hadden er lang gewoond, evenals een aantal magiërs en waarzeggers en degenen die plaatselijke helden en heidense goden vereerden, met name de Griekse godin Artemis. Sommigen in de academie zeggen dat deze passage uit de Brief aan de Efeziërs gaat over de strijd in die tijd tussen degenen die verenigd zijn in het mysterie van Christus en de heersers van “deze tegenwoordige duisternis”, of de wereld van voorbijgaande aard. De zelfverklaarde wetten van het jodendom, die lange tijd een barrière hadden opgeworpen tussen joden en niet-joden – en heidenen trouwens – hebben plaatsgemaakt voor de schepping van een nieuwe, universele mens die door Christus en zonder de wet toegang heeft gekregen tot de goddelijke beloften. De wet heeft afgedaan. Er is dus geen Jood of heiden meer, maar een radicale transformatie van individuen tot een gemeenschap van gelovigen die met elkaar en met God verzoend zijn.
De noties van goed en kwaad staan in bijna elke godsdienst door de tijden heen centraal, met verschillende voorstellingen van wat kwaad eigenlijk is. Vandaag de dag begrijpen degenen die deze passage uit de brief aan de Efeziërs aanhalen als een manier om door de sluier heen te kijken naar wat er werkelijk aan de hand is, dat onze strijd tegen corruptie en verovering – toen en nu en voor alle tijden – letterlijk een strijd is van goed tegen kwaad. Dat het kwaad buiten ons bestaat en niet alleen een inherente neiging in ieder mens is die ons ertoe verleidt kwaad te doen. Dat de gevechten van volkeren tegen volkeren hier op aarde altijd geestelijk zijn geweest. Dat de vijanden waar we mee te maken hebben, uiteindelijk niet andere mensen zijn. Dat het kwaad ons op duizend manieren gebruikt door onstabiele zielen te verleiden, maar dat onze ware tegenstanders niet “bloed en vlees” zijn. Dat het kwaad in de “hemelse gewesten” een strijd aanduidt die verder gaat dan deze wereld, maar één waarin wij slechts pionnen zijn op een sinister schaakbord met meerdere niveaus, die gemanipuleerd worden om zich tegen elkaar te keren, om te verdelen en te overwinnen – een verdeeld huis kan immers geen standhouden – in een kruistocht om de mensheid te onderwerpen en de aarde zelf over te nemen. Dat kwaad heeft één hoofdwapen dat het het meest effectief gebruikt: de kracht van leugens om te misleiden.
Ook ik begin te geloven dat deze huidige catastrofe inderdaad de laatste manifestatie is van een voortdurende geestelijke strijd, eenvoudigweg omdat het erop lijkt dat niets zo kwaadaardig als wat er de afgelopen twee jaar voor onze ogen en achter gesloten deuren is gebeurd, ooit door het menselijk ras bedacht had kunnen worden. Zeker, er zijn ontelbare menselijke rampen geweest en ondenkbare bloedbaden en tijdperken van ellende door de eeuwen heen, mensen die andere mensen over de hele wereld bedriegen en afslachten en tot slaaf maken, steeds weer opnieuw en opnieuw. Maar wie zal zeggen dat deze gruwelijke omwentelingen niet ook de verrukkelijke dromen van demonen waren? Het is verre van mij deze dagen om deze bewering te weerleggen. Maar hier staan we dan, een getuigenis van de tijdloze menselijke geest, opnieuw strijdend.
Je zou kunnen denken dat ik echt gek geworden ben. Deze beoordeling van de huidige stand van zaken lijkt misschien een beetje vergezocht, dat geef ik toe. Maar ik ben niet ineens religieus geworden, zoals je weet van mijn vele jaren op het seminarie en mijn voortdurende onderzoek naar alles wat spiritueel is. Toch, om eerlijk te zijn, had ik nooit gedacht dat het zover zou komen. Maar echt, welk soort mens – mensen zoals jij, ik, onze vrienden, onze ouders, onze broers en zussen, onze collega’s, de mensen die achter de kassa’s in de supermarkt staan, bankbedienden, buschauffeurs, leraren, koks, je postbode…. wie wil er in hemelsnaam de hele tijd in een wereld leven die in oorlog is? Niemand die ik ken, dat kan ik je wel vertellen. En we zijn in oorlog, vergis je er niet over. Het is een heimelijke oorlog die gevoerd wordt zonder dat iemand een wapen afvuurt.
Al twee jaar lang zitten we gevangen in een wereld waar vrienden en familieleden elkaar mijden alsof de ander radioactief is; miljoenen gezonde, robuuste mensen over de hele wereld worden ontslagen van hun baan en beroofd van hun middelen van bestaan omdat ze weigeren zich te laten injecteren met een experimentele stof die nooit is ontworpen om infectie of overdracht te voorkomen, en die enorm veel lijden en doden veroorzaakt, terwijl bezorgde artsen, wetenschappers en de COVID-19 vaccinatie gewonden worden gecensureerd en van het toneel verdwijnen; we zijn gedwongen om maskers te dragen en hebben onze kinderen gedwongen om maskers te dragen zodat we elkaar niet kunnen zien lachen en ondanks het bewijs van ernstige lichamelijke risico’s, zoals bacteriële longontsteking, tandvleesproblemen die leiden tot hartproblemen, ontsierende huidinfecties, en cognitieve stoornissen door hypoxie; We hebben elkaar de schuld gegeven van wie wel en wie niet gevaccineerd is, van het verspreiden van het virus, van het ziek maken van anderen, van het overspoelen van ziekenhuizen; we hebben steekpenningen gekregen van staatsoverheden en bedrijven en zelfs van scholen om iedereen gevaccineerd te krijgen. Ik herinner me dat het Ministerie van Volksgezondheid van New Jersey een kind verleidde om ouders onder druk te zetten met een reclamespotje van een jongetje dat de Kerstman om het COVID-vaccin vroeg in plaats van om spelletjes en speelgoed. Wie zou er bij zijn volle verstand ooit zo’n duivels plan hebben kunnen – of willen – bedenken? Ik durf te beweren dat zelfs de meest verdorven, klinisch gediagnosticeerde menselijke psychopaten niet zo slim zijn.
Voordat ik ging zitten om deze brief te schrijven, heb ik een lange wandeling gemaakt op een grijze, winderige middag hier in mijn aangename buurt in Upstate New York. Ik wilde mijn benen strekken en al mijn gedachten over dit onderwerp de revue laten passeren, nadenken om te bepalen of wat ik je wilde schrijven werkelijk zinvol voor me was en of ik het zo zou kunnen schrijven dat het voor jou zinvol zou zijn. Ik heb ook nagedacht over de opheffing van het masker en de vaccinatieverplichtingen die zich plotseling in sommige staten en andere landen voordoen, en wat dat voor ons allemaal zou kunnen betekenen. Ik laat je achter met wat korte gedachten daarover.
Het is gemakkelijk om te denken dat deze ommezwaai niets te maken heeft met “wetenschap” en “gegevens”, aangezien dat alles de afgelopen twee jaar toch al nep was. Het is gemakkelijk om te denken dat het niets meer is dan een zielige poging van de blauwchecks in openbare ambten in Washington en een aantal staten om terug te krabbelen van hun lage poll ratings in de tijd om hun baan te behouden voor de midterm verkiezingen. Het is gemakkelijk om te denken dat ze zichzelf goed willen laten lijken door te zeggen dat ze ons van het virus hebben gered en nu onze vrijheden teruggeven. Vrijheden, tussen haakjes, die ons nooit afgenomen hadden mogen worden. Zij die ons van zoveel hebben beroofd zullen nu de overwinning opeisen.
Maar er is misschien iets verraderlijker aan de hand met deze ommekeer. Het zou kunnen lijken op een soort reces dat scholen aanbieden aan belaagde studenten, een paar momenten om naar buiten te gaan en te spelen en wat stoom af te blazen. Maar vroeg of laat moet je weer naar binnen en in de rij gaan staan om je lessen te leren. Met andere woorden, we zijn misschien nog niet klaar met deze verwoestende dodenmars van waarheid en vrijheid naar hun graf. Geen demon gaat gemakkelijk ten onder. Er is zoveel gepland om alles en iedereen af te breken, en er is zoveel hersenspoeling, dat er wel eens een nieuw virus uit een verre uithoek van de wereld zou kunnen komen. En er zal worden verkondigd dat het dodelijker is dan wat dan ook ooit tevoren. Dan zullen de gekaapte media en, nog afgrijselijker, de gekaapte bevolking die zich heeft laten inpalmen door de voortdurende charade, als bezeten burgerwachten het vuile werk opknappen van hun fascistische opperheren.
In de afgelopen weken is naar verluidt in Nederland een nieuwe variant ontdekt van HIV, het virus dat AIDS veroorzaakt, en er wordt beweerd dat deze variant zeer virulent is en beter overdraagbaar is dan andere versies van HIV. Nu al wordt het vuur van de angst aangewakkerd om ervoor te zorgen dat iedereen zich onmiddellijk op AIDS laat testen. Prins Harry luidt de noodklok in een video waarin hij erop aandringt dat we allemaal de “plicht” hebben ons op HIV te laten testen “om het voor alle anderen gemakkelijker te maken zich te laten testen”. Moderna en het International AIDS Vaccine Initiative zijn al begonnen met de klinische studie van een experimenteel HIV-vaccin dat gebruik maakt van dezelfde mRNA-technologie die in sommige COVID-19 vaccins wordt gebruikt.
Er wordt zelfs gespeculeerd dat de Chinese Communistische Partij en het Volksbevrijdingsleger een nieuw, gemanipuleerd biowapen vrijlaten onder atleten en deelnemers aan de Olympische Spelen in Peking. Deze doelbewuste introductie is gepland om deelnemers uit tientallen landen over de hele wereld te besmetten, die vervolgens zonder het te weten hemorragische koorts naar hun thuislanden zullen overbrengen, waardoor een nieuwe golf van een wereldwijde pandemie zal worden ontketend.
Daar komt nog bij dat, uitgaande van wat ik heb gelezen, in de komende maanden veel van de bijna 5 miljard slachtoffers wereldwijd die de vaccins hebben gekregen ziek zullen worden en sterven in een hoger tempo dan ze al waren – herinner je je die “all-cause” mortaliteit die ik hierboven noemde? – omdat, gedeeltelijk, de vaccins de natuurlijke immuniteit van hun slachtoffers in de war kunnen hebben gebracht en hebben aangetast door wat het Vaccine Acquired Immune Deficiency Syndrome wordt genoemd. Nu al getuigen artsen dat COVID-19 vaccins mensen kanker en AIDS bezorgen.
In jouw belang en in het belang van anderen die een vaccin hebben gekregen, hoop ik dat dit niet gebeurt. Maar als het wel gebeurt, durf ik te wedden dat de niet-geprikte mensen zoals ik, die al die tijd zo goed mogelijk met ons leven zijn doorgegaan en voor het grootste deel heel goed zijn geweest, dank u wel, de schuld zullen krijgen van dezelfde bende die ons al die tijd heeft beschuldigd van het verspreiden van het virus, het oplopen van het virus, het overweldigen van ziekenhuizen en het belemmeren van de terugkeer naar het normale leven – dit alles is het werk van het kwaad.
Dit alles overdenkend, rende ik bijna terug naar huis, met het gevoel dat ik geen moment meer te verliezen had. Ik legde nog een houtblok op het vuur in mijn houtkachel, blies in mijn handen om ze op te warmen, en begon deze brief te schrijven over het kwaad onder ons, want dat is wat ik geloof dat er aan de hand is. Als je vriend wilde ik je dit laten weten, zodat je je kunt voorbereiden op wat misschien komen gaat. En om jullie te vragen te bidden.
Misschien kom ik ooit tot een andere conclusie in mijn voortdurende zoektocht naar begrip en betekenis voor de absoluut afschuwelijke en hartverscheurende afgrond waarin de mensheid opnieuw is terechtgekomen. Voorlopig begint deze wereld, die zo lang onbegrijpelijk voor me is geweest, me nu duidelijk te worden als ik nadenk over de brief aan de Efeziërs. Voor mij en voor anderen verklaart het wat er aan de hand is, misschien niet alleen beter dan enig ander woord in de Schrift, maar ook beter dan al het andere dat we zijn tegengekomen. Over ruw ontwaken gesproken.
0 reacties :
Een reactie posten