Nederland in 2022: een narcostaat met een rookverbod in leaseauto’s

Datum:
  • zaterdag 8 januari 2022
  • in
  • Categorie: , , ,
  • Grote problemen aanpakken lukt de overheid niet meer, schrijft Roelof Bouwman. Om toch een daadkrachtige indruk te maken, wordt dat gecompenseerd met steeds brutalere pogingen om burgers te betuttelen.


    Roelof Bouman 8-1-2022


    Een van de vele pareltjes uit het literaire oeuvre van Willem Frederik Hermans (1921-1995) is zijn verhaal ‘De laatste roker’. Het werd in 1991 – na eerst te zijn gepubliceerd in Elsevier – als titelverhaal opgenomen in een gelijknamige bundel.

    Hermans blikt in De laatste roker (1991) dertig jaar vooruit

    Roelof Bouwman (1965) is historicus en journalist. Hij schrijft wekelijks over politiek, geschiedenis en media.

    Hermans blikt in ‘De laatste roker’ dertig jaar vooruit, naar het jaar 2021. Nederland is een vreemd land geworden, maar – en dat is het leuke – voor lezers van nu heel wat minder vreemd dan voor lezers uit 1991.

    Zo is Engels in ‘De laatste roker’ de voertaal in onze contreien. De 84-jarige hoofdpersoon van het verhaal heeft zelfs zijn naam moeten aanpassen: hij heet niet langer Vroegindeweij, maar ‘Early in the Meadow’. De prostituee met wie hij is bevriend, werkt in Amsterdam aan de ‘Oldside Behindbulwark’, de voormalige Oudezijds Achterburgwal.

    Roken op straat is in het verhaal illegaal, cocaïne wordt gedoogd

    Het verhaal komt op stoom wanneer Vroegindeweij door twee agenten wordt betrapt met een sigaret. Roken op straat is illegaal en dus moet hij mee naar het bureau.

    Vroegindeweij treft daar een inspecteur die hem vriendelijk ‘een snuifje’ aanbiedt. Cocaïne is officieel nog wel verboden, maar er wordt geen werk meer van gemaakt.

    Lees ook uit Vooruitblik 2022Hoe de rokers uit het zicht verdwijnen

     

    Een man van de oude stempel als Vroegindeweij snapt daar niets van. De inspecteur krijgt dan ook de wind van voren:

    ‘Weet u waarom roken verboden is? Omdat de dokters kanker niet kunnen genezen en de politici toch een overwinning wilden behalen, toen ze de cocaïne- en de heroïnehandelaars niet tot andere gedachten konden brengen. Maar rokers waren ordelievende mensen, gewend de wetten te gehoorzamen. De tabaksbestrijding was een koud kunstje. Sigarettenwinkeliers waren geen gangsters.’

    Het is een interessant beeld dat Hermans hier schetst. Vroegindeweij leeft in een wereld waar de overheid echte, wezenlijke problemen niet langer aanpakt. Maar omdat de boven ons gestelden toch graag een daadkrachtige indruk maken, wordt dat gecompenseerd met steeds brutalere pogingen om wetsgetrouwe burgers te betuttelen.

    Dertig jaar na ‘De laatste roker’ zien we het dagelijks om ons heen.

    Dankzij gedoogbeleid is Nederland narcostaat geworden

    Om bij Hermans’ eigen voorbeeld te beginnen: dankzij decennialang gedoogbeleid op het terrein van drugs is Nederland een narcostaat geworden, waar advocaten, kroongetuigen en misdaadjournalisten hun leven niet meer zeker zijn.

    Onderwijl wordt het aantal plekken waar een rookverbod geldt voortdurend uitgebreid. Sinds 1 januari is het opsteken van een sigaret zelfs verboden in bedrijfsvoertuigen (leaseauto’s, vrachtwagens). ‘Ook als er niemand meerijdt,’ zo waarschuwt de site van de Rijksoverheid.

    Immigratie is in Nederland de hoofdoorzaak van de snelle bevolkingsgroei – en de snelle bevolkingsgroei is de hoofdoorzaak van het woningtekort. Maar liever dan de immigratie te remmen – en zo de oververhitte woningmarkt af te koelen – valt de overheid huiseigenaren lastig met een zelfbewoningsplicht, verhuurbeperkingen en nadelige belastingingrepen.

    Nederland heeft zo’n beetje de minste IC-bedden per 100.000 inwoners van West-Europa, ons zorgstelsel loopt vast als er nog geen 2.400 coronapatiënten in ziekenhuizen liggen en met vaccineren zijn we steevast het traagste jongetje van de klas.

    ‘Andere manier van leven’ voor de lange termijn

    Bestel in de webshop de bundel Weg met de revolutie! van W.F. Hermans

    Wat onze overheid wél kan? Burgers en ondernemers gijzelen met avondklokken, lockdowns en coronatoegangsbewijzen. Voor de lange termijn, zo werd onlangs van regeringswege bekend, moeten Nederlanders zich gaan bekwamen in ‘een andere manier van leven’.

    Willem Frederik Hermans had het niet durven verzinnen.

    ELSEVIER

    0 reacties :

    Een reactie posten