De Koggenlandse politieke arena is een bijzondere speler kwijtgeraakt, nu Jim Mollet uit Oudendijk is overleden. Zelfs al was hij geen raadslid meer, de man die de term eigengereid als een maatjasje aantrok, bleef het spel volgen.
Nou ja, spel: Mollet speelde het wel eens met het mes tussen de tanden, want zijn gelijk was niet iets dat snel aan betekenis verloor. Jim Mollet deed namelijk geen stap opzij, ook niet toen zijn bemoeienis met het lokale bestuur hem persoonlijk tussen wal en schip deed belanden. Want zo maakte de plattelandsgemeente kennis met het fenomeen Jim, toen nog uit Ursem. Al in 2005 brengt zijn verzet tegen windmolens hem als bezwaarmakende lijnrecht tegenover de provincie en de gemeente. Waar hij dan zelf raadslid is.
Een dubbelrol? Mag niet, riep het college boos. „Nou en?”, is de laconieke reactie. Want Jim is volksvertegenwoordiger en die snoer je niet de mond. Uiteindelijk wordt het raadslid eventjes geschorst. En zo bereikt hij op deze manier wat hij wil: aandacht voor wat in zijn ogen onrecht is, of wanbestuur. Dan maar met een hoop heisa. Want de cursus ’diplomatie’ heeft hij overgeslagen. Hij is niet voor niets een onafhankelijk raadslid.
Dat boven het maaiveld uitsteken dus ook tegenwind met zich mee brengt, wist hij van meet af aan. De fractie Onafhankelijk Koggenland is geboren. Daarna haakt hij toch aan bij Gemeente Belangen, waarvoor hij in 2006 weer in de raad verschijnt. En ja hoor: in een mum van tijd is er heisa, omdat hij een veroordeling wegens een vermogensdelict heeft verwegen. Maar Mollet blijft zitten. Tussendoor speelt ook nog zijn verzet als raadslid tegen het onrecht dat zijn partner in zijn ogen wordt aangedaan. De gemeente slaat terug met een dwangsom van een half miljoen, die door tussenkomst van de rechter wordt verlaagd.
Anders gezegd: waar Jim Mollet is, dwarrelt stof naar boven. De Lijst Oké Partij betreedt de Koggenlandse politiek. Jim Mollet verkeert dan toch al in staat van oorlog met het eigen gemeentebestuur en zet z’n tanden in de afwikkeling van Distriport.
Zo tekent zich een patroon af, waarmee duidelijk wordt dat Jim niet zozeer als een Don Quichotte de windmolens in Koggenland te lijf wil gaan: hier opereert een man die gewoon de confrontatie opzoekt. Wanneer de gemeente stukjes grond terugvordert bij bewoners, dient Mollet plompverloren een klacht in tegen de burgemeester. Jim rept over machtsmisbruik. Overdreven? Misschien wel een voorbeeldje van ’gelijke munt’. Want het was Koggenland dat hem soms jarenlang leek te willen vermorzelen.
Inmiddels is hij dan verhuisd naar Oudendijk. Bij de laatste verkiezingen wordt door de kiezer de versnippering in de raad een halt toegeroepen, de Oké Partij haalt de drempel niet. Dus deed Mollet iets dat het gemeentebestuur nooit was gelukt: hij ontruimde zijn raadszetel. Zelf. Met geheven hoofd, strijdvaardig tot het laatst.
Noordhollands Dagblad
0 reacties :
Een reactie posten