“Je verzint het niet!”
Media, geweld en ontkenningen
Niet zelden – veel te vaak eigenlijk – krijgt de boodschapper van slecht nieuws van mensen de schuld van het bericht. Maar met de media is dat niet altijd onterecht.
Het waren de twee opvolgende tweets hier rechts die me tot deze overpeinzing brachten.
We weten allen dat de boodschapper de schuldige niet is, maar die kennis heeft naar nu blijkt een keerzijde. Lang, tè lang – is door media een eigen beleid gevoerd van wat de wenselijke waarheid was die zij verkondigen wilden. En daarmee is zij de eerst aansprakelijke geworden van het verhaal dat zij vertellen.
Zoals heel aardig is verwoord in de uitroep: “Je verzint het niet!” Want dat is nu juist wat de media veel te lang gedaan hebben. Aanvankelijk met kleine aanpassingen, werd de politieke correctheid hen gaande de jaren teveel, met als kroon op het werk thans de NOS, die zo volledig verknipt en verkneukeld zit in haar eigen waarheid dat zijzelf niet meer herkent waar haar eigen werkelijkheid botst op de realiteit van alledag, van alle andere mensen. Maar Hoofdredacteur Marcel Gelauff mocht laatst op televisie vertellen dat de NOS niet links is.
Alle reden om te grinniken, maar dat hij het zelf geloofde wil ik best aannemen. Het is immers slechts een kwestie van referentiekader. Het referentiekader van Gelauff zal in mijn optiek uitermate links zijn, maar daar binnen vast en zeker het midden houden. Dat hij grote groepen mensen al op voorhand devalueert tot irrelevante lawaaimakers zonder kennis van zaken – een logisch gevolg van leven in zo’n bubbel als de NOS – is alleen betreurenswaardig voor wie beter weet.
Met het geweld dat deze week langs de stranden losbarstte is het al niet anders. In België lijkt een tendens onder politiemensen te ontstaan om de aanstootgevende beestjes bij naam te gaan noemen, maar in Nederland is dat vooralsnog ondenkbaar. Als u nu even terugkijkt naar de twee tweets die ik hierboven heb laten opnemen, ziet u dat de bovenste heel terecht commentaar geeft op de betrouwbaarheid van media. Want die politisering is een direct gevolg van de aangepaste berichtgeving van de niet-zo-linkse *kuch* NOS van de afgelopen 15 tot twintig jaar. Daardoor ook kreeg de politieke correctheid zoals waarmee we heden dagelijks worstelen de kans te ontstaan.
De tweede tweet is het onvermijdelijke gevolg van twintig jaar journalistieke zwakte aangaande correcte berichtgeving. De politie weet wat ze de media wil laten zien, en om te voorkomen dat ze er dingen bij verzinnen of die er af halen krijgen ze een beperkte brok – net voldoende voor een volledig berichtje. Goed is het niet, maar als de journalistiek ook hier aan gewend raakt is het vervolg dat de politie hen voortaan alleen nog maar geeft wat ze in de krant wil hebben. Na jarenlang gemiespel over oorzaken van geweld die altijd bij de politie werden gezocht is dat een logische politiek. Niet onlogisch, maar te laat. Want de media zijn in geval van nood al bereid gebleken tot keiharde leugens die het gewenste discours ondersteunen. In het geval van een filmpje van Putin een paar jaar terug door Gelauff verklaard als ‘niet zo handig’
Over het journalistieke zelfbeeld las ik gisteren tevens een aardig verhaaltje over CNN. Bij CNN en hun intellectuele neefjes en nichtjes van de NY Times en Washington Post vindt men zelf dat men voor 99% neutraal over president Trump bericht – en voor 100% fair, ook dat. En dat dan nog samen. En bekijk vooral het filmpje van de mensen in onderstaande tweet, die bespreken hoe een samenzwering van rechtse media inhakken op hun darling Joe Biden – tegelijkertijd ontkennend dat een dergelijke verklontering aan hun zijde ooit denkbaar zou zijn!
Het is de ironie voorbij, helaas.
Dat journalisten in nog kleinere bubbels leven dan eerder vermoed is de oorzaak hierachter, zo betoogt een recente studie. De conclusie van het stuk over CNN laat aan de verbeelding weinig over:
The fact that the people behind the media are the equivalent of a pack of dogs endlessly sniffing each other’s rears in the search for reportable news signals a country in swift decline.
In hoeverre de USA een snelle neergang beleeft kun je ter discussie stellen. Dat de vergelijking met de media in Europa voor de volle 100% opgaat niet.
0 reacties :
Een reactie posten