GEPOST OP
De inzet van de Nederlandse Task Force tussen 2006-2010 in de zuidelijke provincie Uruzgan, werd namelijk als een opbouwmissie gebracht. In werkelijkheid bleek het een vechtmissie.
De meeste Nederlandse militaire slachtoffers in Afghanistan, 25 in totaal, vielen in dit onherbergzame oord. Een veelvoud raakte ernstig gewond of invalide en nog dagelijks kampen velen met Posttraumatische Stress stoornissen. Honderden burgers in die provincie kwamen om. Miljarden euro’s belastinggeld werden, zoals de Afghanen het plastisch omschrijven, ‘in de wind gegooid’.
Maar waarvoor? De vijand, de extreem conservatieve islamitische Taliban, rammelt nog altijd aan de poorten van de provinciehoofdstad Tarin Kowt, door militairen in die tijd schertsend “Tering Krot” genoemd.
Het Tweede Kamerdebat is aangevraagd door Sadet Karabulut van de Socialistische Partij. De SP die -ere wie ere toekomt- altijd kritisch is geweest over het sturen van vaderlandse expeditielegers naar verre oorden, wil een parlementair onderzoek. Overigens is dat plan al tien jaar geleden geopperd, zonder resultaat.
Meer heil en rechtvaardigheid biedt een strafrechtelijke vervolging van de twee defensieministers uit die tijd. Volgens Wikileaks-documenten, die zijn persoonlijke correspondentie uit die tijd blootlegden, had VVD-er Henk Kamp (minister tussen 2003 en 2007) ‘grote persoonlijke bezwaren’. Tegen de buitenwereld sprak hij echter stoere woorden: ‘We zijn er om veiligheid en stabiliteit te creëren.’
Zijn opvolger ChristenUnie-lid Eimert Van Middelkoop (minister tussen 2007 en 2010) verdedigde de Nederlandse bijdrage aan de NAVO-missie in Uruzgan als volgt: ‘Het is belangrijk om ook te zeggen dat we met een goede inschatting onze militairen ernaartoe hebben gestuurd.’
Hun politiek opportunisme ging over lijken.
Vervolging voor dood door schuld, Artikel 307 van het Wetboek van Strafrecht, kan van toepassing zijn:
Indien de schuld bestaat in roekeloosheid, wordt hij gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vierde categorie.
Verbind hun bewuste misleiding met oorlogsmisdaden of misdaden tegen de menselijkheid en vervolging blijft na jaren nog mogelijk.
De Nederlandse politietrainingsmissie in de noordelijke provincie Kunduz, tussen 2011 en 2013, viel onder verantwoordelijkheid van CDA-defensieminister Hans Hillen. Daarbij zijn geen Nederlanders omgekomen. Maar ook over deze peperdure uitzending (de opleiding kostte een half miljoen euro per politieman) is het publiek ‘onvolledig en onjuist geïnformeerd’ constateerde een onderzoek van Buitenlandse Zaken vorige week.
Interessant aan de Kunduz-zaak is dat Geert Wilders’ PVV medewerking weigerde en VVD-premier Mark Rutte daarop hulp zocht bij de ‘Kunduz-coalitie’, bestaande uit de ChristenUnie, D66 en GroenLinks. Deze linkse partijen, die rechtse partijen als de PVV graag de maat nemen bij moralistische zaken, hebben jarenlang een fout beeld geschetst over de (on)mogelijkheden aldaar.
Het was niet de politiek die de doelen stelde, ze stapte ‘op de rijdende trein’, concludeerde promovenda Mirjam Grandia. Het resultaat: ook in grote delen van Kunduz heeft de Taliban het nog altijd voor het zeggen.
Nederlandse politici moeten maar eens voelen dat leugen & bedrog persoonlijke consequenties kunnen hebben. Een paar jaar water & brood voor Kamp en Van Middelkoop laat het vertrouwen in de democratie groeien en doet recht aan de slachtoffers. Veel Nederlandse politici –en media– beseffen dit niet, maar militairen zijn geen wegwerpartikelen en mensenrechten gelden ook voor Afghanen.
Dus:
Kamp en Van Middelkoop: see you in court!
0 reacties :
Een reactie posten