Rijkste Britse industrieel: Europa verliest door extreem klimaatbeleid internationale concurrentieslag

Bedrijven lopen nu al weg naar VS, China en Midden Oosten: ‘Niemand doet meer serieuze investeringen in Europa’

18-2-2019

In een open brief aan EU-president Jean-Claude Juncker heeft de rijkste man van Groot Brittannië, industrieel en multi-miljardair sir Jim Ratcliffe, gewaarschuwd dat Europa door het extreme klimaatbeleid de concurrentieslag met andere economische grootmachten zoals China en de VS aan het verliezen is. Zo worden er wereldwijd honderden miljarden in de chemische industrie geïnvesteerd, maar is de leidinggevende positie die Europa met 30% marktaandeel ooit had ingestort naar 15%. Op nationaal niveau verliest de haven van Rotterdam de concurrentiestrijd met Antwerpen, waar de internationale chemische industrie enorme investeringen doet, terwijl Rotterdam die bedrijven –en dus werkgelegenheid- juist wegjaagt met volslagen zinloos CO2 beleid.

Ratcliffe is de oprichter van de het succesvolle industriële en chemische bedrijf Ineos, dat een omzet heeft van dik € 51 miljard en aan 18.500 mensen werk biedt. ‘Niemand, echt niemand in mijn tak doet nog serieuze investeringen in Europa. Dat doen ze al een generatie niet. Iedereen investeert in de VS, het Midden Oosten of China, of in alle drie. De VS smijt op dit moment met $ 200 miljard voor 333 nieuwe chemische bedrijven. China geeft al vele jaren lang ditzelfde bedrag jaarlijks uit, en bouwt aan zijn eigen chemische structuur.’

Van wereldleider naar dwaasheid

‘Europa was nog niet zo lang geleden wereldleider op chemisch gebied, maar heeft het afgelopen decennium zijn marktaandeel zien instorten van 30% naar 15%. Deze industrie geeft aan meer dan 1 miljoen mensen in Europa hoog gekwalificeerd werk, en aan vijf keer zoveel indirecte banen. Wereldwijd is de chemische industrie immens en aanzienlijk groter dan de auto industrie. De inkomsten benaderen de $ 4 biljoen.’

‘Europa is niet langer concurrerend. Het heeft (dankzij de verplichte omschakeling op zogenaamd ‘duurzaam’) de duurste energie, en de arbeidswetten zijn onaantrekkelijk voor werkgevers. Erger nog: het heeft groene belastingen die op zijn best als dwaas kunnen worden omschreven, omdat ze het tegenovergestelde effect hebben van waar ze voor zijn bedoeld.’

Britten rijk aan schaliegas, maar willen het niet

De miljardair heeft tot nu toe vergeefs campagne gevoerd om het Britse schaliegas, waarvan het land veel meer heeft dan de Amerikaanse staat Texas, uit de bodem te mogen halen. Geologen denken dat er alleen al in Nottinghamshire 12,3 miljoen kubieke meter gas in de bodem zit.

Maar aard- en schaliegas zijn onder druk van de buitengewoon machtige klimaatlobby ‘not done’ in Europa en ook Groot Brittannië. Ratcliffe is dermate gefrustreerd geraakt met het Britse klimaatbeleid, dat net als het Nederlandse bezig is nieuwe investeringen af te schrikken en bedrijven juist weg te jagen, dat hij besloten heeft om zijn thuisland te verlaten en naar belastingparadijs Monaco te verkassen.

Alleen in Europa worden ondernemers gestraft voor hun succes

Omdat dit de Britse staat wel € 4,5 miljard in belastingopbrengsten kan schelen wordt de miljardair er nu van beschuldigd ‘hebzuchtig’ te zijn. De bekende conservatieve analist-journalist James Delingpole schrijft dat dit complete onzin is. ‘Ratcliffes bedrijf heeft enorm veel waarde voor de economie gecreëerd, zorgt voor hoge belastinginkomsten, en biedt aan duizenden mensen werk. En als dank krijg je dan een zootje irritante socialisten over je heen die je ervan beschuldigen egoïstisch te zijn.’

‘Erger is dat de Britse overheid en de EU het hem steeds moeilijker maken om zaken te doen. Zijn bedrijf is bijzonder hard getroffen door de stijgende energiekosten, die kunstmatig worden opgevoerd door de oorlog van de EU tegen fossiele brandstoffen, ten gunste van dure, inefficiënte, onbetrouwbare duurzame energie.’

‘Ondernemers zijn er om zaken te doen, waarde te creëren, en te worden beloond voor hun inspanningen. Het is verbijsterend deprimerend hoeveel mensen er in Groot Brittannië zijn – waarvan vele, zo niet de meeste politici- die dit niet begrijpen.’

‘Liberaal’ afbraakbeleid

In Nederland is het uitgerekend onder een ‘liberale’ premier zelfs nog erger gesteld, en wordt een actief beleid gevoerd om de basis van onze economie en welvaart af te breken. Ga maar na: daar waar Duitsland juist grootschalig omschakelt op (Russisch) aardgas, worden Nederlanders daar straks gedwongen van afgesloten en tegen zeer hoge kosten opgezadeld voor een warmtepompsysteem, dat bij lage temperaturen slecht of helemaal niet functioneert.

Ondertussen is de haven van Rotterdam is zijn chemische industrie aan het wegjagen naar Antwerpen, waar veel minder strenge klimaat- en CO2 regels worden gehanteerd. Zo investeert ook Ineos miljarden in twee nieuwe fabrieken in het Antwerpse havengebied. (‘Bedrijven mijden Rotterdam om klimaat, miljarden naar Antwerpen’ / AD, en ‘Haventopman Castelein: ‘We jagen bedrijven weg’ / AD).

Dat lijkt overigens tot grote vreugde te leiden bij het linksgroenliberale establishment, dat niet onder stoelen of banken steekt heel blij te zijn dat ze deze zogenaamd ouderwetse ‘vervuilende’ bedrijven kwijt zijn. Dat dit ten koste begint te gaan van onze economie, werkgelegenheid en internationale concurrentiepositie doet klaarblijkelijk niet ter zake. Straks zijn we immers allemaal even arm, een nieuw Derde Wereld eiland zonder CO2 uitstoot, terwijl het overal om ons heen met almaar grotere hoeveelheden de lucht in wordt gestoten omdat de welvaart en het welzijn van het volk daar niet aan de extreme klimaatreligie ondergeschikt worden gemaakt.

Xander Nieuws