Uit de oude doos.
3-12-2025
Witwassen van Climategate – schandaal na schandaal
Uit de oude doos.
Door Robert Bradley Jr.
“Het is onmogelijk om iets verkeerds te vinden als je niet echt zoekt… [De commissie van Sir Muir Russell] heeft alleen CRU-mensen geïnterviewd, niet de mensen die kritiek hadden geleverd.” (Patrick Michaels, hieronder)
Ter gelegenheid van de 16e verjaardag van Climategate is een redactioneel artikel uit 2010 van wijlen Patrick J. Michaels actueler dan ooit. Michaels, de meest scherpe klimaatwetenschapper tegen de alarmistische consensus, zou blij zijn met de teloorgang van het Klimaatakkoord van Parijs en ‘Netto Nul’ op de COP30 van dit jaar. Zijn redactioneel artikel, gepubliceerd in de Wall Street Journal (12 juli 2010), volgt hieronder.
***
Klimaatalarmisten claimen gelijk na het datamanipulatieschandaal van vorig jaar. Geloof de ‘onafhankelijke’ onderzoeken niet.
Afgelopen november ontstond er wereldwijd verontwaardiging toen een schat aan e-mails openbaar werd gemaakt waarin werd gesuggereerd dat enkele van ’s werelds toonaangevende klimaatwetenschappers zich schuldig hadden gemaakt aan professioneel wangedrag, datamanipulatie en het manipuleren van zowel de wetenschappelijke literatuur als klimaatgegevens om wat wetenschapper Keith Briffa omschreef als “een mooi, overzichtelijk verhaal” over de klimaatgeschiedenis te schetsen. Het schandaal werd bekend als Climategate.
Nu zegt een zogenaamd onafhankelijk onderzoek naar het bewijsmateriaal in feite: “hier valt niets te beleven.” Vorige week sprak “The Independent Climate Change E‑mails Review“, in opdracht van en betaald door de Universiteit van East Anglia, de Universiteit van East Anglia vrij. De onderzoekscommissie stond onder voorzitterschap van Sir Muir Russell, voormalig vicekanselier van de Universiteit van Glasgow.
Russell deed zijn best om zijn commissie, die bestond uit vier andere academici, als onafhankelijk te presenteren. Hij vertelde de Times of London :
“Gezien de aard van de beschuldigingen is het terecht dat iemand die geen banden heeft met de universiteit of de klimaatwetenschappelijke gemeenschap het bewijsmateriaal bekijkt en op basis daarvan aanbevelingen doet.”
Geen links? Een van de vier leden van het panel, prof. Geoffrey Boulton, was 18 jaar lang verbonden aan de faculteit van de School of Environmental Sciences in East Anglia. Aan het begin van zijn ambtstermijn werd de Climatic Research Unit (CRU) – de bron van de Climategate-e-mails – opgericht op de school van Boulton in East Anglia. Afgelopen december ondertekende dhr. Boulton een petitie waarin hij verklaarde dat de wetenschappers die de wereldwijde klimaatrecords in East Anglia hebben gevestigd,
“zich houden aan de hoogste niveaus van professionele integriteit”.
Dit zogenaamd onafhankelijke onderzoek volgt op twee andere – een door de University of East Anglia zelf en de andere door Penn State University, beide afgerond in het voorjaar – betreffende haar eigen medewerker, prof. Michael Mann. Dhr. Mann was een van de Climategate-directeuren die een plan voorstelde, dat duidelijk werd uiteengezet in e-mails waarvan Mann de waarheidsgetrouwheid niet heeft betwist, om een wetenschappelijk tijdschrift te vernietigen dat het waagde drie artikelen te publiceren waar hij en zijn vrienden in East Anglia het niet mee eens waren. Ook deze twee omdrzoeken zagen geen kwaad. Penn State stelde bijvoorbeeld vast dat
“dr. Michael E. Mann zich niet direct of indirect schuldig heeft gemaakt aan, noch heeft deelgenomen aan, handelingen die ernstig afweken van de gangbare praktijken binnen de academische gemeenschap.”
Lezers van beide eerdere rapporten moeten weten dat beide instellingen tientallen miljoenen aan federale financiering voor onderzoek naar de opwarming van de aarde ontvangen (wat kan worden bevestigd door de subsidiegeschiedenissen van Jones en Mann te bestuderen, samengesteld uit openbare bronnen, die online beschikbaar zijn op freerepubliclic.com). Elke erkenning van substantieel wetenschappelijk wangedrag zou waarschijnlijk leiden tot een aanzienlijk verlies aan financiering.
Het is onmogelijk om iets verkeerds te vinden als je echt niet zoekt. In een bekende e-mail van 29 mei 2008 schreef Phil Jones, directeur van CRU in East Anglia, aan Mann, onder de onderwerpregel “IPCC & FOI”,
“Kunt u alle e-mails verwijderen die u mogelijk met Keith [Briffa] heeft gehad over AR4 [het rapport van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC)]? Keith zal hetzelfde doen… kunt u ook Gene [Wahl, een medewerker van het Amerikaanse ministerie van Handel] een e-mail sturen om hetzelfde te doen… We zullen Caspar [Amman, van het Amerikaanse National Center for Atmospheric Research] vragen hetzelfde te doen.”
Jones mailde later dat hij “massa’s e-mails had verwijderd”, zodat iedereen die een verzoek op grond van de Wet openbaarheid van bestuur zou indienen, er nauwelijks iets van zou merken. Volgens Fred Pearce, schrijver bij New Scientist ,
“hebben Russell en zijn team Jones of zijn collega’s nooit gevraagd of ze dit daadwerkelijk hadden gedaan.”
Het Russell-rapport stelt: “Wat betreft de bewering van het achterhouden van temperatuurgegevens, stellen we vast dat de CRU niet in staat was de toegang tot dergelijke gegevens te weigeren.” Echt waar? Dit is wat CRU-directeur Jones in februari 2005 aan de Australische wetenschapper Warrick Hughes schreef:
“We hebben zo’n 25 jaar in het werk geïnvesteerd. Waarom zou ik de gegevens aan u beschikbaar stellen, terwijl u juist probeert er iets fouts in te vinden?”
Dan is er nog het probleem van inmenging in peer review in de wetenschappelijke literatuur. Ook hierin kon Russell geen ongelijk vinden:
“Wat betreft de beweringen dat er sprake was van ondermijning van het peer review- of redactieproces, vinden we geen bewijs om dit te staven.”
Echt waar? Dhr. Mann beweert dat de temperaturen zo’n 800 jaar geleden, in wat bekendstaat als de Middeleeuwse Warmte Periode, niet zo warm waren als recent gemeten. Dit is belangrijk, want als moderne temperaturen niet ongewoon zijn, werpt het twijfel op over de angst dat de opwarming van de aarde een ernstige bedreiging vormt. In 2003 publiceerden Willie Soon van het Smithsonian Institution en Sallie Baliunas van Harvard een artikel in het tijdschrift Climate Research waarin ze bezwaar maakten tegen het werk van Mann, dat bovendien in strijd was met een groot aantal onafhankelijke studies naar het paleoklimaat. Het lijkt er dus op dat het artikel van Soon en Baliunas slechts deel uitmaakte van de gebruikelijke wetenschappelijke discussie.
Maar Jones schreef Mann op 11 maart 2003:
“Ik zal het tijdschrift e-mailen om te laten weten dat ik er niets meer mee te maken wil hebben totdat ze zich van deze lastige redacteur ontdoen”, aldus Chris de Freitas van de Universiteit van Auckland.
Mann antwoordde diezelfde dag aan Jones:
“Ik denk dat we Climate Research niet langer als een legitiem peer-reviewed tijdschrift moeten beschouwen. Misschien moeten we onze collega’s aanmoedigen om geen artikelen meer in te dienen bij dit tijdschrift, of er niet meer in te citeren. We zouden ook moeten nadenken over wat we onze meer redelijke collega’s die momenteel in de redactieraad zitten, vertellen of vragen.”
Uiteindelijk schreef Mann op 11 juli 2003 aan Jones:
“Ik denk dat de gemeenschap haar betrokkenheid bij dit tijdschrift op alle niveaus moet beëindigen en het in de vergetelheid en in diskrediet moet laten raken.”
Climate Research en diverse andere tijdschriften accepteren geen enkel artikel meer dat de gangbare opvattingen over klimaatverandering, zoals die door de CRU in stand worden gehouden, substantieel in twijfel trekt. Sinds de CRU-gekte zijn vier perfect goede manuscripten van mij zonder pardon afgewezen, en ik ben zeker niet de enige. Roy Spencer van de Universiteit van Alabama, Huntsville, heeft opgemerkt dat het bijna onmogelijk wordt om in peer-reviewed tijdschriften iets over klimaatverandering te publiceren dat niet alarmerend is.
Natuurlijk keek Russell niet of de lelijke pressietactieken die in de Climategate-e-mails werden besproken, gevolgen hadden. Dat komt omdat ze alleen CRU-medewerkers interviewden, niet de mensen die kritiek hadden gehad.
***
***
0 reacties :
Een reactie posten