We kunnen blij en tevreden zijn: Handleiding voor zelfgenocide

 Burgerschap nieuwe stijl: gehoorzaam, aanpasbaar, nuttig.

We kunnen blij en tevreden zijn: Handleiding voor zelfgenocide

Geplaatst op 14 december 2025 door E.J. Bron

(Door: Max von Kreyfelt)

We kunnen opgelucht ademhalen. Eindelijk. Na jaren van stroperige besluitvorming, hinderlijke rechtsbescherming en burgers die zich met alles bemoeiden, is het zover: Nederland is defensiegereed. Waartegen? Dat zien we later wel. Eerst de wet, dan de vijand. Zo werkt efficiënt bestuur.

Minister Ruben Brekelmans heeft ons dit cadeautje gebracht. Een wet zo soepel dat zij nauwelijks nog opvalt tussen de rest van het meubilair van de rechtsstaat. De Wet op de Defensiegereedheid is geen noodwet, geen uitzonderingsmaatregel, maar iets veel eleganters: een permanente mogelijkheid om te doen alsof de noodtoestand elk moment kan uitbreken. Niet omdat het moet, maar omdat het zou kúnnen. En wat kán, moet.

De publieke ruimte krijgt eindelijk een doel. Parken, pleinen, natuurgebieden: jarenlang nutteloos groen, maar nu strategisch relevant. Een boom is nooit zomaar een boom; het is een potentiële observatiepost. Een wandelaar is een onbekende variabele. En onbekende variabelen zijn onveilig. Dus weg ermee, in naam van de veiligheid. Dat voelt toch logisch.

Privacy was sowieso al vermoeiend. Al die regels, al die vragen. Wie wat te verbergen heeft, is verdacht en wie niets te verbergen heeft, hoeft ook niets te beschermen. Beschermde natuur? Ach, biodiversiteit is leuk zolang ze geen militaire planning in de weg zit. Een raketplatform weegt nu eenmaal zwaarder dan een dassenburcht. Prioriteiten noemen we dat.

Senator Eric Kemperman verwoordde het prachtig: “Het lijkt erop dat wij onze vrijheid moeten opgeven om die vrijheid te beschermen.” Een cirkelredenering zo perfect gesloten dat ontsnappen onmogelijk is. Vrijheid is pas veilig wanneer niemand haar nog bezit. Dan kan ze ook niet misbruikt worden. Een meesterzet.

Parlementaire controle is eveneens gemoderniseerd. Die stond de snelheid in de weg. Debat is traag, inspraak onvoorspelbaar en rechtsbescherming ronduit inefficiënt. In oorlogstijd telt elke seconde. En aangezien we ons nu structureel op oorlog voorbereiden, is het logisch dat vrede voortaan ook onder oorlogstijd valt.

Het onderwijs blijft niet achter. Kinderen worden eindelijk voorbereid op de realiteit. Geen spreekbeurten meer over dolfijnen of Parijs, maar praktische vaardigheden: hoe sta je bij een checkpoint, hoe kijk je niet verdacht naar een drone, waar verstop je een zender zonder vragen te stellen. Burgerschap nieuwe stijl: gehoorzaam, aanpasbaar, nuttig.

We kunnen blij en tevreden zijn. Want veiligheid betekent toekomst. En toekomst betekent volgzaamheid. Alles wordt overzichtelijker zodra niemand meer te veel nadenkt. En mocht er toch iemand opstaan en vragen: “Is dit niet een beetje zorgelijk?”, dan weten we dat het systeem nog niet volmaakt is.

Maar geen paniek. Ook dat wordt binnenkort wettelijk geregeld.

Geplaatst door:
E.J. Bron (via “X”; Max von Kreyfelt)
(www.ejbron.wordpress.com)