Door Robert Bradley Jr.

“Het was alsof er een groep gangsters de buurt binnenkwam, ramen insloeg en winkeliers bedreigde… een schokkende, gewelddadige aanpak.” – Senator Sheldon Whitehouse (D, Rhode Island)

Het recente   artikel in de New York Times , ” Trump Officials Accused of Bullying Tactics to Kill a Climate Measure ” (Lisa Friedman et al.: 6 november 2025), vergeet op de een of andere manier dat politiek rommelig en confronterend is. Het begon niet met Trump, en klimaatpolitiek is al lang een contactsport voor progressief links.

“Landen stonden op het punt de eerste heffing op vervuiling door schepen goed te keuren. Toen begon de regering-Trump met de dreigementen”, begint het artikel. Trumps interventie was “buitengewoon, zelfs naar de maatstaven van de strijdlust van de regering-Trump, aldus negen diplomaten die de interventie ontvingen.”

De wereldwijde klimaatbelastingbetalers waren verbijsterd. Senator Sheldon Whitehouse klaagde over de “shock-and-awe-aanpak” van de regering. Een ander klaagde over “het disproportionele gebruik van geweld… een kruisraket… om een ​​verkeersovertreding te herstellen.” Overdrijving en naïviteit vieren hoogtij…

Een grote overwinning, in feite

Ja, Trump gebruikte de bevoegdheden van de overheid – inclusief niet-marktinterventie – om te blokkeren wat de  Times  een “heffing” noemde. De eerste CO2-belasting ter wereld was een pure belasting voor consumenten, maar ook een last voor de scheepvaart. En waarvoor, qua temperatuur en zeespiegel? Lisa Friedman et al. kunnen alleen melden dat voorstanders zeiden dat de drie procent van de wereldwijde CO2-uitstoot van de scheepvaart (vergelijkbaar met die van de luchtvaart) “naar verwachting zal groeien” en “drastisch zou kunnen toenemen tegen 2050”.

Misschien kan de wereldregering van de Verenigde Naties er in plaats daarvan aan werken om de internationale transporten van industriële windturbines en elektrische voertuigen te stoppen.

Waarom belasting betalen?

Bij bevooroordeelde artikelen zoals deze is het het beste om van onder naar boven te lezen, om zo te zeggen. De reden voor Trumps daadkrachtige optreden werd diep in het artikel uiteengezet:

“President Trump was duidelijk: de Verenigde Staten zullen zich niet houden aan een nep internationaal klimaatakkoord dat niet in het belang is van het Amerikaanse volk”, aldus Taylor Rogers, woordvoerster van het Witte Huis, in een verklaring. Ze zei dat het de IMO was, niet de regering-Trump, die landen onder druk zette om een ​​slecht beleid te accepteren. Trump “zal niet toestaan ​​dat de IMO ons land onder druk zet om hun groene-energiezwendel in stand te houden”, zei ze.

Los van het wereldwijde geklaag van het Climate Industrial Complex, kan de essentie van Trumps overwinning voor consumenten en scheepvaart worden begrepen uit het volgende persbericht van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, “Taking Action to Defend America from the UN’s First Global Carbon Tax – the International Maritime Organization’s (IMO) “Net-Zero Framework” (NZF)”. Zoals gezamenlijk  verklaard  door minister van Buitenlandse Zaken Rubio, minister van Energie Wright en minister van Transport Duffy:

De Verenigde Staten zullen deze maatregelen opleggen aan landen die deze door Europa geleide neokoloniale export van wereldwijde klimaatregelgeving sponsoren. We zullen hard vechten om onze economische belangen te beschermen door landen die de NZF steunen, kosten op te leggen. Onze mede-IMO-leden moeten hiervan op de hoogte zijn.

***

Bron Master Resource.

***