Twee jaar na zeven oktober

 Het westen verraadt Israël, keer op keer op keer. En daarmee pleegt het westen verraad aan zichzelf.

Twee jaar na zeven oktober

Geplaatst door Maaike van Charante | 8 oktober 2025 |

Hoe herdenk je de zwarte dag van zeven oktober? Het is niet alleen maar rouwen om de doden. Het is ook de verbijstering dat dit kon gebeuren, het is de knagende angst om de gijzelaars, het is de nog    steeds voortdurende nachtmerrie van de oorlog in Gaza. En voor ons Nederlanders is het misschien nog het meest het langzaam dagende besef hoe ver het westen is afgegleden. Twee jaar na zeven oktober hebben we geen illusies meer over de integriteit van het westen als het gaat om Israël.

Twee jaar na zeven oktober…

De gruwelen van die dag waren al erg genoeg. Het demonische plezier van de plunderaars, moordenaars en verkrachters die hun misdaden trots op internet gooiden. De weerloze Israëlische burgers die smeekten om hun leven en genadeloos afgeslacht werden. De kinderen die werden meegesleurd naar Gaza. De beelden van uitzinnige menigten in Gazastad die hun fanatisme botvierden op de dode en levende Israëli’s die als oorlogsbuit binnen werden gebracht.

Maar de grootste gruwel moest nog komen.

Tegen Israël

We wisten wat Hamas is. De terroristen zijn nooit terughoudend geweest met het delen van hun moordfantasieën. We kenden hun grootspraak, hun oproepen om Joden te vermoorden, hun keer op keer herhaalde voornemen om Israël volkomen te vernietigen. Hamas was de dolle hond waarvan je hoopt dat hij aan een stevige ketting ligt, omdat je weet wat er gebeurt als hij losbreekt.

Op 7 oktober 2023 waren we minder overvallen door het sadisme van deze fanatici dan door het breken van die ketting. Hoe was het mogelijk dat de waakzaamheid van Israël verslapt was? Was Israël zelfgenoegzaam geworden? Te veel opgeslokt door interne twisten? Was de misleiding zo geniaal geweest dat zelfs de Mossad erin was getrapt? Nog steeds wacht Israël op een grondig onderzoek hiernaar, en hoe eerder dat komt, hoe beter.

Maar de schok van de aanval zelf viel al snel in het niet bij de schok over de reactie in het westen. Eerst waren het de wereldwijde demonstraties terwijl Israël nog vocht met de terroristen, terwijl het hele land in touw was om mensen te evacueren, gewonden te verzorgen, en de doden te bergen. De demonstraties waren er niet om Israël te steunen in dit uur van benauwdheid, maar om Israël aan te vallen nu het land kwetsbaar bleek.

Daarna bleken bestuurders mee te heulen met deze natrappers. ‘Nee, we hangen maar geen Israëlische vlag op… dat zou onrust kunnen veroorzaken.’ In televisiestudio’s was ‘context’ het woord van de dag. Alle in jaren opgebouwde mythes over Israël als koloniaal project werden afgestoft en opgepoetst. Commentatoren konden niet wachten om ‘het narratief’ om te draaien. De slachtoffers moesten zo snel mogelijk de daders worden.

De grootste gruwel na 7 oktober was het verraad van het westen.

Indoctrinatie

Wie wil zien hoe dit in zijn werk ging, kan een educatieve video van NOS op 3 kijken. Want ook de tieners – doelgroep 13 tot 18 jaar – kunnen niet vroeg genoeg geïndoctrineerd worden. Eén week na 7 oktober 2023 kwam deze video uit. Hij was al aangekondigd onder eerdere filmpjes, want – stelde NOS op 3 – deze aanval was natuurlijk niet in video’s van 1 minuut uit te leggen.

De beloofde explainer was 13.32 minuten lang. De titel: De Gazastrook uitgelegd. U kunt de video zelf terugkijken. In de hele video komt het woord terreur – of daarvan afgeleide termen – niet voor. In de hele video komt nergens aan bod dat Israëlische dorpen met grof geweld zijn overvallen, dat honderden jonge mensen zijn afgeslacht op een muziekfestival, dat honderden onschuldige Israëlische burgers – waaronder tientallen kinderen – zijn ontvoerd naar Gaza. Helemaal niets.

De hele video is erop gericht om het leed in Gaza centraal te stellen. Het is bijna overbodig om dit hierna nog te vermelden, maar natuurlijk is er ook geen enkele aandacht voor de juichende menigten in de straten van Gaza toen daar de dode en levende gijzelaars als trofeeën werden binnengebracht.

De meeste tekst in de twee voorgaande alinea’s is letterlijk overgenomen uit de analyse van deze video in ons rapport over het educatieve videomateriaal dat NOS en NTR produceerden voor de Nederlandse jeugd over de gebeurtenissen rondom Israël sinds 7 oktober 2023. In de eindeloze stroom video’s was deze wel heel onthullend, vanwege de timing direct na de grootste terreuraanslag op Israël ooit.

Daders en slachtoffers

Een veelzeggend detail in die video dat niet in het rapport staat – the devil is in the details – is de landkaart die in de video gebruikt werd. Kijkt u vooral zelf. Op 0.54 minuten komt de kaart van het gebied in beeld. De camera zoomt in, en plaatsnamen verschijnen. U zult vergeefs zoeken naar de namen van de Israëlische dorpen waar families werden afgeslacht, van het Nova Festival waar honderden jongeren vermoord werden, van de Israëlische stad Sderot waar een ware veldslag plaatsvond.

De enige namen die in beeld komen zijn die van dorpen en steden in Gaza.

In het verhaal over ‘het conflict’ is maar één benadering mogelijk. Israël moet de dader zijn, de Palestijnen moeten de slachtoffers zijn. Alles wat niet in dat verhaal past, negeren we. Alles wat wel in het verhaal past – of het nu betrouwbaar is of niet – is geschikt om luidkeels te verkondigen.

Dodencijfers van Hamas? U vindt ze in de kwaliteitskranten, in de journaals, in wijsgerige analyses, en hoe vaak wordt erbij verteld dat Hamas geen onderscheid maakt tussen burgerdoden en gesneuvelde terroristen? Dat Hamas zelfs geen onderscheid maakt tussen doden door andere oorzaken en doden die vallen door de oorlog? Denk even na, en u weet het antwoord.

Meelopers

De propagandaoorlog tegen Israël is dodelijker dan het botte geweld van Hamas, en onze westerse media en politici zijn medeplichtig. Het is tenslotte altijd makkelijker om met de kudde mee te lopen, om te buigen voor de barbaren die anders wel eens agressief kunnen worden. Het is makkelijker om met de laatste mode mee te gaan, dan op te staan voor een groep die toch al uit de gratie is.

Het voorlopige slotakkoord van de lafheid van het westen was de rodelijn demonstratie van afgelopen zondag. Er ligt een vredesakkoord, en de hele wereld staat erachter, behalve Hamas. Maar bepaalde media en politici zweepten hun kuddes op om nog meer druk op Israël te zetten. Israël dat vrede wil, en zelfs bereid is om de gruwelijke prijs te betalen van de vrijlating van al die terroristen en andere criminelen.

Nooit en te nimmer zullen deze mensen druk zetten op Hamas. Hamas dat het enige obstakel is voor vrede. Dat altijd al het enige obstakel was voor vrede.

Het westen verraadt Israël, keer op keer op keer. En daarmee pleegt het westen verraad aan zichzelf.

Wie niet opstaat voor de verdrukten, maar heult met de onderdrukker, zal daar zelf uiteindelijk aan ten onder gaan.

 

U kunt Maaike van Charante steunen via repelsteeltje.backme.org