Nieuw in de Nederlandse politiek: op wie stem ik? Op D66, CU of op Milieudefensie?

 Voor de kiezer is het alleen maar verwarrend en misleidend, bijvoorbeeld over kernenergie.

3-10-2025

Nieuw in de Nederlandse politiek: op wie stem ik? Op D66, CU of op Milieudefensie?

Van een onzer correspondenten.

Milieudefensie brengt naar eigen zeggen met veel tamtam het klimaat terug in de verkiezingscampagne: het laat politieke partijen tekenen bij het kruisje met het ‘Ga voor Groen Akkoord’. Een nieuw fenomeen in de Nederlandse politiek: politici scharen zich, nog voor de verkiezingen, achter de slogans en doelstellingen van gesubsidieerde lobbyclubs. Voor de kiezer is het alleen maar verwarrend en misleidend, bijvoorbeeld over kernenergie.

In 2023 kreeg Milieudefensie bijna €11 miljoen subsidie van de Nederlandse overheid, binnen een totaalbudget dat dat jaar uitkwam op circa €34 miljoen. Het aandeel overheidsfinanciering lag rond 9% van de totale inkomsten in dat jaar. In dit opzicht is de steun aan Milieudefensie een vorm van politieke zelfbevlekking: op wie stem ik? Op de Christenunie, D66 of op Milieudefensie?

Frans Timmermans (PvdA-GL), Rob Jetten (D66), Laurens Dassen (Volt), Jimmy Dijk (DENK) en Mirjam Bikker (CU) zetten hun handtekening maar wat graag onder de groene oekaze en beloofden plechtig zich na de verkiezingen hard te maken voor echte klimaatoplossingen. Dit is de wereld op zijn kop.

Net zoals Timmermans (PvdA-GL) Wilders (PVV) belachelijk wilde maken met het mislukte frame van ‘een dronken oom’, neemt Milieudefensie ‘happy populisten’ in dezelfde campagne te grazen met een ‘Vader Aarde’.

Neem kernenergie. De energiebron wordt door Milieudefensie expliciet niet als duurzaam of noodzakelijk bestempeld; men vindt het te traag qua bouw, te duur en wijzen op het gebrek aan oplossingen rondom kernafval en veiligheid. Het inzetten van miljarden euro’s aan belastinggeld voor kernenergie is volgens de lobbyclub een ‘onlogische en contraproductieve keuze,’ waarbij de publieke middelen vooral als ‘cadeaufonds voor vervuilende bedrijven’ dienen. Ook benadrukt Milieudefensie de onveiligheid van nucleair afval, dat ‘tot 240.000 jaar gevaarlijk’ blijft, en vraagt zich retorisch af: ‘Hoe gaan wij ervoor zorgen dat de gevaren van ons kernafval over duizenden jaren nog steeds duidelijk zijn? Even een gevarenbordje erbij plaatsen is dan niet genoeg.’

Hoe zijn dit soort anti-kernenergie mantra’s te rijmen met de opvatting van bijvoorbeeld D66 en hun nijvere kernenergiedrammer c.q. voormalig klimaatminister Jetten: ‘Voor een stabiel energiesysteem zonder CO2-uitstoot blijven we openstaan voor kernenergie.’ En deze, ook van Jetten: ‘Kernenergie is de oplossing, het is een schone vorm van energie. Heel veel wetenschappers zeggen dit ook. Het afval is goed op te slaan, en de zorgen daarover zijn grotendeels ontkracht. Het is een manier om op duurzame wijze in de toekomst te voorzien in onze energiebehoefte, zonder ons unieke landschap vol te zetten met windmolens en zonneweides.’

De uitslag van de stemming op het laatste D66-congres was dat de anti-kernenergie amendementen met gemiddeld zo’n 85% werden verworpen.

Waar stem ik op? Op een CU dat een robuuste energiemix voorstaat met kernenergie als middel om de klimaatdoelen te halen, of op een actiegroep die het volgende vindt: ‘Moderne kerncentrales zijn minder gevaarlijk dan oude. Maar geen enkele kerncentrale is 100% veilig. En als er iets mis gaat, zijn de gevolgen enorm. Dat zagen we bij Tsjernobyl en meer recent bij Fukushima. Een groot gebied rond de kerncentrale van Tsjernobyl is voor eeuwen besmet en onbruikbaar. Stel je voor dat zoiets in het kleine en dichtbevolkte Nederland zou gebeuren.’

Net zoals Timmermans (PvdA-GL) Wilders (PVV) belachelijk wilde maken met het mislukte frame van ‘een dronken oom’, neemt Milieudefensie ‘happy populisten’ in dezelfde campagne te grazen met een ‘Vader Aarde’: ‘populisten zorgen voor verdeeldheid.’ De deelnemende lijsttrekkers staan erbij en kijken er naar.

***

Bron hier.

***