Onderzoek: “… hoge kosten en risico’s …” ‘Net Zero Banking Alliance’ is ingestort

 Blijkbaar was er niet alleen sprake van het Trump-effect:....



27-9-2025


Onderzoek: “… hoge kosten en risico’s …” ‘Net Zero Banking Alliance’ is ingestort

Door Eric Worrall.

Blijkbaar was er niet alleen sprake van het Trump-effect: banken maakten zich zorgen over de commerciële levensvatbaarheid van Net Zero.

Banken trekken zich terug uit klimaatverbintenissen – maar het is meer een kwestie van zaken dan van politiek

David L Levy Emeritus hoogleraar management, UMass Boston
Rami Kaplan Hoofddocent sociologie en arbeidsstudies, Universiteit van Tel Aviv

Opnieuw mislukt een poging van het bedrijfsleven om klimaatverandering te bestrijden. 

Op 27 augustus 2025  schortte de Net-Zero Banking Alliance haar activiteiten op  nadat verschillende grote Amerikaanse en Europese banken zich terugtrokken. 

Terwijl de meeste waarnemers de sterke politieke tegenreactie  in de VS op klimaatactie en duurzaam beleggen  wijten , zijn wij van mening dat de banken niet veel steun nodig hadden: deze netto-nul-allianties waren zakelijk gezien nooit erg verstandig en niet bijzonder effectief in de strijd tegen klimaatverandering. Sterker nog, voor ons was de vraag waarom ze überhaupt zo succesvol waren.

Om hun opkomst en ondergang te onderzoeken, hebben we onlangs een onderzoeksproject uitgevoerd.  Hiervoor hebben we interviews gehouden met ruim 80 leidinggevenden van diverse financiële instellingen, activistische organisaties en olie- en gasbedrijven.

Fossiele brandstoffen – te lucratief om te laten varen

Hoewel de  politieke druk in de VS  inderdaad enorm is geweest,  zijn  de ineenstorting van netto-nul-netwerken  en de bredere  terugtrekking van bedrijven uit klimaatverbintenissen grotendeels te wijten aan de aanhoudende winstgevendheid van fossiele brandstoffen en de hoge kosten en risico’s van verregaande decarbonisatie. Investeerders en banken willen natuurlijk winstgevende bedrijven blijven financieren en hun klanten niet onder druk zetten om risicovolle maatregelen te nemen. 

Oliemaatschappijen zoals BP en Shell, die relatief strenge klimaatdoelstellingen hadden, leden  hierdoor financiële schade, waardoor ze zich terugtrokken van deze doelstellingen en kapitaal van hernieuwbare projecten terugverplaatsten naar fossiele brandstoffen. De hoge energieprijzen in de nasleep van de oorlog tussen Rusland en Oekraïne maakten de sector nog lucratiever. Koolstofarme brandstoffen en processen voor sectoren zoals de luchtvaart, staal en cement zijn  nog steeds erg duur .

Lees meer: ​​https://theconversation.com/banks-retreat-from-climate-change-commitments-but-its-business-more-than-politics-265176

De samenvatting van het onderzoek;

De opkomst van klimaatbestuur op basis van investeerders: van mythe naar instituut?

Rami Kaplan,  David L. Levy
Eerst gepubliceerd: 23 februari 2025

Financiering:  Dit onderzoek werd ondersteund door subsidie ​​nr. 0610218182 van de United States-Israel Binational Science Foundation (BSF) en The Climate Social Science Network.

Samenvatting  

Investeerdersgestuurd klimaatbeleid (ICG) is gebaseerd op het mobiliseren van financiële instellingen om klimaatverandering aan te pakken door investeerders in te zetten om bedrijven onder druk te zetten om hun uitstoot te verminderen. Door de snelle groei van ICG vanuit een institutioneel politiek-economisch perspectief te onderzoeken, stellen we dat machtige financiële en regelgevende actoren met uiteenlopende belangen samenkwamen om het discours te bevorderen dat klimaatrisico’s gelijkstaan ​​aan financiële risico’s, en om een ​​financieel mechanisme voor klimaatbeleid te ontwikkelen. Dit bloeiende veld creëerde marktkansen voor andere actoren, zoals dataleveranciers en accountants, en trok activisten aan die invloed zochten op uitstoters. De institutionalisering oefende op haar beurt een isomorfe druk uit op financiële instellingen om ICG-praktijken over te nemen. De ICG-praktijken van openbaarmaking en emissieverbintenissen raakten echter steeds meer losgekoppeld van maatregelen om emissies te verminderen vanwege de zwakke businesscase voor het koolstofvrij maken van de portefeuilles en bedrijfsactiviteiten van beleggers; het economische kernmechanisme was grotendeels een mythe. Deze ontkoppeling creëerde tegenstrijdige krachten: het ondermijnt de legitimiteit van het ICG-discours, maar we identificeerden ook dynamische feedbackloops die het veld versterken, waardoor de mythe mogelijk zichzelf in stand houdt. Over het algemeen concluderen we dat het momentum van het vakgebied, de interesses van belangrijke actoren en de feedback-effecten het vakgebied waarschijnlijk in stand zullen houden, aangezien het ondanks de huidige tegenwind sterk geïnstitutionaliseerd is.

Lees meer: ​​https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/rego.70000

Er zijn goede redenen om bezorgd te zijn over de veiligheid van bankleningen voor Net Zero-projecten.

Zelfs in Groot-Brittannië, waar de huidige regering wereldwijd koploper is in Net Zero-fanatisme, heeft de nationale overheid ruime bevoegdheden om contracten te beëindigen die niet in het nationaal belang worden geacht, zelfs als dergelijke beëindigingsclausules niet in de contracten zijn opgenomen. Deze bevoegdheid wordt meestal gebruikt om landuitgifteregelingen te annuleren die zijn bedacht door corrupte woningbouwers en lokale planningsautoriteiten, of om niet-commerciële deals te sluiten met sportclubs onder voorzitterschap van de lokale burgemeester om openbare grond te pachten. Het kan echter ook worden gebruikt om Net Zero-subsidies te annuleren.

In juli van dit jaar informeerde Richard Tice, vicevoorzitter van Reform UKenergiebedrijven dat een toekomstige Reform-regering de subsidies voor groene energie zou afschaffen . Reform staat momenteel hoog in de peilingen, na een verrassende uitbraak bij de laatste verkiezingen, en maakt een aanzienlijke kans om de machtsbalans te behouden, of zelfs een eigen regering te vormen, na de aanstaande nationale verkiezingen van 2029.

Zonder subsidies lijkt het waarschijnlijk dat hernieuwbare-energiebedrijven niet aan hun financiële verplichtingen kunnen voldoen.


Politiek heeft ook invloed op de winstgevendheid van fossiele-brandstofbedrijven, maar niet in dezelfde mate. Zelfs in radicaal groene rechtsgebieden zoals Californië kunnen bedrijven die fossiele brandstoffen importeren nog steeds winst maken – ze hoeven alleen maar hun prijzen te verhogen om de hogere bedrijfskosten te dekken.

Gezien de gevoeligheid voor de heersende politieke stemming en het huidige, zeer onrustige wereldwijde politieke landschap, is het geen wonder dat banken zich terugtrekken uit het verstrekken van risicovolle leningen aan groene energiebedrijven.

***

Bron hier.



1 reacties :

Anoniem zei

Pas als de EU failliet is zal het tot de voorstanders van de Groene Gekte" doordringen dat hun gedachtengang die van een zwaar gestoord iemand is.

Een reactie posten