Wie maken ons toch altijd wijs dat oorlog onvermijdelijk is — en hoe vaak trappen we er nog in?
19-9-2025
Drones in Polen, haat in de headlines
Wie maken ons toch altijd wijs dat oorlog onvermijdelijk is — en hoe vaak trappen we er nog in?
“Russische drones in Polen!”
Wát zeg je?
Hoe bedoel je?
En waarom zou dat zijn?
Een bizarre situatie, niets lijkt te kloppen. Geen motief. Geen slachtoffer, geen modus operandi en eigenlijk geen wapen. Wat is hier aan de hand? Wat is er werkelijk gebeurd en wat is het bewijs?
En terwijl je nog met je ogen knippert, lijken de nieuwslezers, de experts en de trouwe Nieuwsuur-kijkende buurman alles al te weten. Mark snapt het. Voor de camera en trots en bloeddorstig schouderkloppend naast schijnbaar moedige F-35 piloten. Ursula wist het. En balt de amechtige knuistjes. Reuters duidt het: “Putin!” En de NAVO weet het: “Artikel 5!”
Onze westerse media brengen in koor het verhaal alsof het vaststaat: Rusland heeft zojuist Polen aangevallen.
Een daad van oorlog. Helder. Toch?
Het beeld valt soepeltjes in de onderbuik en bevestigt (onbewust) wat we eigenlijk decennialang al wisten. En zeker de laatste jaren telkens beter weten. Of ja, ‘weten’? Wat ons in ieder geval al sinds 30 jaar is ingepeperd. Elk jaar, elke maand en elke dag: “Rusland is de agressor, Putin een boosaardig monster.”
Het decor stort in
Maar wat gebeurt er? Een week later begint het verhaal al te rafelen. Want waarom zou Poetin Polen aanvallen? Militair levert het geen enkel voordeel op. Politiek zou het catastrofaal zijn. Publiekelijk heeft hij er alles bij te verliezen. De de grondoorlog in Oekraïne reeds gewonnen. Elk motief ontbreekt.
Dan de feiten. Geen enkele drone was uitgerust met explosieven. Raar voor een aanvalsmacht. Wat werd neergehaald of zelf neerstortte, bleek te bestaan uit opgelapte rommel: oude Russische modellen, provisorisch bij elkaar gehouden met duct-tape. En vrij essentieel: de drones hadden niet eens de actieradius om gelanceerd vanuit Rusland Polen te kunnen bereiken. In één nacht vuurt Rusland ca 800 drones mét explosieven af op militaire doelen in Oekraïne. Burgerslachtoffers? Vrijwel geen. Maar de 20 bij elkaar geraapte verkenningsdrones zonder explosieve lading, die op magische wijze Polen bereikten, zouden veel Poolse burgers hebben gedood?
Poolse burgers fotografeerden de wrakken, peuterden ze open, kinderen liepen met losse onderdelen rond. Bewijs van een “vreselijke aanval” was er niet. Integendeel: de beelden toonden lichtgewicht drones van piepschuim en metaal, nauwelijks in staat meer schade te veroorzaken dan een gevallen sportvliegtuigje.
Toch werden foto’s van een Pools huis met een weggeblazen dak breed uitgemeten in internationale media. Buurtbewoners herkenden het onmiddellijk: stormschade, al maanden oud.
Er kwamen bovendien berichten dat de drones niet uit Rusland kwamen, maar vanuit West-Oekraïne zouden zijn gelanceerd — oude buitgemaakte modellen, opgeknapt en in groepjes van twintig tegelijk de lucht in gestuurd. Zelfs via Wit-Rusland zouden ze zijn gevlogen. En de Belarussische luchtmacht (bondgenoot van Rusland) waarschuwde Polen direct dat er drones onderweg waren naar het Poolse luchtruim.
Kortom: de feiten passen niet bij het oorspronkelijke verhaal. Het beeld van een “agressieve aanval van Poetin op Polen” houdt geen stand. In tegendeel.
Een klassiek patroon
Alles wijst op een klassieke false flag: een aanval die je zelf in scène zet, maar presenteert alsof de vijand het deed — zodat je daarna een excuus hebt om terug te slaan.
False flags zijn helaas niets nieuws. Het script voor een false flag is zo oud als de mensheid.
Nero die Rome liet branden en de christenen als dader aanwees. De Britse geheime dienst die de moord op Franz Ferdinand orchestreerde — hét startschot voor de Eerste Wereldoorlog. Pearl Harbour het excuus voor de Verenigde Staten om zich in de Tweede Wereldoorlog te mengen. De Golf van Tonkin de smoes om in de Vietnam oorlog te stappen. Herinner je de ‘Weapons of Mass Destruction’ nog? De massavernietigingswapens die Saddam Hoessein in Irak zou hebben? Klaar om de wereld mee aan te vallen? Die waren er alleen niet. Het bleek een leugen. Maar de leugen legitimeerde wel een oorlog waar een miljoen mensen stierven. Of NordStream, eerst onmiskenbaar “blown to pieces by evil Putin” – nadat Joe Biden en Victoria Nuland beiden in de maanden voorafgaand aan de sabotage in persconferenties trots hadden verklaard dat “if Russia sets foot in Ukraine, one way or the other, Nordstream will cease to exist”. Maar inmiddels kennelijk toch door Oekraïne1 opgeblazen. Je moet het maar blijven volgen. En oh ja, die Russische raket die een jaar geleden Polen zou hebben geraakt en ook al reden had moeten zijn om als NAVO de oorlog te verklaren aan Rusland? Dat was aanvankelijk “onaanvaardbare Russische agressie”, maar één dag later stilletjes teruggebracht tot een “Oops, Oekraïens foutje”.
Het refrein
Steeds hetzelfde script: eerst het koor van de media, luid, eendrachtig, verontwaardigd. Schreeuwend om haat, om vergelding, om oorlog. Daarna, weken of maanden later, de stille correctie. Op z’n best zacht en omfloerst gefluisterd, weggestopt rechts onderaan op pagina zeven.
De echte vraag
De vraag is namelijk niet óf we belogen worden.
De vraag is: wat doen we ermee?
Laten we ons keer op keer tegen elkaar opzetten, overtuigd dat we de ander moeten haten? Dat zij de vijand is en oorlog onvermijdelijk?
Of leren we beter kijken? Achter de coulissen, waar waarheid en leugen strijden om hetzelfde podium. Want hoe zwaar ook de gordijnen, de waarheid vindt vroeg of laat altijd een kier om door te breken.
En als het licht op de geschiedenis schijnt, hebben we ons dan laten meevoeren in haat en geweld, in “3% naar de NAVO”, “investeren in een oorlogseconomie!” en in “hoe sneuvelbereid zijn jouw kinderen?”.
Of hebben we ons hoofd koel gehouden en ons hart warm?
Laat je niet voorliegen.
Het schijnbaar geaccepteerde ‘mainstream’ dat bepaalde facties in Oekraïne op eigen initiatief, een klein team en een paar ton aan funding en een zeilbootje deze immens complexe operatie hebben geklaard is uiterst onwaarschijnlijk. De meest plausibele verklaring is die van Pullitzerprijs winnende internationaal gerenommeerde journalist Seymour Hersh die op basis van tientallen getuigenverklaringen vanuit de inlichtingen- en militaire diensten de gebeurtenissen reconstrueerden. De VS die onder dekking van een grootscheepse NAVO marine oefening samen met diepzeeduikers van de Noorse marine in het geheim springladingen aanbrengen op de NordStream pijpleidingen. En deze maanden later op afstand tot ontploffing brengen.
1 reacties :
De NATO klungelt zich een oorlog in die wederom niemand wil maar sinds corona geklungel is het duidelijk. De mensen willen belazerd worden.
Een reactie posten