Beursgang van biodiversiteit

 ‘Recht’ voor natuur is de juridische kant van een nieuw verdienmodel, waarbij Moeder Aarde -oftewel de financiële wereldelite- een creditcard krijgt.

21-9-2025

Beursgang van biodiversiteit

Door Rypke Zeilmaker.

Op 2 september sprak jurist Jessica den Outer van Stichting Recht van de Natuur de Duurzame Troonrede uit in het Haagse Nieuwspoort. Ze bepleitte dat een rivier, Waddenzee of bos rechtspersoon moet worden.

Den Outer stelt:

“Sinds de jaren ’70 groeit dit ooit ondenkbare idee wereldwijd uit tot een juridische werkelijkheid. Net als dat vrouwenrechten ooit ondenkbaar waren. Ook vrouwen moesten ooit opstaan tegen een juridische wereld die hun rechten ontkende.”

Ze vervolgt in één adem:

“… als we de rechten van de helft van de mensheid kunnen erkennen, dan kunnen we ook erkennen dat de rest van de natuur, zoals een rivier, het recht heeft om schoon te zijn. Dat een bos het recht heeft om te groeien. Dat de natuur niet alleen bezit is, maar een levend wezen met eigen belangen. Zo’n gekke droom is dat niet. Landen over de wereld zijn ons voor. Van de rechten van Moeder Aarde in Ecuador’s Grondwet tot de rechtspersoonlijkheid van de Whanganui-rivier in Nieuw-Zeeland, deze beweging is uitgeroepen tot de snelst groeiende juridische beweging van de 21e eeuw.”

Wie beter kijkt, ziet dat Den Outer de progressieve verpakking levert voor een juridische coup. Slaagt de lobby van haar Stichting Recht van de Natuur en geestverwanten als Earth Law Center, dan bepalen juristen met door hen geselecteerde ‘deskundigen’ toegang tot natuur. En niet de traditionele gebruikers en bewoners. De term die de Verenigde Naties voor die juridisering van de groene ruimte hanteert is ‘Harmony with Nature.’ Dat is een in 2008 gelanceerd actieprogramma, waarvoor Den Outer lobbyist is.

Een wolf op de Veluwe kan juridische tanden krijgen tegen schapenboeren en lokale overheden, met verwijzing naar ‘recht van de natuur’. Het wordt bij wettelijke verankering kortom prijsschieten bij de rechter voor juridische actiegroepen. Zoals dat nu bij ‘klimaat’ al gebeurt door Urgenda en Milieudefensie. Kijk je nóg beter, dan snap je waarom Nijenrode Business University het VN-programma Harmony with Nature ondersteunt. ‘Recht’ voor natuur is de juridische kant van een nieuw verdienmodel, waarbij Moeder Aarde -oftewel de financiële wereldelite- een creditcard krijgt.

Die heeft continue nieuw saldo nodig in de vorm van groen krediet. Dwingende wetgeving voor klimaat en biodiversiteit moet daarbij privaat geld losweken. Het World Economic Forum publiceerde deze zomer een white paper over die handel: ‘High Level Principles to Guide the Biodiversity Credits Market’, met medewerking van de VN. Ze publiceerden technische eisen, waaraan nieuwe ‘groene’ financiële producten moeten voldoen.

De VN steunt sinds 2022 namelijk de uitgifte van zogenaamde biodiversity credits. De werking daarvan lijkt op die van carbon credits. Dat zijn door bedrijven afgekochte tonnen CO2, bijvoorbeeld om gereden kilometers te compenseren. Die wordt dan opgeslagen in door beleggers opgekochte hectares grond. Daarop planten ze dan CO2-slorpende boompjes. Die geplante boompjes maken bedrijven al groeiend ‘klimaatneutraal’. Zo kochten dergelijke carbon cowboys – waaronder Rabo Carbon Bank – afgelopen jaren al een landoppervlak op ter grootte van Portugal.

De Rockefeller Foundation kondigde in 2023 de beursgang aan van ‘ecosysteemdiensten.’ Opgekochte hectares ‘biodiversiteit’ zouden jaarlijks ‘diensten’ leveren als CO2-opslag en waterzuivering. Via ingewikkelde rekenmethodes – zoals in de WEF white paper beschreven – maak je daar een financieel product van. Dat wordt door een bedrijf gekocht om zich te vergroenen. De steun van de VN aan deze handel moet beleggers vertrouwen geven in zulke biodiversity credits. Naast ‘klimaatneutraal’ zou je volgens de VN dan ook ‘natuurpositief’ worden.

In Nederland is de Dutch Green Business Group de eerste die biodiversity credits verhandelt.  DGB koopt ex-boerengrond op in Zuid Europa, waar ze bos planten of natuur claimen te ‘herstellen.’ Vervolgens verkopen ze die hectares als biodiversity credits aan bedrijven die hun imago willen vergroenen. Dat gebeurt nu nog vrijwillig. Zoals CO2neutraal.org schrijft:

“Deze markten groeien snel naarmate meer instellingen zich committeren aan duurzaamheidsdoelstellingen, gedreven door regeldruk en een drang naar groener beleid.”

Wanneer de lobby voor ‘Rechten van de Natuur’ slaagt, krijgen bedrijven echter een juridisch probleem. Dan lopen ze – wanneer ze te weinig ‘groen’ zijn bevonden – het risico aangeklaagd te worden door groene actiegroepen. Die kunnen je bedrijf dan via de rechter dwingen tot deelname aan het verdienmodel, dat de VN al voorbereidde. Den Outer steunt dus ook de snelst groeiende commerciële beweging: Beursgang van biodiversiteit.

***

Bron: De Andere Krant.

***