Door Micheal Limburg.

Volgens internationale overeenstemming is waterdamp het allesomvattende broeikasgas. Het is aanwezig in de atmosfeer bij >15.000 ppm. Dus 35 keer zoveel. Maar dat is niet alles. Het heeft veel meer en veel bredere banden waarin infrarood licht kan worden geabsorbeerd en opnieuw uitgezonden dan CO2.

 

Je zou dus kunnen stellen dat de klimaatimpact van waterdamp vele malen groter is dan die van CO2.

Maar klimaatbescherming is koste wat kost gewenst, en dat staat ook in de wetgeving, niet per se door CO2-vermijding, en de gewenste vermijding van waterdamp hoort daar ook bij.

Maar dat willen ze absoluut niet. Waarom niet? De twee gerenommeerde klimaatonderzoekers Hans-Joachim Schellnhuber en Stefan Rahmstorf – beiden van het Potsdam Institute for Climate Impact Research 1 – wijzen erop dat waterdamp niet wordt meegenomen in de discussie over het beperken van de opwarming door het broeikaseffect, omdat de mens daar geen invloed op heeft.

CO2-uitstoot

Volgens het Klimaatakkoord van Parijs moet de CO2-(equivalente) uitstoot tegen 2050 en in Duitsland tegen 2045 netto nul zijn. Dit is de nationale doctrine hier.

Maar het zijn niet de CO2-(equivalente) uitstoot die de tegenstraling veroorzaken, die op zijn beurt opwarming veroorzaakt, maar de CO2-concentratie.

En dit blijft stijgen. Volledig onafhankelijk van de menselijke CO2-uitstoot. Dit wordt bewezen door het grootschalige CO2-reductie-experiment door de coronalockdown, waarbij 2,4 Gt minder CO2 in de atmosfeer terechtkwam. 2,4 Gt is ongeveer evenveel als de CO2-uitstoot van de hele EU alleen. Inclusief de equivalente gassen (zoals methaan, lachgas, enz.) is dit ongeveer 3,00 Gt.

Zie bovenstaande video.

Methaan wordt beschouwd als een belangrijk broeikasgas.

De video maakt ook melding van de explosie van de Russische gaspijpleiding in de Oostzee op 22 september 2022. Er ontsnapte 300-500 miljoen m³ methaan (gelijk aan twee dagen verbruik in Duitsland), wat overeenkomt met een CO₂-equivalent van minstens 7,5 miljoen ton (1% van de jaarlijkse uitstoot in Duitsland). Bron: UBA.

Als methaan zo’n “krachtig” broeikasgas was, zou er zich boven de Oostzee een soort paddenstoelwolk, een zee van luchtwarmte, hebben gevormd boven de vele lekken in de lucht. Blijkbaar werd het aardgas aanvankelijk nauwelijks verdund binnen een straal van enkele honderden meters, maar verspreidde het zich vervolgens als een paddenstoel in alle richtingen en omhoog, om uiteindelijk in verdunde vorm de atmosfeer boven het vasteland te bereiken.

Methaan is in de atmosfeer van de aarde aanwezig in een concentratie van 1,8 ppm of 1800 ppb (parts per billion). Er wordt echter gezegd dat het een klimaatgevoeligheid heeft die op korte termijn 84 keer groter is en op lange termijn 25 keer groter dan CO2. Dit betekent dat als er gedurende korte tijd 300-500 miljoen m3 methaan in de lucht zit, het een klimaatgevoeligheid moet hebben die minstens 84 keer groter is dan de 0,043 vol% CO2. En de hoeveelheid methaan was toen 100%, maar later minder. Als de broeikastheorie klopte, dan zou de lucht boven de Oostzee een warme zee van lucht moeten zijn geworden!!!

Maar het werd niet warmer, alleen iets kouder.

Zelden zijn zulke rudimentaire onwaarheden in de klimaatwetenschap zo snel weerlegd als deze.

***

1 Pagina 44 Kindle-editie van het boek Klimaatverandering

2 Meer informatie hier: https://eike-klima-energie.eu/2024/09/25/vor-2-jahren-ungewollter-tagelanger-grossversuch-zum-treibhauseffekt-im-ostsee-und-anliegerraum-keinerlei-treibhauserwaermung-feststellbar/

3 De klimaatgevoeligheid op korte termijn is ongeveer 84-87 keer hoger dan die van CO2 over een periode van 20 jaar en ongeveer 28-34 keer hoger over een periode van 100 jaar.

***