Door Linnea Lueken.

Een recent artikel op de website CounterPunch, getiteld ” Al Gore Puts Down ‘Climate Realism’ “, naar aanleiding van een  TED-lezing van Al Gore, stelt dat koolstofafvang en -opslag en directe koolstofafvang in de lucht als “fouls gold” zijn, omdat ze het koolstofgehalte van de lucht noch in noemenswaardige mate verminderen, noch op een kosteneffectieve manier. Dit klopt, maar niet op de manier of om de redenen die de schrijvers van CounterPunch aangaven.

Het bericht in CounterPunch bevat veel onzinnige en onjuiste beweringen. Om ze allemaal te bespreken, concentreren we ons op de interessante beweringen in het bericht over koolstofafvang en -opslag en directe afvang in de lucht.

Robert Hunziker, schrijver bij CounterPunch, zegt dat een van de manieren waarop de fossielebrandstoffenindustrie mensen probeert te overtuigen dat de brandstoffen die de moderne beschaving hebben opgebouwd en in stand gehouden nuttig en goed zijn, is door te beweren dat “koolstofafvang en -opslag en directe luchtafvang en recycling van plastics alles zullen oplossen.”

Hunziker citeert Al Gore die zegt: “Deze dingen zijn veel beter in het vastleggen van politici dan in het vastleggen van emissies!” Hij beweert vervolgens dat als koolstofafvang “inefficiënt is, het argument van ‘klimaatrealisme’ teniet wordt gedaan.”

Dit geldt voor zover het de klimaatrealisten aanspreekt die nog steeds denken dat koolstofdioxide een vervuilende stof is en uit de lucht moet worden verwijderd, iets waar deze website (Climate Realism) het met name niet mee eens is. Sterker nog, als klimaatapologeten in de olie-industrie en andere sectoren die investeren in emissierechten die worden gegenereerd door directe luchtafvang  gelijk hebben en koolstofdioxide een probleem is dat moet worden aangepakt, en koolstofafvang en -opslag (CCS) de oplossing is, dan is hun argumentatie waardeloos als koolstofafvang een farce is.

Als CCS niet daadwerkelijk bereikt wat voorstanders beweren tegen realistische kosten, dan wordt hun argument onderuit gehaald. CounterPunch en Hunziker hebben gelijk.

Dit is echter niet het argument dat de meeste “klimaatrealisten” aanvoeren. CCS is een oplichterij, om de redenen die Hunziker aanhaalt, maar ook omdat het onnodig is. Koolstofdioxide is geen vervuilende stof en er is niets mis met het gebruik van fossiele brandstoffen.

“Koolstofafvang kan de uitstoot niet op een fysiek kosteneffectieve manier verminderen”, schrijft Hunziker, en citeert vervolgens een artikel van onder andere het Bulletin of the Atomic Scientists  om aan te tonen dat koolstofafvang inefficiënt en kostbaar is.

Dat is waar.

Een studie van het Heartland Institute uit januari van dit jaar (2025) toonde aan dat niets aan CCS de huidige trend rechtvaardigt dat door de overheid gefinancierde CCS-bedrijven gebruik maken van eminent domain om privégrond in te nemen voor de installatie van CCS-pijpleidingen. CCS-projecten zijn op zichzelf niet winstgevend. Volgens de studie “kan het totale CCS-proces tot $ 144 per ton kosten”, exclusief de initiële kapitaalinvestering van een project op commerciële schaal, die miljarden kan kosten. De Heartland-studie schat dat de wereldwijde uitgaven aan CCS-projecten in 2023 ongeveer $ 20 miljard bedroegen, met tot $ 200 miljard aan goedgekeurde projecten.

Helaas pleiten leden van zowel de Republikeinse als de Democratische Partij in de Verenigde Staten voor forse subsidie voor CCS-projecten, die miljarden dollars aan belastinggeld kosten. Zoals uitgelegd in  deze post over klimaatrealisme , is het merendeel van de R&D-gelden die de overheid aan kolenbedrijven geeft, bestemd voor CCS en andere netto-nuldoelstellingen.

Hoewel zowel bomen als CO2-afvangtechnologieën een rol spelen bij het verwijderen van CO2 uit de atmosfeer, worden bomen over het algemeen beschouwd als efficiënter in koolstofvastlegging vanwege hun lagere kosten, zelfvoorzienende aard en gevestigde aanwezigheid als natuurlijke koolstofput. Plant gewoon meer bomen als u CO2 rechtstreeks uit de lucht wilt halen.

CCS op het niveau van energiecentrales maakt elektriciteit noodzakelijkerwijs duurder vanwege de verbazingwekkend hoge kosten voor de installatie en het gebruik van de energie-intensieve apparatuur. Bovendien kunnen aanpassingen aan centrales de output van een kolencentrale met maar liefst 28 procent verminderen.

Er is één situatie waarin koolstofafvang geen oplichterij is, en dat is Carbon Capture Utilization – waarbij afgevangen gas wordt geïnjecteerd om de olieproductie te stimuleren in Enhanced Oil Recovery-operaties. Klimaatactivisten en sympathiserende media zijn, niet verrassend, niet blij met dit gebruik.

Waar CounterPunch en klimaatrealisten het op dit punt echt over oneens zijn, is dit: CCS is niet alleen duur en inefficiënt, het is ook onnodig. Koolstofdioxide-uitstoot veroorzaakt geen klimaatnoodtoestand; het weer wordt niet extremer, en geen van de vermeende “omslagpunten” waar we al decennia voor gewaarschuwd worden, is dichterbij gekomen, ondanks de media-paniek.


Uiteindelijk heeft CounterPunch gelijk als hij stelt dat CCS oplichterij is, dat is het absoluut, en een enorme verspilling van miljarden dollars. Ze hebben echter de belangrijkste reden gemist, namelijk dat het volkomen onnodig is. Het afwijzen van koolstofafvang en -opslag ondermijnt klimaatrealisme absoluut niet. Al Gore en CounterPunch zullen een andere strategie moeten vinden.

***

Bron Klimaat REALISME.

***