Door Peter van Beurden.

Sinds 2018 ben ik inmiddels een vrijwel dagelijkse bezoeker van Climategate.nl.

De aanleiding was een kleine reeks artikelen in een lokaal IVN-blad (IVN = Instituut voor Natuureducatie). Daarin uitte een lid zijn twijfels over de opvatting dat door de mens toegevoegd CO2 via het verbranden van fossiele brandstoffen een probleem zouden kunnen vormen voor de mensheid door de er op volgende opwarming van de aarde.

De uiteenzetting was, dat de natuur gewoon als gevolg van het klimmen uit het laatste glaciaal, te maken had met een natuurlijke opwarming.

Door die natuurlijke opwarming zou er méér ijs uit de oceanen ontsnappen in de tropen en zou er minder zeeijsvorming zijn op de Noord- en Zuidpool. Daardoor zou er een kleiner oceaangebied overblijven dat voldoende koud was om het in de tropen en subtropen vrijgekomen CO2 weer op te nemen. Een ander gevolg dat bij zou dragen aan die opwarming was de verandering van het albedo door meer donker oceaanwater ten gevolge van de krimp van het witte zeeijsoppervlak.

Deze vaker en dieper uitgewerkte visie leek me deels erg plausibel. Binnen de lokale IVN-kring vond men overigens dat het landelijke IVN standpunt moest worden uitgedragen en dat er geen vervolg mocht worden gegeven aan het bespreken van dat andere gezichtspunt. Als redactielid was ik het daar niet mee eens. Dus heb ik mijn activiteiten binnen het lokale IVN beëindigd na eerst geruime tijd naar een werkbare oplossing te hebben gezocht.

Mijn nieuwsgierigheid naar de oorzaak van de bredere consensus die vaak werd genoemd bracht me intussen naar de publicaties van het IPCC en de kritische reacties daarop. Dat resulteerde vervolgens in het lezen van het kritische commentaar van Donna Laframboise in haar boek “The delinquent Teenager” dat doelde op de malversaties binnen het IPCC. Maar je moet niet op zoek naar instemming met je eigen opvatting die stilaan ontstaat, maar je vooral verdiepen in de argumentatie van je opponenten.

 

 

  

  

Jan Paul van Soest was zo’n opponent met zijn, ik zal maar zeggen rode boekje, dat al alarm slaat op de snede van het boek nog vóór je erin gelezen hebt.

Al met al passeerden er nog een reeks boeken waarvan ik het goed gedocumenteerde boek van Marcel Crok “De staat van het klimaat” niet onvermeld wil laten. En evenmin de boeken van Salomon Kroonenberg. Helaas zijn al die boeken toch eenrichtingverkeer. Het is gewoon lastig vragen stellen aan een boek of een gewone site.

En als leek heb je al snel het probleem hoe stel ik een vraag en hoe krijg ik daarop een begrijpelijk antwoord van iemand die de kunst verstaat af te dalen naar jouw lekenniveau zonder dat je beschimpt wordt door mensen die zich vele malen hoger achten en graag opsnijden over hun buitengewone kwaliteiten. Of. anders dan in de opzet van de site bedoeld was, alleen te willen communiceren met in de .wetenschap ingevoerde specialisten.

  

Ik vond de site Climategate.nl waarop tal van auteurs met een wetenschappelijke achtergrond actief waren en die hun best deden ook voor de leek begrijpelijke artikelen te schrijven en zelfs leken als ik ben welwillend en beschaafd antwoord te geven en dat vrijwel per omgaande. Arthur Rörsch was een voorbeeld van zo iemand die bereid was het je heel geduldig uit te leggen. Evenals André Bijkerk, Ap Kloosterman, Kees de Lange, Dirk Visser en nog een reeks anderen. Allemaal te vinden mét hun artikelen en commentaren onder het kopje auteurs.

Daardoor werd ik in staat gesteld toch enigszins te begrijpen waarover het in de klimaatdiscussie ging. Kort gezegd gaat de controverse voornamelijk over de werking van CO2 als broeikasgas. Een welkom gas dat het mogelijk maakt dat er koolstof gerelateerd leven op Aarde bestaat. Het leven dat wij allen kennen en vrijwel alle soorten planten en dieren en ook de mens omvat. Zonder koolstof geen leven in die zin zoals we dat dagelijks tegenkomen in tal van vormen.

 

Duidelijk werd ook dat waterdamp en wolken de belangrijkste voorwaarden zijn om de aarde op temperatuur te houden. Een temperatuur die gemiddeld 15 gr Celsius is maar wereldwijd kan fluctueren tussen de uitersten ooit gemeten, van-98 en +52 graden Celsius. Daarbij is het aantal levensvormen het grootst in de tropen.

Waarom dan toch al die drukte over 2 graden gemiddelde temperatuurstijging Dat vroeg ik me af. Er zijn perioden geweest dat het gehalte aan kooldioxide hoger was dan nu. En het leven op aarde is er niet aan bezweken.

Uiteindelijk blijft er van het héle alarm slechts één argument over. De opwarming zou nu sneller gaan dan ooit het geval was. En dan komt men afzetten met 100.000 jaar. Daarbij moedwillig “vergetend” dat daar een ongeveer 100.000 jaar durend glaciaal in zit.

Om dat “sneller” aan te tonen heb je volgens mij een referentieperiode nodig uit een eerder interglaciaal. Een periode uitkiezen in het huidige interglaciaal is fout omdat de temperaturen in een interglaciaal altijd al, met tal van ups en downs, van een minimum naar een nieuw optimum gaan. Appels en peren dus.

Goed dus dat kritisch denkende mensen wijzen op de gebreken in de redenering en daarbij ook ruimte open laten voor bijstelling van de geconstateerde tekortkomingen. Helaas is er in de bijstellingen al te vaak een nieuw dogma dat vervolgens niet van feiten wordt voorzien en al helemaal niet van bewijzen. Al te snel vluchten de opponenten in kreten als 97% consensus.

Daarbij vergetend dat er stevig gemanipuleerd is met het aantal papers enerzijds en het resterende aantal onderzoeken, op basis waarvan men de conclusie trekt. Het onderzoek van Cook is daarbij wat dubieuze interpretatie betreft het meest in het oog lopend. Al te gemakkelijk worden papers over het klimaat waarin van alarmering geen sprake is, voortijdig aan de kant geschoven.

De kritische benadering op Climategate.nl en het gemak waarmee je ook als nieuwkomer deel kunt nemen aan het debat of gewoon vragen kunt stellen als je iets niet begrijpt, zorgt ervoor dat het laagdrempelig is en je je niet meteen hoeft te storten op de rijstebrijberg van IPCC rapporten en onderliggende papers/onderzoeken met tal van formules die maar al te vaak voor leken te ingewikkeld zijn.

En de bedoeling is toch om een tegenwicht te bieden aan de informatie in de MSM die bij mij op de heikele punten vaak als propaganda/indoctrinatie over komt.

Jammer is wel dat er ook opponenten zijn die misbruik maken van de identiteit van zowel reageerders als auteurs. Terwijl hun kritische bijdrage blijft steken in verwijzingen naar het IPCC en het kritiekloos oplepelen van de daar gevonden hypothese en zonder met een persoonlijk betoog in te gaan op de veronderstelde gebreken in de redeneringen van hún opponenten.

Goed dat Climategate.nl dit podium biedt. Chapeau!

***