Mijn welkomstboodschap voor de Navo

Datum:
  • woensdag 25 juni 2025
  • in
  • Categorie: ,
  • Het gaat maar om één ding. Macht.


    Mijn welkomstboodschap voor

     de Navo

    Karel Beckman | Datum: 24 juni 2025



    De Navo is in de stad. 

    De handelaren in dood. 

    De pooiers van de oorlog

    De Navo is in de stad.
    De handelaren in dood. De pooiers van de oorlog.
    Ze zijn gekomen naar de Stad van de Vrede om hun 

    oorlogspropaganda te verkondigen. Naar de Stad van het Recht om

    te verkondigen dat ze het recht aan hun laars lappen.
    Judas Rutte, keizer Trump, en de hele optocht van profiteurs, 

    plunderaars. De hogepriesters van de crisis. De vrienden van isis. 

    De staatsterroristen.
    Ze zeggen dat ze ons komen beschermen. Dat zeggen afpersers 

    ook.

    Beschermen zoals in Vietnam met Agent Orange? Zoals in 

    Cambodja met tapijtbombardementen? Zoals in Irak, Afghanistan, 

    Libië, Syrië, Indonesië, Congo, Nicaragua, Argentinië, Chili, 

    Guatemala, El Salvador, Panama, Costa Rica, Servië?
    Hiroshima? Nagaski?
    9/11?







    Als de Navo er was voor vrede, waarom maken ze dan geen einde

    aan de slachting in Gaza? Dat kunnen ze morgen doen als ze willen. 

    Dat ze het niet doen, zegt genoeg.
    Waarom ze hier zijn? Voor ons geld. Ze willen onze boerderijen en 

    parken. Onze bossen en rivieren. Onze huizen en wegen. Onze 

    zonen en dochters. Ze zullen niet rusten voordat ze alles hebben.
    Het gaat maar om één ding. Macht. Wereldhegemonie. Hoeveel 

    bloed dat kost, maakt ze niet uit. Wanneer zijn ze ooit gestraft 

    voor hun misdaden?

    Ooit was er een vredesbeweging die dit begreep. Die de Navo en 

    het Amerikaanse Rijk zag voor wat het zijn: gewetenloze 

    moordenaars.

    Die de Koude Oorlog meemaakte en alle misdaden van dichtbij 

    aanschouwde. Die wist wie de killers waren van de Kennedy’s. 

    Martin Luther King. Malcolm X. Patrice Lumumba. 

    (Hint: het waren niet de Russen.)


    Deze vredesbeweging geloofden niet in peace through strength

    Ze geloofden in give peace a chance.
    Zij beseften dat je je niet bewapent voor vrede, maar voor oorlog. 

    Dat wapens worden gemaakt om te worden gebruikt, zodat de 

    aasgieren winst kunnen blijven maken met nieuwe wapens.

    Deze vredesbeweging geloofde niet in zondebokken. In de 

    demonisering van vijanden. Ze steunden geen dictators. Maar ze 

    doorzagen de propaganda die van iedere leider die in de weg staat 

    van westerse heerschappij een nieuwe Hitler maakt.
    Ze waren ervan overtuigd dat er meer is dat mensen bindt dan 

    scheidt. We share the same biology, regardless of ideology.
    Ze wisten dat er geen winnaars zijn in oorlog. There’s no such 

    thing as a winnable war. It’s a lie we don’t believe anymore.

    Die vredesbeweging bestaat niet meer. Ze is weggehersenspoeld.
    Wanneer ik met vrienden probeer te praten over Rusland, raken ze 

    in paniek. Ze doen hun vingers in hun oren, springen op en rennen 

    weg. Letterlijk.
    Ze hebben de leugen van Big Brother geslikt. Peace through 

    strength. War is peace.
    Liever laten ze zich meeslepen in een nieuwe oorlog, dan dat ze 

    twijfelen aan wat de overheid hun vertelt. Net als bij corona. 

    Triest maar waar.

    Maar — er is een nieuwe vredesbeweging. Wie? Waar?
    De nieuwe vredesbeweging, dat zijn wij. Wij die niet buigen. Wij 

    die niet zwijgen. Wij die niet meedoen. Wij die weigeren te haten.
    Wij die de straat opgingen vijf jaar geleden en nu weer de straat op

     zullen gaan.
    Wij die de valse vlag, die ze ongetwijfeld voor ons aan het 

    voorkoken zijn, door zullen prikken.

    En wij hebben een welkomstboodschap voor gladjanus Rutte en 

    zijn Noord-­Atlantische Volksverlakkers als ze naar Den Haag komen.

    Neem je bommen mee, je drones, de microben en gifspuiten die je 

    nog in je tas hebt zitten, je maskers, je hairspray, je onnozele 

    grijnzen — en sodemieter op. Lazer op — naar Brussel, naar 

    Washington, de City of London of welk roversnest je ook bent 

    uitgekropen. We willen jullie drek niet.

    De oude vredesbeweging had een slogan. Yankees go home.
    Voor de nieuwe vredesbeweging stel ik een nieuwe slogan voor.
    Scumbags fuck off.
    Laat ons met rust.
    Laat de mensheid eindelijk een keer in vrede leven.



    0 reacties :

    Een reactie posten