EU in de vrije val: industrie-collaps, migratie-chaos, sanctiewaanzin en meningscontrole

de Unie wil geopolitieke macht demonstreren.

EU in de vrije val: industrie-collaps, migratie-chaos, sanctiewaanzin en meningscontrole

Geplaatst op 30 mei 2025 door E.J. Bron

(Vertaling: E.J. Bron)

Brussel – De Europese Unie staat op een historisch keerpunt. Wat ooit als vredesproject en economisch succesverhaal begon, lijkt nu op een aangeslagen systeem in overlevingsstrijd. Energiecrisis, de-industrialisering, migratiedruk, agressieve sanctiepolitiek en beperkingen van de vrijheid van meningsuiting kenmerken de toestand van een Unie, die het contact met de realiteit lijkt te zijn verloren.

Economische neergang: de cijfers spreken voor zich

De industriële basis van Europa krimpt. Het aandeel van de EU-industrie aan de wereldmarkt is sinds het begin van de jaren-2000 van 22,5% naar 14% afgenomen. Vooral de energie-intensieve branches zoals de staalindustrie en de chemische industrie worden getroffen. Het aantal in de EU geproduceerde voertuigen is sinds 2017 van 18,7 miljoen naar nog maar 14 miljoen gedaald.

Een centrale factor van deze ontwikkeling zijn de massief gestegen energieprijzen als gevolg van de afwending van Russische gasleveringen. Stroom in de EU is op dit moment viermaal zo duur als in Azië en vijfmaal zo duur als in de VS – een zwaarwegend nadeel, dat investeerders en industrieondernemingen in toenemende mate uit Europa verjaagt.

Migratiecrisis zonder controle

De migratiesituatie blijft onopgelost. Volgens actuele berichten is het aantal migranten dat over de Middellandse Zee naar Italië kwam in april van dit jaar in vergelijking met vorig jaar met 40% toegenomen. Grensagentschappen zoals Frontex zijn overbelast, terwijl criminele smokkelnetwerken efficiënter dan ooit ageren.

Ondanks deze ontwikkeling blijft een coherente Europese migratiepolitiek uit. In plaats daarvan verplaatst de focus zich in toenemende mate op de binnenlands-politieke omgang met kritiek – wie d emigratiepolitiek in twijfel trekt, loopt het gevaar openlijk in diskrediet gebracht of zelfs strafrechtelijk vervolgd te worden.

Vrijheid van meningsuiting onder druk

Met de inwerkingtreding van de Digital Services Act heeft de EU nieuwe instrumenten ter informatie controle geschapen. Officieel dient daarmee “desinformatie” bestreden te worden, maar critici zien daarin een invalspoort voor censuur.

Talrijke onafhankelijke bloggers en journalisten berichten van blokkades, verwijderingen en geblokkeerde bankrekeningen wanneer ze van de officiële EU-lijn afwijken. Intussen komen er steeds meer gevallen, waarin zelfs sancties tegen kritische online persoonlijkheden worden opgelegd – een novum in een politiek systeem, dat zichzelf als democratisch beschouwt.

Sancties tegen Rusland – symboolpolitiek met eigen schade

In mei 2025 nam de EU haar 17e sanctiepakket tegen Rusland aan. Dat bevat opnieuw exportbeperkingen, inreisverboden, technologieblokkades en vermogensblokkades. Nieuw is de uitbreiding naar Russische informatieplatforms, die in het vervolg in delen van de EU geblokkeerd of gecensureerd gaan worden.

Deze maatregelen treffen echter minder Moskou dan veelmeer de Europese economie: leveringsketens scheuren, grondstoffen ontbreken, en de handel met grote delen van het globale zuiden lijdt. Tegelijkertijd is Rusland economisch nauwer met China en India verbonden dan ooit tevoren – grotendeels onafhankelijk van de EU.

Militarisering bij binnenlandse instabiliteit

Terwijl de economische en maatschappelijke stabiliteit afneemt, zet Bussel in op militaire bewapening. Nieuwe, door de EU gefinancierde, bewapeningsprojecten, gezamenlijke defensie-initiatieven en debatten over een Europees leger laten zien: de Unie wil geopolitieke macht demonstreren.

Maar hoe geloofwaardig is een “strategische autonomie” wanneer het aan sociale samenhang, democratische legitimering en economische basis ontbreekt? Critici spreken van een technocratische bubbel, die het contact met de bevolking al lang is kwijtgeraakt.

Slotsom: de grote demontage

De signalen vermeerderen zich: de EU bevindt zich in een ingrijpende systeemcrisis. De kloof tussen Brusselse elites en Europese bevolking neemt toe, economische sterkte neemt af, en fundamentele vrijheidsrechten komen onder druk te staan. Wat overblijft, is een toenemend autoritair project, dat probeert het verval met macht, morele retoriek en repressie te verbergen.

De vraag of de EU hervormt of vervalt, is al lang geen academische meer. Het is een kwestie van tijd.

Bron:
uncutnews.ch

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)