De Oekraïne was een speelbal, een menselijk schild, een proxy-oorlog.
Bloeden, niet winnen: de bloedige bekentenis van de CIA over de Oekraïne-oorlog
(Door: Dr. Peter F. Mayer – Vertaling: E.J. Bron)
Nu is het dus officieel: het Westen heeft de Oekraïne niet bewapend om te winnen, maar om haar te laten bloeden. In een adembenemende bekentenis tegenover de “The Times” heeft Ralph Goff, voormalig chef van de CIA voor Europa en Eurazië, het masker laten vallen.
In een interview met “The Times” (abonnee artikel) zei de voormalige CIA-chef Ralph Goff dat de Biden-regering bewust wapenleveringen aan de Oekraïne beschikbaar gesteld zou hebben, opdat deze “bloedt”, maar niet wint. Volgens Goff hebben de westelijke staats- en regeringschefs bewust een strategie gekozen in plaats van vastberaden te handelen: ze gaven de Oekraïne genoeg wapens om te vechten, maar niet genoeg om te winnen. De reden daarvoor is de angst voor een mogelijke atoomoorlog.
“Wanneer de Oekraïners destijds werkelijk enorm veel wapens zouden hebben gekregen, dan zouden ze de Russen wellicht uit het land hebben kunnen verdrijven. Maar dat is niet gebeurd. En zo hebben we een langdurige, uitputtende “gehaktmolen” gekregen”, zei hij.
“De Oekraïners kregen wapens, maar niet om te winnen, alleen maar om ze verder te laten bloeden”, voegde hij er aan toe. Volgens hem wordt deze opvatting ook in de hoogste kringen van de Britse regering gedeeld – maar niemand durft dit openlijk te zeggen.
Nu is het dus officieel: het Westen heeft de Oekraïne niet bewapend om te winnen, maar om haar te laten bloeden. Een verbazingwekkende bekentenis. Een bekentenis, die druipt van cynisme, doordrenkt met het bloed van teenagers, die op het altaar van de proxy-fantasieën van Washington werden geofferd.
Ze doet elke holle slogan van Brussel tot Washington teniet. Iedere “Stand With Ukraine”-vlag, iedere politicus die zich moreel superieur voordoet, ieder trefwoord van de “strijd voor de democratie” – dat alles was alleen maar een camouflage voor iets duisters: een kille, berekende strategie om de Oekraïne in een gehaktmolen te veranderen, die op Moskou is gericht. Zelensky was niet de held van dit verhaal. Hij was de willige Judas.
En waarom? Omdat de NAVO bang was en nog steeds bang is voor de ware rode lijnen van Rusland. Goff nam geen blad voor de mond: het Westen vreesde dat de bewapening van de Oekraïne, om daadwerkelijk te winnen, Poetin tot de inzet van atoomwapens zou kunnen provoceren.
Met andere woorden: de zogenaamde “vrije wereld” wist dat er geen manier was om te winnen. Maar ze ging desondanks door. Ze gaf groen licht voor escalaties, stuurde wapens en bejubelde offensieven, die tienduizenden mensen doodden, en dat allemaal voor een oorlog, waarvan ze wist dat de Oekraïne hem niet kon winnen. Ze wist het.
Het is een politiek van doelbewust doodbloeden. Een oorlog als spektakel. En in deze vergelijking zijn de Oekraïners alleen maar kanonnenvoer. Wegwerp spullen. “Zolang ook Rusland bloedt”, luidde het motto achter elke persconferentie van het Witte Huis en elke NAVO-top. Maar het probleem? Rusland bloedt niet. De Oekraïne bloedt dood. En de hybride oorlog van het Westen, die Rusland in nog een Afghanistan moest lokken, stort onder het gewicht van zijn eigen illusies in elkaar.
Wat Goff openbaar maakte, heeft Moskou vanaf het begin begrepen. Rusland stond niet tegenover een soevereine tegenstander, maar vocht tegen een door het Westen geënsceneerde speerpunt. Een vesting, die nu afbrokkelt. Van Bachmoet via Avdijivka tot aan Charkov vertelt het slagveld een heel ander verhaal dan de sprookjes van de westelijke media. Rusland heeft met het oog op de sancties niet met de ogen geknipperd. Het heeft zich aangepast, nieuw gekalibreerd en vooruitgang geboekt: militair, economisch, diplomatiek. Het heeft zich niet door de “shock- en intimidatietactiek” van de financiële oorlog laten intimideren. Dit front heeft het gewonnen.
Maar wat is daar werkelijk het verbazingwekkende aan? De woorden van Goff bevestigen wat Moskou altijd gezegd heeft: dat de bezetenheid van de NAVO om Rusland dood te bloeden een bedreiging voor de globale stabiliteit vormt. Dat het bij het gevaarlijke escalatiespel van het Westen niet om vrede of principes gaat, maar om geopolitiek, winst en angst. Angst voor een opkomende multipolaire wereld. Angst voor een soevereine supermacht Rusland, die zich niet onderwerpt.
Uiteindelijk ging het nooit om de Oekraïne. Niet voor Washington. Niet voor Langley. De Oekraïne was een speelbal, een menselijk schild, een proxy-oorlog. En nu – na een miljoen doden, een verwoeste economie en een uitgeholde natie – is het te laat om nog iets anders te beweren.
Bron:
tkp.at
Door: Dr. Peter F. Mayer
Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)
2 reacties :
Het tuig van de EU gaat gewoon door met wapenleveranties die tienduizenden slachtoffers kosten. In Nederland zijn vooral de Linkse partijen(dat zijn bijna alle partijen) natuurlijk voor het nodeloos bloedvergieten van onschuldige mensen, behalve dan de bloedfanatieke Oekraïense Nazi's die erg veel aanhangers in het westen kent.
Criminals In Action.
Een reactie posten