Nederland kan een shariastaat worden, vreest Hirsi Ali.
24-5-2025
Ayaan Hirsi Ali: ‘Jullie Grondwet is niet opgewassen tegen het islamisme’
Twintig jaar na haar onstuimige vertrek, komt Ayaan Hirsi Ali (55) nog altijd graag naar Nederland. Ze is er dol op, maar de staat van het land gaat haar aan het hart. Om het tij te keren, moet er snel iets gebeuren. Is de godsdienstvrijheid nog houdbaar?
‘Het voelt geweldig om terug te zijn. Vanaf het moment dat ik als 22-jarige vluchteling opdook in Amsterdam, ruim dertig jaar geleden, ben ik dit land altijd enorm dankbaar geweest.’ Er is geen spoor van wrok of pijn in de woorden van Ayaan Hirsi Ali. Ze is een paar dagen terug in Nederland, waar ze na haar vertrek in 2006 nauwelijks meer komt.
Ze bezocht de afgelopen dagen oude vrienden en gaf een lezing op het symposium ter ere van de vijftigste verjaardag van het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI).
De locatie, het monumentale Koninklijk Instituut voor de Tropen (KIT) in Amsterdam, is vanochtend besmeurd met rode verf. Enkele tientallen anti-Israëlactivisten probeerden urenlang de bijeenkomst te verstoren en de − merendeels Joodse − bezoekers en sprekers te intimideren, totdat de Mobiele Eenheid de omgeving van het KIT schoonveegde.
Hirsi Ali wordt streng beveiligd sinds 2004, toen een geradicaliseerde moslim regisseur Theo van Gogh vermoordde, met wie ze de islamkritische film Submission had gemaakt. Op de borst van Van Gogh plantte de moordenaar een dreigbrief gericht aan Hirsi Ali. Inmiddels staat ze op diverse dodenlijsten van terroristische groeperingen.
Ook na Submission bleef zij zich fel uitspreken tegen de islam, onder meer in haar bestsellers Mijn vrijheid (2006), Nomade (2010) en Prooi (2021). Regelmatig verstoren boze activisten haar optredens, sinds de terreuraanslagen op Israël van 7 oktober 2023 gebeurt dat zelfs nog meer.
Ze is dus wel iets gewend, en trekt zich weinig aan van het geschreeuw dat door de ramen klinkt of van de geur van rookbommen die tot in het gebouw is doorgedrongen. Ze praat vol nostalgie over hoe de ‘gewone Nederlanders’ haar behandelden in het asielzoekerscentrum.
‘Ze leerden me Nederlands, en ze zorgden voor me. Ik mocht mee-eten bij de mensen die mijn “Nederlandse ouders” werden, Joke en Dick. Nog altijd heb ik contact met ze, zulke lieve mensen. Ik hou van dit land en daarom maakt het me echt verdrietig om te zien wat hier nu gebeurt.’
Antisemitisme en islamisme: een gevaarlijke combinatie
Ze doelt op de felle anti-Israëlhouding in demonstraties en in media-uitingen, sinds het begin van de Gaza-oorlog. ‘Als ik het NOS Journaal kijk en in de kranten lees over het antisemitisme, dat Joodse mensen zich hier niet veilig voelen, dan vervult me dat met pijn. Want pas in dit land ben ik erachter gekomen dat er een Holocaust is geweest. En hier ben ik genezen van mijn eigen antisemitisme.
‘Ik ging naar de Universiteit Leiden, waar we reflecteerden op de geschiedenis van de jaren dertig en veertig. Over vragen als: zou ik in het verzet hebben gezeten? Zou ik onze Joodse medeburgers hebben helpen onderduiken? Iedereen hoopte dat hij die moed zou hebben in zo’n situatie. En als ik dan zie hoe bang Joden in Nederland nu zijn…’
Het islamisme is totalitair en het wil het zionisme, Israël en de Joden vernietigen. Uiteindelijk wil het iedereen vernietigen die niet hetzelfde gelooft.
Ze slikt. ‘Nederlanders doen nu hetzelfde als in de jaren dertig. Ze laten de Joodse minderheid in de steek om de islam te appaiseren. Geloof me, het nieuwe nazisme is het islamisme. Dat zijn niet de gewone moslims, maar wel de radicalen.
Het islamisme is totalitair en het wil het zionisme, Israël en de Joden vernietigen. Uiteindelijk wil het iedereen vernietigen die niet hetzelfde gelooft. Doet Nederland nu werkelijk wat het altijd had beloofd nooit meer te doen, weet je nog: dit nooit meer? En nu gebeurt het toch.’
‘De integratie is mislukt’: kritiek op de multiculturele elite
Hirsi Ali was van 2003 tot 2006 Tweede Kamerlid (VVD). ‘Toen waren er al multiculturele organisaties die zeiden te spreken namens allochtonen, vooral namens moslims. Zij zeiden dat Marokkaanse kinderen op zwarte scholen niets wilden weten van de Holocaust.
Die was taboe. Partijen als de PvdA en GroenLinks zeiden toen: okay, dan geven we geen les over de Holocaust, prima! Die mentaliteit lijkt alleen maar sterker. Die neiging om die krachten tegemoet te komen, in plaats van te zeggen: “Nee, de Tweede Wereldoorlog is een cruciaal hoofdstuk in de Nederlandse geschiedenis. Wil je er niet over leren, dan ga je maar weg uit dit land.”’
Sinds haar vertrek uit Nederland, in 2006, ziet ze louter achteruitgang. ‘Wat me zo verdrietig maakt, is dat de integratie is gefaald. Ja, Nederland is erin geslaagd mij te laten integreren, en een handvol anderen. Maar dat dat niet is gelukt bij het overgrote deel van de moslims, dat is echt erg. Dat zou iedereen in dit land verdrietig moeten stemmen.’
Hirsi Ali rekent dat niet de bevolking aan, maar wel de ‘heersende elite’ van destijds. ’Herinnert u zich Job Cohen nog, destijds burgemeester van Amsterdam? Hij, en ook het paarse kabinet, bleven maar bij mij hameren op consensus. Consensus dit, consensus dat. Dat betekende: concessies doen. Ik zat toen bij de PvdA en werd weggekaapt, gerekruteerd, door de VVD. En dat ging makkelijk. Links was toen al leeg, had geen ideeën meer.
‘Voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 begon zelfs de VVD op me in te praten. Dat ik mijn toon moest matigen. Het ging altijd over mijn toon. Ik wil niet zeggen dat ik werd verraden, maar het was duidelijk dat de VVD concessies wilde doen aan allerlei “multiculturele beleidsvoorstellen”. Vanwege de demografische realiteit in de vier grote steden, met een grote moslimpopulatie. VVD-prominenten als Frank de Grave, Gerrit Zalm en ook Mark Rutte zeiden dat ik me moest inhouden, de partij mocht de verkiezingen niet verliezen. Dat gebeurde trouwens alsnog.’
Hoe islamisten via democratie aan de macht kunnen komen
Dialoog, gesprek, consensus, Hirsi Ali noemt het ‘soft gedoe’. ‘Als je ziet waartoe dat heeft geleid, dan wil ik niet zeggen: I told you so. Maar zij hebben toen wel een keuze gemaakt. Zij dachten: als Ayaan maar weggaat, als ze haar mond maar houdt, dan komt het goed.’ Maar islamisten, de politiek-ideologisch gedreven moslims, geloven niet in concessies, zegt ze, en radicaal-linkse activisten al evenmin.
‘De combinatie van die twee, dat is wat progressief-links is geworden. De leegte van links is opgevuld door het islamisme. Links ging vroeger om principes: vrijheid van meningsuiting, vrouwenrechten, eigen verantwoordelijkheid. Dat is allemaal weg.’
Sommige denkers zoeken de oorzaak van de verwording van links in de leegte die achterbleef na het afwijzen van het christendom, die wordt opgevuld met het streven naar social justice, sociale rechtvaardigheid. ‘Maar we wonen in welvarende samenlevingen, zeker Nederland, zonder meer een van de meest rechtvaardige en gelijkwaardige samenlevingen ter wereld. Dus zoekt links naar de zogenaamde emancipatie van minderheden, zoals moslims. Willen die islamisme? Gun het ze dan maar, is de gedachte.’
Daarnaast verwijt Hirsi Ali links een verwrongen beeld van de Tweede Wereldoorlog te koesteren. ‘In een open brief aan Job Cohen in 2004 noemde ik dat “spookrijden op de snelweg van de geschiedenis”. Politici zoals hij dachten dat wat moslims begin deze eeuw meemaakten in Nederland, vergelijkbaar was met wat de Joden in de jaren dertig was overkomen. Door die valse aanname, door dat spookrijden, gingen ze alles weggeven aan de islamisten. Aan Millî Görüş, de Moslimbroederschap, noem maar op.’
Toen Adolf Hitler was verslagen, was dat niet alleen een militaire overwinning, zegt ze. ‘Na de oorlog volgde een ideologische afrekening met het nazisme. Toen ik naar Nederland kwam, toen ik in Leiden ging studeren, waren jullie nog steeds daarmee bezig.
Met wat nazisme in de dagelijkse praktijk betekende. Maar toen de Muur viel en de Sovjet-Unie instortte, hebben we dat nooit gedaan met de linkse ideologie: communisme en marxisme. Dus komt het altijd weer terug, verkleed als social justice, identiteitspolitiek, wokisme, emancipatie… Het verhaal van het communisme kent geen einde.’
Hirsi Ali vreest voor het moment dat radicalen de overhand krijgen. Ze moet denken aan een uitspraak van Recep Tayyip Erdoğan, president van Turkije: ‘Democratie is als een trein. Zodra we onze bestemming bereikt hebben, stappen we uit.’ Erdoğan zei dat in 1994 bij een verkiezingsoverwinning in Istanbul. ‘En uitstappen is precies wat hij deed,’ zegt Hirsi Ali.
‘Hoe Erdoğan te werk is gegaan is een voorbeeld van “strategisch geduldig participeren”. Hij maakte dankbaar gebruik van de democratie, maar brak deze af op het moment dat het hem uitkwam. Zo doen islamisten, omdat ze met terrorisme hun doel niet behalen. Dat betekent niet dat terrorisme van de baan is, de jihad is nooit ver weg.’
Ze hekelt de islamisering in ‘getto’s’, wijken in grote steden waar moslims de meerderheid vormen. ‘Daar zie je nauwelijks vrouwen op straat. Alleen maar mannen. Ze beginnen met sharia light, maar daar blijft het niet bij. Dan komt er een zwaardere versie van de islamitische wetgeving, totdat ze de volledige controle hebben.’
Dit is wat Erdoğan deed, zegt Hirsi Ali. ‘Hij won de verkiezingen met steun van het platteland, waar veel conservatieve moslims wonen. Eenmaal aan de macht sloopte hij de checks and balances die de oprichter van het moderne Turkije, Kemal Atatürk, had ingevoerd: een onafhankelijk leger, de rechterlijke macht.’
Het meest recente voorbeeld is de arrestatie van zijn grootste concurrent, Ekrem İmamoğlu, de burgemeester van Istanbul. ‘Ik ben er heilig van overtuigd dat Erdoğan een kalifaat nastreeft. Ik denk niet dat hij lang genoeg zal leven om zelf kalief te worden, maar ik denk wel dat hij het graag zou willen.’
De strategie van de ayatollah is interne repressie en externe expansie. Het kalifaat zal worden verwezenlijkt als Israël is vernietigd.
Eenzelfde islamistische machtshonger ziet Hirsi Ali in Iran. ‘De strategie van de ayatollah is interne repressie en externe expansie. Het kalifaat zal worden verwezenlijkt als Israël is vernietigd. Ze willen de Ka’aba-moskee in Mekka en de Al-Aqsa in Jeruzalem volledig voor zichzelf.’
Sommige analisten zien een verschil tussen terreurbewegingen zoals Al-Qa’ida en Islamitische Staat, en bijvoorbeeld de Moslimbroederschap. ‘Nee, ze hebben dezelfde agenda. Een is de militaire tak, en de andere is de politieke en sociale tak. Dat is de Moslimbroederschap. Die maakt de weg vrij voor de jihadisten. Ze lopen samen, werken samen. Maak jezelf niet wijs dat dit verschillende entiteiten zijn, want dat zijn ze niet.’
Hoe ziet zij voor zich dat islamisten de macht overnemen in Europa? ‘Dat zal gaan via de stembus, op vreedzame wijze. Het is moeilijk voor te stellen, maar ja: 25 jaar geleden was het ook moeilijk voorstelbaar dat de straten van Parijs het decor zouden zijn van vreselijke terreuraanslagen. Het gebeurde toch. En ook die demografische verandering is echt aan het gebeuren.’
Hirsi Ali ziet nog maar twee opties voor Europese regeringen. ‘Ofwel, je kunt de harten en hoofden van jonge allochtonen proberen te vullen met de geschiedenis van het christendom en de normen en waarden die daarbij horen. Vrijheid, gelijkheid, individuele zelfontplooiing. Noem het humanisme, of waar de Nederlanders vandaag de dag ook maar in geloven. Ofwel, ze vullen hun harten en hoofden met islamisme. Dat zijn de opties. En je moet kiezen, en snel ook. Er is niet veel tijd meer.’
Is de Grondwet bestand tegen de islam?
Haar islamkritiek verhoudt zich moeizaam tot de godsdienstvrijheid, zoals artikel 23 van de Nederlandse Grondwet dat het recht op religieus onderwijs garandeert. ‘Die Grondwet is gemaakt in een compleet andere tijd. Met andere uitdagingen en conflicten.
Destijds ging het over de godsdienstvrijheid van protestanten en katholieken, verschillende stromingen binnen het christendom. Die Grondwet is niet opgewassen tegen de islam, een fundamenteel andere politieke en ideologische godsdienst die zeer expansiegericht is. Die de democratie wil overnemen, en haar wil ondermijnen.’
Het liefst zou ze zien dat de Grondwet wordt aangepast. ‘Als ik nu in de politiek zou zitten, dan zou ik doen wat Geert Wilders al heel vaak heeft gezegd: sluit islamitische scholen. Dat zei ik toen ook al. Het gaat hier over de harten en geesten van jonge kinderen. Die kun je niet zomaar weer veranderen. Het is een project van nation-building. Je wilt deze mensen opnemen in je samenleving, in je geschiedenis. In het lot van je land. Niet het land waar ze vandaan komen, nee, dít land.’
Die Grondwet is niet opgewassen tegen de islam, een fundamenteel andere politieke en ideologische godsdienst die zeer expansiegericht is.
Nederland kan een shariastaat worden, vreest Hirsi Ali. ‘Als je er nu voor kiest om de huidige Grondwet de koers van de komende dertig jaar te laten bepalen, dan zullen islamisten deze Grondwet uiteindelijk afbreken. Hier maken ze ook helemaal geen geheim van. Genoeg islamisten hebben geroepen dat ze de sharia willen invoeren.’
De Nederlandse, Britse, Franse en andere westerse grondwetten zijn voortgekomen uit het christendom en de conflicten die daarin ontstonden, zoals kerksplitsingen en godsdienstoorlogen. ‘Islam was in die tijd niet in the picture. Het was een godsdienst van ver weg, een vreemde cultuur. Dat is nu niet meer zo. De godsdienstvrijheid wordt gebruikt als een excuus voor de elite om haar verantwoordelijkheden te ontlopen.’
Van afvallige tot christen-conservatief: Ayaan Hirsi Ali’s bekering
Hirsi Ali vindt zelf dat haar denken in de afgelopen twintig jaar niet veel is veranderd. ‘Ik ben christen geworden, maar dat is meer een persoonlijke verandering. Als ik kijk naar mijn opvattingen, dan ben ik er wel veel meer van overtuigd geraakt dat er een botsing tussen beschavingen gaande is, zoals Samuel Huntington in 1996 al beschreef.
De westerse samenleving is doelwit geworden van islamisten. Maar ook van China, en het Rusland van Vladimir Poetin. Dit zijn drie krachten die het Westen moet verslaan. Economisch en militair, maar vooral ideologisch. Het Westen moet zich opnieuw uitvinden, en het fundament en die fountain of ideas herstellen. En het christendom is in mijn optiek het antwoord.’
Eind 2023 verraste de atheïst en afvallige moslim Hirsi Ali vriend en vijand met de ontboezeming dat zij zich heeft bekeerd tot het christendom. Inmiddels werkt ze aan een boek over haar bekering − ‘geen politiek pamflet, maar een persoonlijke getuigenis’. Voor het verschijnen daarvan wil ze niet nader op het thema ingaan. Wel spreekt ze vrijuit over haar hervonden conservatisme. Dat is niet het neoconservatisme van Ronald Reagan of George W. Bush, en ook niet het transactionele conservatisme van dealmaker Donald Trump.
‘Ja, ik ben christen-conservatief. We hebben het geprobeerd, het lostrekken van het christendom van de politieke filosofie. Om zo een postchristelijke wereld te creëren. Het experiment werkte niet. Er blijft altijd die leegte. En allerlei andere dingen gaan die leegte opvullen.’ Ze lacht en wijst naar buiten, in de richting van de boze demonstranten buiten op straat.
‘De daden van Hamas op 7 oktober 2023, zoals het vermoorden en verbranden van baby’s en bejaarden die de Holocaust nog hebben overleefd. En het verkrachten van vrouwen, en het afsnijden van de borsten om ermee over te gooien.
Toch was haar toespraak op het CIDI-symposium optimistisch van toon. Ze noemde het islamisme (‘een doodscultus’) in het Midden-Oosten in verval en benoemde het succes van landen als Saudi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten, die ‘voorspoed boven vroomheid’ verkiezen.
‘De poging om westerse democratie naar de Arabische landen te brengen, is volledig mislukt. Dat moeten we accepteren. Zij zullen hun eigen pad kiezen. Maar in de tussentijd zie je wel dat ze investeren in hun eigen economieën. Dat is een keuze voor leven, in plaats van voor de dood. Dat moet de Israëliërs en de Joden in het Midden-Oosten hoop geven.
‘De vraag die het CIDI me stelde, was: kan er ooit een Joodse staat in het midden van de Arabische wereld bestaan? Mijn antwoord: de islamisten zullen dat nooit accepteren. Maar de andere Arabische landen en Arabieren hebben een kans om te investeren in leven. De enige manier om de islamisten te verslaan, is om de hoofden en harten te heroveren, de instituties te heroveren, en het islamisme als idee te verslaan. Net zoals het nazisme is verslagen.’
Hirsi Ali is sceptisch over president Trump. Toch noemt ze hem ‘een kracht ten goede’. ‘Mijn probleem met Trump is dat hij grote risico’s neemt. Het is hem de eerste keer gelukt met de Abraham-akkoorden, tussen Israël en enkele Arabische landen. Nu, in z’n tweede termijn, speelt hij nog hoger spel.
Trump is geen christen-conservatief maar een ‘niet-confessionele christen’, aldus Hirsi Ali. ‘Maar hij deed wel een zeer christelijke uitspraak toen hij vorig jaar bijna werd doodgeschoten in een aanslag: “God heeft mijn leven gered om een reden.” En daarbij heeft hij ook de christelijke conservatieven in Amerika in hun kracht gezet.’
Trump heeft nog iets bereikt, in haar ogen. ‘Hij heeft de witte, zwarte, latino-, jonge en oude Amerikanen bijeengebracht. Dat is een fantastische coalitie die de Democratische presidentskandidaat Kamala Harris heeft afgewezen. Zij was incompetent en achterlijk. Ze was als Sylvana Simons op steroïden. Ook Harris heeft een woke-agenda. Daarom hebben veel mensen niet op haar gestemd. En dat maakt me wel optimistisch.’
Hoe rijmt ze haar conservatieve inborst met haar aloude, liberale opvattingen over bijvoorbeeld vrouwenrechten? ‘Daarin zijn mijn ideeën gerijpt. De echte veiligheid voor vrouwen komt voort uit christelijk conservatisme. Waar hebben de progressieven ons gebracht? Ze hebben vrouwen eerder uitgewist dan geholpen. De progressieven stellen nu zelfs de term “vrouw” ter discussie en willen ons “mensen met een baarmoeder” noemen. Dat is wat het christelijk conservatisme altijd zal bestrijden.’
Dat de conservatieve kritiek op woke gebaseerd is op waanbeelden, bestrijdt ze vurig. ‘Tien jaar geleden zeiden we: dit zijn dusdanig krankzinnige denkbeelden, die komen nooit uit. Tegenwoordig is het beleid. Het beleid van links. Als je de beste bescherming wilt voor mannen én vrouwen, dan moet je terug naar christelijke moraal.’
Elsevier
1 reacties :
Onze grondwet is nog niet eens opgewassen tegen mark rutte, die het opzij schuift als hem dat zo uitkomt.
Een reactie posten