Door Guus Berkhout.

Op 24 januari j.l. schreef ik collega Dogterom, president van de KNAW, over de zinloosheid van het Nationaal Burgerberaad Klimaat (NBK).

***

Aan: Prof. dr. A.M. (Marileen) Dogterom

President Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW)

Van: Prof. dr. ir. A.J. (Guus) Berkhout

Emeritus-hoogleraar Geofysica

KNAW-lid v/h Domein Natuur- en Technische Wetenschappen

President van Clintel

Den Haag, 24 januari, 2025

Waarde collega Dogterom

Zaterdag 18 januari is het Nationaal Burgerberaad Klimaat (NBK) van start gegaan. Het NKB bestaat uit 175 – via gewogen loting uitgekozen – burgers, die het komend half jaar onder de regie van een tiental begeleiders met elkaar gaan discussiëren over ons klimaatbeleid. Deze burgers moeten komen met een advies hoe het gedrag van de Nederlandse burger dient te veranderen – genoemd worden energieverbruik, eetgewoonten, reislust, spullen kopen – om klimaatopwarming te stoppen. Daarbij lijken de organisatoren ervan uit te gaan dat het verminderen van de uitstoot van CO2 de opwarming zal stoppen. Letterlijk zeggen ze dat de mens met deze maatregelen “het klimaat beter kan maken”.

Het klimaatsysteem is buitengewoon complex, maar wetenschappelijk weten we ondertussen wél dat het effect van nóg meer CO2 op de aardse temperatuur klein is. Als we dan óók nog in aanmerking nemen dat de hoeveelheid Nederlandse CO2 slechts 0,4% bedraagt van de werelduitstoot, dan is de bijdrage van Nederland aan klimaatopwarming onmeetbaar klein. Worden de 175 leden van het NBK daarover geïnformeerd? Krijgen de 175 leden te horen dat de uitspraak “The science is settled” fundamenteel onjuist is? Krijgen ze te horen dat de netto-nul klimaatmaatregelen wel heel veel kosten, maar heel weinig opleveren? Of worden deelnemers door hun tien procesbegeleiders langzaam een groene fuik ingedreven?

Ondertussen zien we wereldwijd dat investeerders niets meer zien in de peperdure groene wind- en zonne-projecten. De groene klimaatbubbel schrompelt razendsnel ineen. Niet alleen, omdat de netto-nul doelstelling wetenschappelijk onzinnig lijkt te zijn, maar ook omdat het nooit zal lukken om de grote hoeveelheden schaarse grondstoffen, die voor al die groene ambities onmisbaar zijn, tijdig te mijnen (als ze al economisch en veilig te mijnen zijn).

Collega Dogterom, ook al zouden al mijn bovengenoemde zorgen voorbarig blijken te zijn, met een NKB gaan we het klimaatvraagstuk natuurlijk niet oplossen. Wetenschappelijk moeilijke vragen stellen aan leken is uitermate gênant en uitermate nutteloos. De Climate Intelligence Foundation (Clintel) heeft al vaak laten weten dat je wetenschappelijke problemen nooit democratisch kan en mag oplossen. Als lid ben ik verbaasd dat de KNAW – stem en geweten van de wetenschap in Nederland – niet tijdig aan de bel heeft getrokken. Is dat juist niet onze taak?

Kortom, nóch wetenschappelijk, nóch beleidsmatig gaat deze NBK iets opleveren. Er worden de verkeerde vragen gesteld aan de verkeerde mensen. De antwoorden zullen ons geen stap verder brengen. Tja, hoe moet het dan wel? Hierbij twee adviezen:

1. In een open maatschappelijk klimaatdebat zou de burger heel concreet gevraagd moeten worden wat voor keuzen men zou willen maken over praktische zaken die er wérkelijk toedoen. Denk aan keuzen als klimaatmitigatie of klimaatadaptatie, aardgas uit eigen bodem of importeren, houtstook of fossiele brandstoffen, windturbines of kerncentrales, brandstof- of elektrische auto’s, brandstofketels of warmtepompen. Heel praktisch dus. Hiervoor moeten we geen NBK, maar een bindend referendum gebruiken.

2. In een open wetenschappelijk debat moeten excellente wetenschappers inzichten uitwisselen over de wérkelijke oorzaken van klimaatverandering, over de (technologische) haalbaarheid van klimaatmaatregelen en over de kosten en baten van klimaatbeleid. Ik heb al vele malen geopperd – zie ook mijn brief aan jou in juni 2023 – dat het hoog tijd is om een kritisch wetenschappelijk debat te houden over deze fundamentele vraagstukken. De KNAW is de aangewezen organisatie om zo’n open debat te organiseren.

Tot slot nog een laatste zorg. Wetenschappers en beleidmakers maken nog steeds gebruik van het bizarre RCP 8.5 scenario. Dat angstscenario heeft helemaal niets met de werkelijkheid te maken, maar is wél verantwoordelijk voor vele doodsbange burgers en vele onzinnige publicaties. Waarom geen kritisch geluid van de KNAW?

Waarde collega Dogterom, ik zie uit naar een reactie van jou over het standpunt van de KNAW aangaande het Nationaal Burgerberaad Klimaat (NBK) en over de organisatie van een open wetenschappelijk klimaatdebat.

Met vriendelijke groet,

Guus Berkhout

Lid v/h Domein Natuur & Technische Wetenschappen

***

Hierbij de reactie:

“Geachte heer Berkhout,
Het Nationaal Burgerberaad is een initiatief van het kabinet waar de KNAW niet bij is betrokken. De KNAW zal zich hier daarom niet in mengen.
Met vriendelijke groet,
Marjolein Blaauboer
Hoofd afdeling Forum, advies en onderzoek”

Guus Berkhout.

Tja, een onbegrijpelijk antwoord voor de nationale adviseur van de regering op het gebied van wetenschap. Vooral, omdat kritische klimaatwetenschappers nu snel gelijk krijgen. Immers, we zien dat het mainstream klimaatbeleid overal op instorten staat tengevolge van ondeugdelijke theoretische modellen. In het NBK is de politiek nu bezig om de jeugd die ondeugdelijke modellen aan te praten.

Oei KNAW, waarom kijken jullie de andere kant uit ?

***