Tot voor kort had ik niet durven denken dat de verworven vrijheden van onze Nederlandse rechtsstaat net zo kwetsbaar kunnen zijn als in Turkije.
Sibel Sebüktekin, TPO, 3 februari
Daar kregen seculiere progressieve liberalen en sociaaldemocraten veel te laat door hoe politieke islam en netwerkcorruptie geleidelijk aan van binnenuit alles ondermijnen.
Steun TPO zodat we veel vaker nog veel meer van dit soort artikelen kunnen publiceren!
Nooit had ik gedacht dat onze vrijheid van meningsuiting, maar bovenal vrouwen- en kinderrechten onder het mom van ‘diversiteit en inclusie’ zo kwetsbaar zouden blijken.
Wel herkennen we feilloos signalen van extreemrechtse radicalisering en veroordelen we deze bedreigingen. De Holocaust ligt nog altijd vers in ons geheugen. Onze gelijkheidsbeginselen zijn gewaarborgd in de grondwet en in seculiere instituties. Deze waarden geven we door aan onze volgende generaties.
‘Fundamentalisme is geen cultuur. Ook niet in de islam’
De meeste nieuwkomers omarmen deze vrijheden, rechten en plichten, die niet altijd en overal vanzelfsprekend zijn. Ze participeren en dragen bij aan onze welvaart, economie en verzorgingsstaat.
Overschot aan gesubsidieerde inspraakorganen
Er is veel geïnvesteerd om migranten en asielzoekers uit niet-westerse landen, vooral islamitische landen, te kunnen laten participeren. In meerderheid zijn ze dankbaar voor de vrijheid en gelijkwaardigheid.
Maar dankzij een overschot aan gesubsidieerde inspraakorganen en religieuze instellingen blijft een kleine groep fundamentalistische moslims drammen om meer, waarbij ze zich niet zelden beroepen op ‘racisme’ en ‘islamofobie’.
Precies zoals in Turkije, waar de islamisten nota bene aan het roer staan.
Progressieve en seculiere Turkse moslims, Turkse homo’s, en ongelovige Turken hebben destijds samen met de islamisten geprotesteerd om hoofddoeken toe te staan in de ooit seculiere instituties. ‘De hoofddoek wordt uit vrije wil gedragen’, zo zeiden ze.
Niet veel later moesten ze vechten voor hun eigen vrijheid, precies zoals het ook ging in Iran. En net als in Iran moet het volk nu strijden voor fundamentele rechten die zienderogen worden ondermijnd. Want islamisten dulden geen andere inzichten of interpretaties van geloofsregels. De hoofddoek als vrijheidssymbool en islamofobie als chantagemiddel zijn hun belangrijkste wapens.
Vermoord vanwege hun interpretatie van de islam
Neem islamoloog professor Bahriye Üçok die haar stelling dat de “Koran de hoofddoek niet verplicht” in 1990 met haar leven heeft moeten bekopen. Als eerste vrouwelijke Islamoloog aan de Theologische Faculteit van de Universiteit van Ankara, stelde ze dat een seculiere staat en onderwijs essentieel zijn voor vrouwenrechten, gelijkwaardigheid, vrije keuze en zelfbeschikking.
Neem de Turkse feministe en schrijver Konca Kuriş, zelf een overtuigd moslim, die werd vermoord vanwege haar ideeën dat “geloof iets is tussen Allah en het individu”, “er geen hoofddoekplicht in de Koran bestaat”, “menstruatie niet onrein is en daarmee het gebed niet hindert” (dit is overigens de reden dat fundamentele moslims vrouwen geen hand geven, zij weten immers niet wanneer een vrouw menstrueert en dus haram (onrein) is) en dat “uitvaarten begeleiden wel is toegestaan voor vrouwen.”
In 1998 werd ze gegijzeld, 35 dagen lang gemarteld en uiteindelijk vermoord door de Turks-Koerdische Hizbullah, een radicaal islamitische terreurorganisatie. Er werden opnames gemaakt van deze beestachtige martelseances met daarbij de boodschap: “Dit is de straf volgens de sharia, voor het aanwakkeren van islamofobie en het pleiten voor de seculiere islam.”
Prof. Bahriye Üçok en feminist Konca Kuriş werden vermoord vanwege hun interpretatie van de islam. Een interpretatie waarin gelijkheid en zelfbeschikking voor vrouwen centraal staat.
Ze zijn vermoord omdat elke vorm van seculariteit de fundamentalisten hindert in hun pogingen de totale macht te grijpen.
Antisemitisme sinds 7 oktober
Of neem Uğur Mumcu, onderzoeksjournalist voor het dagblad Cumhuriyet. In 1993 werd hij vermoord door een autobom. Voor zijn moord onderzocht en waarschuwde hij doorlopend voor de groeiende netwerkcorruptie en macht van de politieke islam. Hij waarschuwde hoe islamisten sektes stichten, systematisch een valse ‘islamofobie’-slachtofferrol aannemen en hoe ze vermeende ‘institutionele discriminatie’ als emotionele chantage misbruiken om de seculiere rechtstaat en het onderwijs te kunnen ondermijnen.
Maar misschien zijn na de stuitende reacties en het antisemitisme sinds 7 oktober bij velen de ogen geopend. Misschien zien ze in dat islamitische, autocratische landen, waar netwerkcorruptie welig tiert, en hun diaspora in het westen, hand in hand gaan met wat ooit progressief linkse instituties waren. Misschien is de stille meerderheid onder autochtonen en allochtonen in het westen het beu. Misschien zijn ze klaar met de verstikkende identiteitspolitiek, die op verbluffend effectieve wijze privileges heeft opgeleverd voor kleine minderheidsgroeperingen, ten koste van de meerderheid.
Een seculiere staat betekent het borgen van gelijke kansen, rechten en plichten voor álle burgers. Ongeacht ras, gender, of geloof. Dus geen privileges voor enkele specifieke groepen zoals fundamentele moslims.
Wederkerigheid is een pré om ‘diverse en inclusieve’ samenlevingen überhaupt te laten slagen. Maar groepen die onterechte privileges genieten worden nauwelijks aangesproken op hun eigen bijdrage en verantwoordelijkheid voor de samenleving. Uit angst voor het racisme- islamofobie-spook.
Frauderen zonder consequenties
Onze verworven vrijheden zijn niet overal vanzelfsprekend. En ze kunnen enkel blijven bestaan als iedereen eigen verantwoordelijkheid neemt. Daarin is een gezonde dosis zelfreflectie en moreel kompas onmisbaar. Focus op gelijke rechten, maar handhaaf ook ieders plichten, zonder privileges ten koste van de stille meerderheid, want dat is inherent aan gevaarlijke identiteitspolitiek.
Onze als vanzelfsprekend beschouwde verzorgingsstaat, waar de belastingbetaler steeds dieper voor in de buidel moet tasten, wordt misbruikt door subsidieslurpers in het maatschappelijke-, onderwijs- en zorgdomein, omdat frauderen maar al te vaak zonder consequenties blijft.
Eind 2008 stelde de Inspectie voor het Onderwijs vast dat bij vijftien islamitische basisscholen tussen 2004 en 2008 voor minstens 4,6 miljoen euro is verduisterd of ‘onrechtmatig besteed’, maar tot nu toe is geen enkele bestuurder hiervoor berecht.
De fraude was structureel en verliep volgens een vast patroon: islamitische scholen tellen relatief veel achterstandsleerlingen waar extra geld voor wordt gegeven. Maar bij een vergelijkende quickscan onder tachtig niet-islamitische scholen, waaronder ook ‘zwarte’ scholen met veel achterstandsleerlingen, werden geen financiële malversaties aangetroffen.
De examenfraude op islamitische school Ibn Ghaldoun in Rotterdam in 2013 heeft het rijk 3 miljoen euro gekost. Het geld ging op aan tripjes naar Mekka en naar familieleden op de loonlijst. De hoofdmoot, ruim 8 ton, was voor onterecht gedeclareerde kosten van leerlingenvervoer. Daarnaast had de school twee imams op de loonlijst staan die geen aantoonbare werkzaamheden voor de school uitvoerden. Maar door een faillissement werd het geld nooit terugbetaald. Het ministerie van Onderwijs moest 1,8 miljoen euro afschrijven, de gemeente Rotterdam 1,2 miljoen euro afschrijven.
Gerdi Verbeet stelde in 2022 terecht in dagblad Trouw:
“Als we in harmonie met elkaar willen kunnen samenleven, moeten we dat op school leren. Wie opgroeit in een bubbel van mensen die allemaal net zo zijn als jijzelf, zal dat nooit goed leren.”
Fundamentalisme is geen cultuur
Ervaring leert dat segregatie in culturen die verder staan van westerse levenswijze niet verbindt, maar juist meer exclusie, intolerantie en zelfs ontwrichting oplevert. Seculier onderwijs borgt gelijke kennis van feiten, normen en waarden.
Het afgelopen jaren gevoerde beleid in het westen op basis van identiteitspolitiek waarbij ‘behoud van eigen cultuur en geloof’ het uitgangspunt was, heeft uitsluitend nog meer maatschappelijke ongelijkheid en polarisatie opgeleverd. De fundamentele islam is bij sommige moslims tot norm verheven.
Dat begint in het onderwijs, het domein bij uitstek waar totalitaire ideologieën van welke stroming dan ook, kinderen en jongeren indoctrineren. Terwijl artikel 14 van het VN Kinderrechtenverdrag duidelijk stelt dat elk kind het recht heeft om verschoond te zijn van religiedruk: “Kinderen hebben recht op vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst.”
Fundamentalisme is geen cultuur. Ook niet in de islam. Immers, voordat de politieke islam aan vergaande invloed won, waren de meeste moslims in Indonesië, Turkije, en veel Arabische landen vrijer en niet zelden seculier. Het is daarom moeilijk te bevatten dat westerse landen vaak kritiekloos islamisten die vrijheid van meningsuiting, gelijkheid en emancipatie van vrouwen beperken de ruimte geven.
Voorwaarde voor een multiculturele samenleving
De seculiere staat is een voorwaarde voor een multiculturele samenleving. Seculariteit is niet anti-religieus, maar het borgen van gelijke kansen, rechten en plichten van burgers. Alle burgers. Religie en alle vormen van al dan niet activistische ideologie behoren in het privédomein.
Seculiere Turken hebben in Turkije het gevaarlijke proces van ondermijning binnen onderwijs en democratische rechtstaat al eerder meegemaakt. Daar worden journalisten en het oppositiegeluid over mensenrechtenschendingen, netwerkcorruptie, onderdrukking of de gevaren van islamisme onverbiddelijk afgestraft. Daar heeft de scheiding van de machten plaats gemaakt voor totalitaire islamitische autocratie. Daar zijn daders van corruptie en fraude verschoond van vervolging en straf.
Dat mogen we in Nederland nooit toestaan.
Wil je vaker dit soort artikelen lezen? Neem dan nu een abonnement op TPO Premium en help mee met TPO!
0 reacties :
Een reactie posten