Milieudefensie sleept ING voor de rechter, omdat de bank te veel geld zou steken in fossiele projecten. Deze activisten op oorlogspad ondermijnen de democratische rechtsorde, schrijft Afshin Ellian.
26-1-2024
Milieubewegingen zijn in de greep van revolutionaire sentimenten. Na het juridische succes van Urgenda tegen de staat, wil Milieudefensie banken en andere instellingen aanpakken.
De ING is een systeembank, essentieel voor onze economie. Daarom beschermde de overheid deze banken tijdens de bankencrisis. Net als in andere landen. Ook de milieuactivisten krijgen subsidie van overheid. Maar dan om de beschermwaardige belangen van de staat te ondermijnen, zo lijkt het wel.
Tijdens de groots opgezette persconferentie waarin Milieudefensie-directeur Donald Pols aankondigde ING voor de rechter slepen, citeerde hij de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, António Guterres: ‘De tijd van opwarming is voorbij, het tijdperk waarin de aarde kookt, is aangebroken. De lucht is verstikkend, de hitte ondraaglijk.’
De aarde kookt! Wat een bizarre uitdrukking. In naam van de aarde valt Pols de de economische basisstructuur aan van een democratische rechtsorde. Te dom voor woorden. Zeker nu Rusland, China, Iran en Noord-Korea de Europese veiligheid en economie bedreigen.
Maar Milieudefensie en andere zwaar gesubsidieerde activisten kennen maar één belang: het eigenbelang. Als zij geen herrie maken, krijgen ze geen subsidie meer.
ACTIVISTEN KUNNEN HUN TIJD BETER BESTEDEN
Activisten zullen de klimaatverandering niet stoppen met het failliet maken van energiebedrijven, banken en staalindustrie. Intussen brengen ze daarmee wel democratieën in gevaar. Terwijl de niet-democratische staten – tevens de meerderheid van alle staten op aarde – vrolijk CO2 blijven uitstoten.
De meeste democratieën, zoals in de Europese Unie, willen zonder meer de energietransitie realiseren. Noodzakelijke maatregelen tegen klimaatverandering zijn al op Europees en nationale niveaus tot wetgeving en beleid verheven.
Klimaatactivisten kunnen zich dus beter richten op niet-democratische landen. Dan moeten ze netwerken creëren in China, Saudi-Arabië en andere dictaturen, om deze staten ertoe te bewegen de juiste maatregelen te nemen.
GEEN MILIEUGELOOF ZONDER APOCALYPTISCHE DREIGING
Ze kunnen zich ook beter richten op de technische en maatschappelijke aspecten van de energietransitie. Ieder redelijk mens weet dat we niet zomaar van fossiele energie naar andere energiebronnen kunnen overschakelen.
Een elektrische tank is nog niet uitgevonden. Voor onze veiligheid zijn we nog decennia afhankelijk van fossiele brandstoffen. Nodig is een andersoortige bekabeling voor de elektriciteitsnetwerken, evenals efficiënt en veilig gebruik van waterstof.
Ook zijn er sociale vraagstukken: de energietransitie moet de armen niet nog armer maken.
Maar deze reële vraagstukken zijn niet interessant voor milieugelovigen. Geen milieugeloof zonder apocalyptische dreiging.
ZAAK TEGEN ING ONDERMIJNT DE RECHTSORDE
De juridische strijd tegen ING is zinloos. Het lijkt op bezigheidstherapie. ING kan niet zomaar de investeringen in energiebedrijven met fossiele brandstof ongedaan maken. Dat is ernstige contractbreuk.
En wie draait op voor de schade als een systeembank wordt bedreigd? Dezelfde instelling die de activisten subsidieert – de Nederlandse staat.
Eindresultaat: ernstige ondermijning van de democratische rechtsorde, en dat in een gevaarlijke en instabiele wereld.
ZET SUBSIDIE IN VOOR VERHOGEN VAN DE DIJKEN
De meeste mensen, ook ondergetekende, zijn voor de energietransitie. Onze vrijheid en onafhankelijkheid staan op het spel als wij afhankelijk blijven van olie- en gasproducerende landen. Energie-onafhankelijkheid is een voorwaarde voor onze politieke onafhankelijkheid.
De Russische invasie in Oekraïne en de aanvallen van door Iran gesteunde milities uit Jemen bewijzen de acute noodzaak van de energietransitie. Vloeibaar gas moet een lange omweg afleggen voordat het naar Europa is getransporteerd. En zonder gas zitten we met een groot probleem. Dan zal Nederland inderdaad koken – van woede.
Er zijn nog meer problemen. Wanneer de droogte de norm wordt in delen van de wereld waarvan we afhankelijk zijn, komt onze voedselvoorziening in gevaar. En wanneer de dreiging van hoogwater doorzet, moeten we ons beschermen tegen deze levensbedreigende verandering. Moet Pols zijn subsidie niet gebruiken voor het verhogen van dijken?
Terecht stelt werkgeversclub VNO-NCW dat de klimaatregie toebehoort aan de politiek. Het klimaatvraagstuk is veel te ernstig om aan activisten
of zelfs aan de rechter over te laten.
Elsevier
0 reacties :
Een reactie posten