EU-correspondent Rene van Rijckevorsel is graag een optimist,
maar als hij denkt aan de nabije toekomst van de Europese
Unie, wordt hij niet bepaald vrolijk.
In de twee kwesties die in Brussel als cruciaal worden beschouwd voor het voortbestaan van de EU, maken de gezamenlijke lidstaten cruciale misrekeningen die Europa waarschijnlijk nog dit decennium duur kunnen komen te staan.
Allereerst is er de oorlog in Oekraïne. Vladimir Poetin moet koste wat het kost worden gestopt, anders kan Polen of het Balticum de volgende zijn, zo luidt nog altijd de mantra in Brussel. Maar na de euforie van de eerste oorlogsmaanden – de heldenmoed van de Oekraïners, het geklungel van de Russen – is er op het slagveld een nare patstelling ontstaan, een frozen situation in NAVO-jargon.
Luister ook de EU-podcast BruXL (tekst gaat hieronder verder):
HELAAS IS AANVOER VAN EUROPESE WAPENS EN MUNITIE GOEDDEELS GESTOKT
Die situatie is deels te wijten aan een gebrek aan nieuwe wapensteun uit de Europese Unie. Nadat eerst de depots in de EU zijn leeggeschraapt, had er inmiddels een stroom aan nieuw gefabriceerde wapens en munitie naar Oekraïne moeten gaan. Maar helaas, die aanvoer is goeddeels gestokt.
LEES OOK: GROEPSAANKOOP MUNITIE EU VOOR OEKRAÏNE IS LOGISCH EN EFFICIËNTDe Oekraïense president Volodymyr Zelensky vreesde het al: zodra Europa gewend zou zijn aan de oorlog, zou de morele, publieke en politieke steun uit het Westen overgaan in onverschilligheid. Terwijl Oekraïne smeekt om wapens en munitie, ruziën de lidstaten over wie en wat.
Zo wil Frankrijk uitsluitend bij Europese bedrijven artilleriegranaten kopen. Andere landen dringen aan op snelheid en willen munitie ook van elders betrekken. De EU wil dit jaar één miljoen 155 millimeter-granaten leveren. Maar Oekraïne heeft er twee keer zoveel nodig om zich de Russen van het lijf te houden. Zonder luchtverdediging is Oekraïne nergens.
En de Russen zijn ook niet gek. Zij leren van hun fouten.
UITGEREKEND NU SCHOFFEERT MACRON DE AMERIKANEN
Nog altijd zijn de Amerikanen van cruciaal belang voor de Oekraïense strijd tegen Poetin. Sinds de invasie heeft Washington al voor 30 miljard dollar aan materieel naar Oekraïne gestuurd. En dan kiest de Franse president Emmanuel Macron ervoor om te zeggen dat de EU geen ‘vazal’ van de Verenigde Staten moet zijn als er een conflict ontstaat rond Taiwan en China.
LEES OOK: UITSPRAKEN MACRON OVER TAIWAN EN AMERIKA ZIJN ONVERANTWOORDELIJKEen faux pas. De reactie van de oppositie in Washington dat de EU dan ook maar zelf de rotzooi in de achtertuin moet opruimen, sprak boekdelen over hoe er vast ook in het Witte Huis wordt gedacht.
KLIMAATAMBITIES EU: MEER HOOP EN HOOGMOED DAN REALISME
En dan is er ‘het klimaat’. Niet alleen in Oekraïne manoeuvreert de EU zich een cul-de-sac in. Ook de recente besluiten die de Green Deal gestalte moeten geven, doen het ergste vrezen. De klimaatambities van de EU lijken namelijk meer gebaseerd op hoop en hoogmoed dan op realisme.
Natuurlijk is het goed dat de EU voor zijn energiebronnen minder afhankelijk wil zijn van olie en gas. Die brandstoffen zorgen niet alleen voor veel CO2, maar komen vaak ook uit landen waarmee je liever geen zaken doet.
Maar burgers en bedrijven hebben geen benul (en soms denk je: Brussel evenmin) van welke offers ze zich de komende jaren moeten getroosten om de doelen van Frans Timmermans’ Fit for 55 te halen (55 procent minder uitstoot dan in 1990).
EXTRA LASTEN, HOGERE KOSTEN, ÉN AFHANKELIJKER VAN CHINA
Er wacht de Europese bedrijven een helse administratieve lastencarrousel, de burgers een enorme toename van de kosten van het dagelijks levensonderhoud en de EU complete geopolitieke afhankelijkheid van China, dat de cruciale materialen in de grond heeft om de gewenste Europese elektrificatie mogelijk te maken.
LEES OOK DIT STUK VAN RENÉ VAN RIJCKEVORSEL: ENERGIETRANSITIE: BRUSSEL IN DE BAN VAN WENSDENKENDe bedachte regelingen (CBAM, EU-ETS, SCF – wen maar aan de afkortingen, het Europees Parlement heeft ze net juichend onthaald) zijn niet alleen ingewikkeld maar ook discutabel (zo gaan de miljarden uit het Sociaal Klimaat Fonds – dat is SCF – naar de regeringen van lidstaten, niet naar de burgers).
EUROPESE BURGERS KUNNEN ZICH OPMAKEN VOOR ECONOMISCH SOBERE TIJDEN
In hun parallelle werkelijkheid mogen technocratische politici en ambtenaren zich in Brussel op de borst slaan voor de bereikte akkoorden, de burgers kunnen zich opmaken voor economisch sobere tijden. Energie was al duur sinds het begin van de oorlog in Oekraïne.
Als die basis onder de welvaart nog duurder wordt door allerlei Europese heffingen en belastingen, kan de consumptie inzakken, kunnen tal van ondernemingen failliet gaan en zullen de inkomsten van de lidstaten en de EU achteruit hollen.
Poetin staat (met Xi Jinping) te lachen aan de oostgrens.
ELSEVIER
0 reacties :
Een reactie posten