Wetenschap op bestelling

Van een onzer correspondenten.

Deze maand is de instelling van de Wetenschappelijke Klimaatraad een feit, vastgesteld bij Koninklijk Besluit. Minister Jetten in de brief aan de Tweede Kamer:

‘Binnenkort zal worden gestart met het werven van de voorzitter door middel van een open sollicitatieprocedure.’

De Wetenschappelijke Klimaatraad is belangrijk. Het is, in de formulering, een onafhankelijk, wetenschappelijk adviescollege dat gevraagd en ongevraagd advies geeft aan regering of parlement over het te voeren klimaatbeleid.

Nog onduidelijk is hoe de sollicitatieprocedure verloopt: hoe is de sollicitatiecommissie samengesteld die de voorzitter benoemt. En eenmaal benoemd: hoe gaat dan de procedure verder? Benoemt de voorzitter weer zelf andere kandidaten?

Jetten stelt verder:

‘De leden van de Wetenschappelijke Klimaatraad zullen met hun wetenschappelijke expertise het interdisciplinaire karakter van de raad weerspiegelen. Het gaat om wetenschapsterreinen zoals klimaat, energie, economie, maatschappij, bestuur, gedrag en ethiek.’

Hier maakt Jetten het onduidelijk. Het beoogde interdisciplinaire karakter is niet iets tussen de genoemde wetenschapsterreinen, maar binnen die terreinen. Op het ‘terrein’ van bijvoorbeeld klimaat heeft niet alleen de meteoroloog, maar ook de geoloog, de astrofysicus of oceanograaf zeggenschap.

Verder is de focus van de Raad al bij voorbaat geframed en zit in het humane oorzaak- spectrum. Daarbij weerspreekt men gewoon de wetenschappelijke feiten:

‘De aarde warmt op en we krijgen steeds vaker te maken met extreem weer. Dit bedreigt het leven van mensen, dieren en de natuur.’

Ook het politieke doel van ‘klimaatneutraliteit’ is al van te voren verankerd in de missie van deze Wetenschappelijke Raad. Wetenschappers die de wetenschappelijke twijfel hoog in het vaandel hebben, zullen zich hieraan moeten conformeren. Of beter: maar niet solliciteren.

***

Bron hier.

Zie ook hier.

***