Je kunt veel zeggen van deze tijd, maar niet dat het saai is.
Paul Cliteur 23-11-2022
Een van de aardige dingen is verder dat het vaak gaat om de grote, men kan wel zeggen, klassieke problemen van de rechtsfilosofie. Bijvoorbeeld: onder welke omstandigheden mag de staat gehoorzaamheid van haar burgers blijven eisen?
Een klassiek standpunt is dan: de staat mag altijd gehoorzaamheid blijven eisen wanneer de wetten, waaraan wij onderworpen zijn, democratisch zijn gemaakt. Maar dan heb je weer het probleem dat zelfs een democratisch gelegitimeerde wetgever dingen kan vragen die we ervaren als terreur.
Gedwongen vaccinaties of quasi-gedwongen vaccinaties, hoe verhoudt zich dat tot het recht op de integriteit van het menselijk lichaam? Kan een overheid bij het handhaven van de openbare orde een demonstratieverbod opleggen aan een buitenlandse demonstrant?
Een groeiende groep burgers begint het overheidsgezag te ervaren als niet meer legitiem. Misschien wel legaal (in overeenstemming met de wet). Maar toch niet legitiem (gerechtvaardigd). Niet legitiem, omdat de overheid niet langer respect voor de rechten van minderheden lijkt te hebben.
Dat brengt ons bij een eeuwenlange traditie van denken over het recht van verzet. Over burgerlijke ongehoorzaamheid. De oude helden waren Antigone, Martin Luther King en Cleveringa. De nieuwe helden heten David Icke, Gideon van Meijeren, Willem Engel en Tom Zwitser.
Wanneer de onderdrukkende maatregelen van de overheid nog een tijdje doorgaan zal dat leiden tot een herleving van de oude traditie van het natuurrecht: het recht dat hoger is dan het recht van de staat. Het recht waarop men zich beroept als de staat een onrechtsstaat is geworden. Want als de gerechtigheid verdwijnt wat zijn staten anders dan roversbenden (“Remota iustitia, quid sunt regna nisi magna latrocinia?”)?
NieuwRechts
------------------
Paul Cliteur is de schrijver van “Is het natuurrecht of het cultuurrecht een noodzakelijke basis voor het positieve recht?” (2005).
0 reacties :
Een reactie posten