Volgens rapport van de Finse regering heeft de wereld niet genoeg lithium en kobalt om elke 10 jaar alle batterijen te vervangen

“het nieuwe krijgen voordat het oude wordt weggegooid”.

28-10-2022

Volgens rapport van de Finse regering heeft de wereld niet genoeg lithium en kobalt om elke 10 jaar alle batterijen te vervangen

 Auteur: Chris Morrison.

Invloedrijke elites ontkennen ofwel de astronomische kosten en gevolgen van Net Zero – getuige de stemming van afgelopen woensdag tegen het fracken van Brits gas in het Lagerhuis – ofwel zijn bezig met het opscheppen van de bijna onbeperkte hoeveelheden geld die momenteel worden aangeboden voor het promoten van pseudowetenschappelijke klimaatangst en investeren in onuitvoerbare groene technologieën.

Totdat de lichten uitgaan en de verwarming uitvalt, is het onwaarschijnlijk dat ze veel aandacht zullen besteden aan een recent 1.000 pagina’s tellend onderzoek naar alternatieve energie dat is uitgevoerd voor een Finse overheidsinstantie door universitair hoofddocent Simon Michaux. Verwijzend naar het 2050 Net Zero-doel van het VK, stelt Michaux dat er

“gewoon niet genoeg tijd en middelen zijn om dit te doen voor het huidige doel”.

Om maar één voorbeeld te noemen van hoe onbetaalbaar Net Zero is, merkt Michaux op dat er “in theorie” voldoende wereldwijde reserves aan nikkel en lithium zijn als ze uitsluitend worden gebruikt om batterijen voor elektrische voertuigen te produceren. Maar er is niet genoeg kobalt en er zal meer moeten worden ontdekt. Het wordt veel erger. Alle nieuwe batterijen hebben een nuttige levensduur van slechts 8-10 jaar, dus vervangingen zullen regelmatig moeten worden geproduceerd.

“Dit is waarschijnlijk niet praktisch, wat suggereert dat de hele EV-batterijoplossing misschien opnieuw moet worden bekeken en dat er een nieuwe oplossing wordt ontwikkeld die niet zo mineraalintensief is”,

zegt hij.

Al deze problemen doen zich voor bij het vinden van voldoende lithium voor ionbatterijen met een gewicht van 286,6 miljoen ton. Maar er is ook een “vermogensbuffer” van nog eens 2,5 miljard ton batterijen nodig om een ​​back-up van vier weken te bieden voor intermitterende elektriciteit uit wind en zonne-energie. Die is natuurlijk gewoon niet uit de mondiale minerale reserves te halen, maar, stelt Michaux, het is niet duidelijk hoe de buffer met een alternatief systeem geleverd zou kunnen worden.

Michaux laat een duidelijke waarschuwing horen. De huidige verwachtingen zijn dat wereldwijde industriële bedrijven een complex industrieel energie-ecosysteem zullen vervangen dat meer dan een eeuw nodig heeft gehad om op te bouwen. Het werd gebouwd met de steun van de hoogste calorisch dichte energiebron die de wereld ooit heeft gekend (olie), in goedkope overvloedige hoeveelheden, met gemakkelijk beschikbaar krediet en schijnbaar onbeperkte minerale hulpbronnen.

De vervanging, merkt hij op, moet worden gedaan wanneer er relatief erg dure energie is, een kwetsbaar financieel systeem overladen met schulden en niet genoeg mineralen. Het meest uitdagende van alles is dat het binnen een paar decennia moet gebeuren. Op basis van zijn uitgebreide berekeningen is de auteur van mening dat het niet helemaal “zoals gepland” zal gaan.

Afgelopen zondag sloot Sir David Attenborough zes afleveringen van pseudowetenschappelijke groene agitprop Frozen Planet II af door te eisen dat de wereld Net Zero omarmt, “hoe uitdagend het ook is”. Net Zero vergt een politiek commando- en controleproject waarvan de gruwelijke consequenties, waarvan de bevolking zich nog niet bewust is.

Michaux is vrij duidelijk wat het inhoudt:

“Wat misschien nodig is, is daarom een ​​aanzienlijke vermindering van de maatschappelijke vraag naar alle hulpbronnen, van alle soorten. Dit impliceert een heel ander sociaal contract en een radicaal ander bestuurssysteem dan het huidige.”

Natuurlijk bestaat zo’n radicaal ander regeringssysteem in de Volksrepubliek China, maar hier is de positie ten aanzien van Net Zero iets genuanceerder. Na in de afgelopen 40 jaar ongeveer een miljard mensen uit de hongerende armoede te hebben getild en de werkplaats te zijn geworden voor een steeds meer zelfgenoegzame westerse wereld – allemaal aangedreven door fossiele brandstof – lijkt de vrees voor fossiele brandstoffen niet zo dringend.

In een toespraak tot het Communistische Partijcongres eerder deze week, liet president Xi Jinping een waarschuwing horen en zei hij dat “voorzichtigheid” de inspanningen van China zou beheersen om een ​​piek te bereiken en uiteindelijk de koolstofemissies te verminderen. Dit alles zou in overeenstemming zijn met het principe van “het nieuwe krijgen voordat het oude wordt weggegooid”.

Ondertussen zou de Chinese steenkoolproductie recordniveaus hebben bereikt, terwijl het congres werd verteld dat de olie- en gasexploratie zal worden uitgebreid als onderdeel van maatregelen om “energiezekerheid” te waarborgen.

Michaux wijst erop dat bijna 85% van de wereldenergie afkomstig is van fossiele brandstoffen. Volgens zijn berekeningen moet de jaarlijkse wereldwijde capaciteit van niet-fossiele elektrische energie verviervoudigen tot 37.670,6 TWh. In een recent rapport voor de Global Warming Policy Foundation (GWPF) schat professor Michael Kelly dat het Britse elektriciteitsnet met een factor 2,7 zou moeten uitbreiden. Dit houdt in dat de capaciteit acht keer zo snel wordt toegevoegd als in de afgelopen 30 jaar. Als er berekeningen worden gemaakt voor de noodzaak om huizen, straten, lokale onderstations en hoogspanningslijnen opnieuw te bedraden om de nieuwe capaciteit te dragen, zullen de extra kosten bijna £ 1 biljoen bedragen.

In een andere recente GWPF-studie waarschuwde de energiedeskundige John Constable dat de Europese Green Deal vrijwel zeker de economische en sociaal-politieke macht van Europa zal breken,

“waardoor het een onbeduidend en machteloos ontwikkelingsgebied wordt, afhankelijk van – en ondergeschikt aan – superieure machten”.

De geschiedenis geeft ons veel voorbeelden van zwakke of verzwakte stammen die worden overspoeld door sterkere stammen. In het dierenrijk staat het bekend als natuurlijke selectie.

Een 96 jaar oude influencer predikt dat we elke prijs moeten betalen om de nieuwe groene god te vereren. Gelukkig zijn er betere en rationelere analyses beschikbaar.

***

Chris Morrison is de milieuredacteur van de Daily Sceptic.

***

Bron hier.

***