Over acht jaar gaat in Den Haag de vlag uit wegens het halen van tal van deugdzame doelen. Kan de overheid wel zo exact plannen?
Waarom blijft Den Haag krampachtig vasthouden aan 2030?
Over acht jaar gaat in Den Haag de vlag uit wegens het halen van tal van deugdzame doelen. Kan de overheid wel zo exact plannen?
Het jaar 2030 is een magisch jaartal in de Haagse politiek. Het trekt de aandacht door de bom van CDA-leider Wopke Hoekstra in het AD vorige maand. De vicepremier vond dat halvering van de stikstofuitstoot niet per se overal in 2030 hoeft te worden bereikt, ook al staat dat in het Coalitieakkoord. Hoekstra’s relativering van de te bereiken stikstofreductie werd in Den Haag opgeblazen tot een kabinetscrisis.
Dat stikstofreductie alleen niet zaligmakend is, maar dat het gaat om het bredere doel van een gezonde en veerkrachtige natuur, is totaal uit beeld geraakt in het Haagse theater vol cijferfetisjisme.
De stikstofuitstoot moet de komende jaren halveren en driekwart van de stikstofgevoelige Natura 2000-gebieden – die een Europese beschermde status hebben – moet naar ‘een gezond stikstofniveau’. Het tempo waarin dat moet, is door ‘Brussel’ noch de rechter opgelegd. Dat legt politiek Den Haag zichzelf op.
In april nam de Tweede Kamer een motie aan van D66 en VVD om het stikstofdoel uit het Coalitieakkoord – halvering in 2030 in plaats van 2035 – zo snel mogelijk in de wet vast te leggen. Ook Hoekstra’s CDA stemde voor. Alsof iets wat op papier staat, ook gebeurt.
Lees dit omslagverhaal terug: 111 vragen over de stikstofcrisis
Wie de politiek zo bezig ziet, zal zich afvragen sinds wanneer Nederland een overheid heeft die zo goed is georganiseerd dat precies in 2030 een halvering van de stikstofuitstoot is bereikt. Precies in dat jaar. Terwijl diezelfde overheid de afgelopen jaren volop in beeld kwam wegens falen op tal van terreinen.
De valse illusie van maakbaarheid
De stikstofuitstoot moet omlaag, en snel, om het land weer in beweging te krijgen, maar er een datum op vastprikken wekt de valse illusie van maakbaarheid. Zeker wanneer het gaat om een proces volgens landelijk beleid dat moet worden uitgewerkt in de provincies.
De stikstofmalaise is niet het enige politieke thema waaraan Haags cijfergegoochel te pas komt. Politici koesteren hun doelstellingen en de bijbehorende jaartallen als kwamen ze rechtstreeks uit de Bijbel of een ideologisch geschrift. In het Coalitieakkoord van VVD, D66, CDA en ChristenUnie komt het jaartal 2030 zestien keer voor. Tal van doelstellingen moeten worden bereikt in dat blijkbaar magische jaar (zie ‘Rutte IV en het jaar 2030’ op deze pagina).
Rutte IV en het jaar 2030
1. Om uiterlijk in 2050 klimaatneutraal te zijn, scherpte Rutte IV het doel aan tot minstens 55 procent CO2-reductie in 2030. Om dit doel ‘ook zeker te halen’, werd afgesproken hoger uit te komen, namelijk circa 60 procent in 2030.
2. Ook na 2030 gaat de CO2-reductie door. Dus moeten automobilisten vanaf dat jaar rekeningrijden.
3. Diverse sectoren moeten bijdragen aan extra emissiereductie voor 2030.
4. Energie moet op den duur zonder uitstoot van broeikasgassen. En er moet energie worden bespaard. Na 2030 wordt toegewerkt naar volledig klimaatneutrale energievoorziening.
5. Woningbouw moet sneller en tot 2030 is er geld voor isolatie.
6. Uiterlijk 2030 moeten alle nieuwe auto’s emissieloos zijn.
7. Stikstofreductie en natuurverbetering moeten in 2030 en niet, zoals eerder afgesproken, in 2035 zijn bereikt.
8. Zelfstandigenaftrek wordt vanaf 2023 met stappen van 650 euro teruggebracht tot 1.200 euro in 2030.
9. Hiv en tuberculose moeten in 2030 zijn uitgebannen.
10. Het stikstoffonds bevat in 2030 20 miljard euro en in 2035 25 miljard euro.
11. Het klimaat- en transitiefonds wordt tot 2030 gevuld tot 35 miljard.
Of neem de CO2-capriolen van premier Mark Rutte (VVD). In de Europese Unie was 40 procent CO2-reductie afgesproken in – jawel – 2030. Nederland koos als nationale doelstelling 49 procent. Maar in een toespraak in Berlijn in 2018 pleitte Rutte plotseling voor 55 procent in 2030 in de EU. ‘Veertig procent is te weinig om die 2 graden te bereiken, laat staan 1,5 graad. De lat moet hoger,’ betoogde de premier, die ook een nieuw asielstelsel bepleitte, maar daaraan dan weer geen jaartal koppelde.
Beperking van emissies nastreven is iets anders dan er percentages aan verbinden en de indruk wekken dat het niet te missen doelen zijn. Zo eenvoudig laat de wereld zich niet beheersen. Omstandigheden veranderen en voornemens moeten altijd weer worden aangepast.
Nieuwe politieke generaties stellen hun eigen prioriteiten
Zonder plannen kunnen politici niet. Het is het enige middel om afspraken te maken, maar er zou wel wat ontspannener en vooral reëler mee kunnen worden omgesprongen. In Den Haag leek het afgelopen weken alsof het op papier overeind houden van een jaartal belangrijker is dan uitvoeren wat is afgesproken.
Voor die uitvoering hebben politici weinig belangstelling, zo toonde de Parlementaire Onderzoekscommissie Uitvoeringsorganisaties in 2021 nog aan. Vaak zijn de politici die de plannen maakten allang weer vertrokken als ze eenmaal worden uitgevoerd.
Nieuwe politieke generaties stellen hun eigen prioriteiten. Met alle gevolgen vandien, namelijk dat plannen verslonzen terwijl betrokken ambtenaren vergeefs de aandacht van de drukbezette politici trachten te trekken. Een thema waarover een kabinet nu zou kunnen struikelen, is over een jaar mogelijk van geen enkel belang meer. Maar in de politieke actualiteit van vandaag wordt er groots politiek theater over opgevoerd louter om te scoren. Volstrekt niet productief.
1 reacties :
Tegen 2030 is de helft van de bevolking of verhongerd, of van de kou gestorven, of en dat is het goede deel, de migranten zijn allemaal weer naar hun thuisland vertrokken vanwege tegenvallende rijkdom die ze verwacht hadden.
De bakkers stoppen of vallen om omdat ze de energieprijs niet meer kunnen betalen. Zo gaat het met de hele middenstand want als er elders steeds meer ontslagen vallen is er geen geld meer voor luxe artikelen, enz. Het is net als met een stel dominostenen. En denk nou niet dat het niet gebeurt want het is gewoon de agenda van het WEF die uitgevoerd wordt door VVD, D'66, CDA, CU, GL, PvdA en nog wat ongeregeld. Het zal tientallen jaren gaan duren voordat we over dit verraad van Rutte heen zijn, als het al gebeurt. Het kan ook zijn dat we tegen die tijd leven als zombies, compleet met implantaten in onze hersens.(waar Klaus Swab het al over heeft).
Een reactie posten