Een bijdrage van Ap Cloosterman.

Zie voor Deel 1 hier.

Zoals u weet, zal ik regelmatig een onderwerp uit het boek nader toelichten en start nu met het onderwerp: Hoofdstuk 3 “Klimaat van angst en schuldgevoel” pag. 33 e.v.

“De enorme daling van CO2. Waarom is dat gebeurd?”.

Alarmisten zijn er heilig van overtuigd, dat CO2 de voornaamste oorzaak is van de opwarming van de Aarde c.q. de klimaatverandering.

Kosten noch moeite worden bespaard om CO2 uit onze atmosfeer te verdrijven. Zij kijken niet verder dan hun neus lang is en zien o.a. twee belangrijke items over het hoofd:

  1. De eventuele gevolgen van de daling van het atmosferische CO2-gehalte.

Onderstaande figuur (zie blauwe ster) toont aan dat het CO2-gehalte over de afgelopen 146 miljoen jaar tot +/- 1850 sterk dalende is geweest. Vanaf 1850 zien we een stijging van het atmosferische CO2-gehalte, namelijk van 180 ppm tot 420 ppm. [ppm = parts per million. Bijvoorbeeld 400 ppm = 0,04%].

Als deze antropogene (menselijke) injectie niet had plaatsgevonden was het risico groot geweest, dat onze biosfeer (het leefgebied van alle aardse organismen) ten gronde was gegaan. Immers, onder de 150 ppm CO2 in onze atmosfeer kunnen planten niet leven en dat betekent een einde van het dierlijk en ook menselijk leven. Kasplanten gedijen tussen 800 en 1200 ppm CO2 optimaal en dat is ook de reden dat in groente- en plantenkassen extra CO2 wordt ingebracht.

Clintel: ”CO2 is plantenvoedsel, de basis van al het leven op Aarde”

2. Veel vaker is er geen oorzaak/gevolg relatie tussen CO2 en temperatuur. In onderstaande figuur is met rode stip aangegeven in welke tijdvakken er geen sprake is geweest van een relatie tussen het atmosferisch CO2-gehalte en de aardse temperatuur. [Het is verstandig om onderstaande grafiek op een groot scherm te bekijken, want dan wordt het u duidelijk wat bedoeld wordt.]

Dit gezegd hebbende is het zeer opmerkelijk, dat alarmisten geen nota nemen van het verleden en kennelijk niet willen zien, dat in de tijdvakken, die gemarkeerd zijn met een rode stip het regelmatig  voorkomt.
Ongetwijfeld kent iedereen de gezegden:

“Als je het verleden niet kent, kun je de toekomst niet voorspellen”.
“De beste profeet over de toekomst is het verleden”.

Dit gezegd hebbende is het zeer opmerkelijk, dat alarmisten geen nota nemen van het verleden en kennelijk niet willen zien, dat in de tijdvakken, die gemarkeerd zijn met een rode stip het regelmatig voorkomt, dat bij een stijgend CO2 gehalte de temperatuur juist daalt, maar ook dat bij een dalend CO2 gehalte de temperatuur juist stijgt.

Ik heb een groot vertrouwen en respect voor alle soorten van de verschillende wetenschappen, maar bij de algemeen aanvaarde alarmistische klimaatboodschap – Het alarmistische VN–klimaatpanel (IPCC) acht het voor meer dan 95 % zeker, dat de mens voor meer dan 50% verantwoordelijk is voor de opwarming van de atmosfeer sinds 1950, waarbij de uitstoot van CO2 de hoofdschuldige zou zijn – gooi ik de handdoek in de ring.

L’histoire se répète

Galileo Galilei werd geboren op 15 februari 1564 en is gestorven op 8 januari 1642. Hij is vooral bekend vanwege de theorie, dat de Aarde om de Zon draait. Dit was in strijd met de wetenschappelijke kennis van die tijd. Men geloofde dat de Zon en andere planeten om de Aarde draaiden en dat de Aarde het middelpunt was.

Galilei heeft de banen van de planeten lang en nauwkeurig bekeken. Omdat hij meetkunde had gestudeerd kon hij nauwkeurige berekeningen maken van de banen van alle planeten. Uiteindelijk kwam in zijn berekeningen naar voren dat alle planeten in een baan om de Zon draaien.

In 1616 wordt hij door de Inquisitie veroordeeld voor ketterij en geloofsdwaling. Hij wordt gedwongen afstand te doen van zijn ontdekkingen en hij mag zijn theorie niet meer propageren. Pas in oktober 1992 sprak paus Johannes Paulus II een excuus uit, waarmee Galilei ‘s naam werd gezuiverd en Galilei erkend werd als gelovig mens.

In deze tijd worden de denkbeelden van sceptici gemeden en veroordeeld. Komt men ooit tot inkeer?

En daarom: een deskundig, grondig en neutraal onderzoek opzetten naar de werkelijke oorzaak van de aardse opwarming. Zie hier.

Waar is nu alle koolstof gebleven?

In de afgelopen 570 miljoen jaar is het atmosferische CO2 gehalte van 6000 ppm gedaald naar 180 ppm in 1850. De koolstof in de voorraad fossiele brandstoffen, zoals kolen, aardolie en gas wordt geschat op 6 à 12 keer zoveel als de hoeveelheid koolstof in de aardse atmosfeer. Deze koolstof is door planten op het land en de zee uit de atmosfeer gehaald en vervolgens onder de zoden begraven.

Bij het verbranden van fossiele brandstoffen brengen we de oorspronkelijke CO2 weer terug in de atmosfeer waarmee een begin is gemaakt met het herstellen van het evenwicht in de wereldwijde koolstofkringloop. Vanuit die optiek zijn sceptici de redders van het leven en niet de verwoesters ervan, zoals hen dit dikwijls wordt verweten.

De koolstofvermindering is ook veroorzaakt door de vorming van kalksteen, marmer en krijt uit kalkvormende zee-soorten en wordt geschat op ca. 10^17 (=1 met 17 nullen) ton koolstof (C). Deze mineralen bestaan uit calciumcarbonaat (CaCO3).

Volgens Patrick Moore is bovenstaand onbegrip over de oorzaak van de opwarming van de Aarde een getuigenis van de erbarmelijke staat van het wereldwijde onderwijs en de dwangmatige ongefundeerde politieke invloed op de veelal kennisarme volgzame burgerij.


Fossiele brandstoffen zullen uiteindelijk schaars worden en de mensheid zal voor het grootste deel van haar energiebehoefte moeten overgaan op kernenergie. Bij kernenergie komt nauwelijks CO2 vrij en dat zou betekenen dat het atmosferische CO2-gehalte weer zou gaan dalen.

Voor de productie van cement zijn grote hoeveelheden kalksteen en krijt nodig waarbij veel CO2 vrijkomt en daarmee het plantenleven op Aarde niet geheel kansloos wordt.

Er komt een tijd, dat landen moeten voldoen aan een verplichte koolstofuitstoot!

***

Naschrift


Tijdens de bijeenkomst van Clintel in Leusden werd de Nederlandse vertaling van het laatste boek van Patrick Moore (ex-Greenpeace) gepresenteerd:

Onzichtbare Neprampen en Verzonnen Onheil

Clintel bericht:

Het internationale netwerk van Clintel, verenigd rondom onze World Climate Declaration, telt vele interessante wetenschappers. Sommigen van hen schrijven ook uitstekende boeken. Clintel is van plan om de komende jaren geregeld een boek te vertalen en in het Nederlands op de markt te brengen. We doen dat samen met Succesboeken.nl. De eerste vrucht van deze samenwerking is dit super interessante boek Onzichtbare Neprampen en Verzonnen Onheil van Patrick Moore, ooit een van de oprichters van Greenpeace, maar later bekeerd tot een milieu- en klimaatrealist.

Dit boek bevat niet alleen uitstekende hoofdstukken over klimaatverandering, oceaanverzuring, de status van het Great Barrier Reef en de ijsbeer, maar ook meer milieugerelateerde onderwerpen als de plastic soep, de vermeende zesde massa-uitstervingsgolf, genetische modificatie en de angst voor kernenergie. U valt letterlijk van de ene verbazing in de andere bij het lezen van dit boek, dat zeer uitgebreid gedocumenteerd is.

Door het boek te kopen via de Clintel-website ontvangt Clintel ook enkele euro’s en steunt u ons dus ook een beetje. Bestel nu.

***