Het gevaar van extreem-links is de ogenschijnlijke onschuld

Datum:
  • zondag 24 juli 2022
  • in
  • Categorie:
  • In de gevestigde media wordt er graag gewezen op de gevaren van extreem-rechts.


    MARIT ELECHAN 23-7-2022


    Immers: extreem-rechts waren de nazi’s en de fascisten. Fouter dan fout - daarbij vergeleken is extreem-links dus ‘niet bijzonder kwaadaardig’. Deze denkwijze, echter, is eindeloos gemankeerd. De gevaren van extreem-links blijven onderbelicht. En dit heeft ernstige gevolgen, aangezien de linkse retoriek onschuldig en goedwillend klinkt, maar het niet is. Al wie immers een geschiedenisboek openslaat, ontdekt al gauw: extreem-links heeft talloze terreurdaden op zijn geweten


    Het startschot van extreem-linkse terreur was de Franse Revolutie in 1789. Wat begon als een politieke opstand, sloeg dankzij enkele fanatieke jakobijnen om in een grote terreurdaad waarbij tienduizenden onder de guillotine belandden - onder wie sommige jakobijnen zelf. De revolutie eet haar eigen kinderen op.

    De Franse Revolutie was een breekpunt in de geschiedenis. Voor het eerst spraken actievoerders over hun ‘rechten’, die zij ten koste van alles wilden bemachtigen en verdedigen. Dit was het begin van de moderne linkse politiek. Later transformeerde dit tot het communisme, het socialisme, inclusief de hedendaagse welvaartsstaat.

    Een eeuw later, eind negentiende eeuw, werd Europa opgeschrikt door links-anarchistische aanslagen. De aanslagplegers gebruikten de schrik van een bomaanslag om hun politieke ideeën te verspreiden. Zodoende hoopten zij een revolutie te ontketenen - ‘propaganda van de daad’ heette dit. Verscheidene staatshoofden zijn op deze manier om het leven gekomen.

    Enkele decennia later brak de Russische Revolutie uit. Er werd een communistisch regime gevestigd. Na de vreedzame hervormingen van Lenin en de verdrijving van Trotski greep echter Stalin de macht. Zijn terreur kostte tientallen miljoenen Russen het leven. De Chinese communistische dictator Mao Zedong overtrof dit dodental in China. Zijn collega Pol Pot moordde in eigen land Cambodja zo’n één vijfde van de bevolking uit.

    Na de Tweede Wereldoorlog ontstonden er extreem-linkse terreurgroepen in Europa. De Rote Armee Fraktion was verantwoordelijk voor zo’n 34 doden. In Latijns-Amerika ontstonden er communistische en socialistische dictaturen, waarvan die van Castro, Chávez en Morales bijzonder wreed waren. Tegenwoordig trekt die van Maduro veel negatieve media-aandacht.

    Daarnaast wordt, heden ten dage, de westerse wereld opgeschrikt door het maatschappelijk ontwrichtende effect van extreem-linkse groeperingen als Antifa, BLM en die van het cultuurmarxisme, oftewel het wokeïsme. Deze extreem-linkse organisaties hebben één gemeenschappelijkheid met hun voorgangers: hun ogenschijnlijke onschuld. Net zoals tijdens de Franse Revolutie menen zij op te komen voor de onderdrukten, door rechten te eisen die de sociale en economische ongelijkheid binnen de samenleving moeten verkleinen. Hun intenties zijn op het oog dus vredelievend. Geen mens kan ertegen zijn. Maar de rampzalige gevolgen van hun politieke activisme worden dikwijls genegeerd, en soms zelfs ronduit ontkend.

    De kwalijke gevolgen van extreem-links komen dus moeilijk aan het licht. Dit maakt - zo meende de Nederlands-Amerikaanse politica Ayaan Hirsi Ali eerder dit jaar in een interview - dat extreem-links gevaarlijker is dan het religieus-conservatisme. Dit laatste is immers minder onduidelijk in zijn ware bedoelingen.

    Aldus blijkt: het grote gevaar van extreem-links schuilt in diens schone schijn. Nog steeds kunnen talloze westerlingen niet verder kijken dan de mooie, idealistische beloften. Maar juist een wereldvreemde ideologie slaat makkelijker om in schadelijk extremisme, aangezien elke voeling met de werkelijkheid ontbreekt. “De weg naar de hel is geplaveid met goede intenties,” luidt een Engelstalig gezegde. Zodoende heeft extreem-links al tientallen miljoenen doden op zijn geweten.

    Extremisme hangt dus niet af van de politieke geaardheid, maar van hoe meedogenloos en kwaadaardig de groepsleiders zijn. Dit laatste heeft niets met politieke geaardheid te maken, en daarom moet men het niet vereenzelvigen met extreem-rechts. Het gaat om extremisme in het algemeen. Hieronder valt dus ook extreem-links.

    ----------------------
    Marit Elechan draagt graag bij aan een omgeving waar het vrije woord voorop staat. Baruch Spinoza schreef hierover: 'Iedereen moet vrij zijn om zelf de basis van zijn overtuiging te kiezen. En dit geloof moet enkel worden beoordeeld op de vruchten die het voortbrengt.'


    Nieuw Rechts

    0 reacties :

    Een reactie posten