Dat kernafval eeuwig gevaarlijk blijft, komt uit de koker van Greenpeace. Zelfs goede kranten (met wetenschapsredacties) nemen het klakkeloos over, schrijft Simon Rozendaal.
28-3-2022
Zowel de voormalige kerncentrale in Tsjernobyl als die van Zaporizja, de grootste van Europa, bevond zich opeens midden in het Oekraïense strijdtoneel. Op televisie werd gespeculeerd over een nieuwe kernramp en niemand in Hilversum leek te weten dat een reactor zo is ontworpen dat zelfs een neerstortend vliegtuig geen kwaad kan.
Lees ook van Simon Rozendaal: Gronings gas is een goed wapen tegen Poetin
Zie je wel, we moeten stoppen met kernenergie en al onze kaarten inzetten op zon en wind, stelde ene Mark Geerts uit Arnhem via een ingezonden brief in NRC. Tja. Kernenergie is ongeveer even veilig per eenheid stroom (ook als je Harrisburg, Tsjernobyl en Fukushima meeneemt) als zon en wind en een slag beter voor het klimaat. De cijfers van de aan de University of Oxford gelieerde website Our World in Data zijn helder: zonnecellen produceren vijf ton CO2-equivalenten per gigawattuur stroom, windmolens vier en kerncentrales drie.
Na eeuw is 90 procent van de straling verdwenen
De schrijver van de ingezonden brief haalde een oude koe uit de sloot: kernafval blijft eeuwig gevaarlijk. ‘We kunnen er niet op rekenen dat onze “veilige” westerse democratie vele honderdduizenden jaren overeind zal blijven.’ Honderdduizenden jaren? Wanneer je kernafval een eeuw bewaart (bijvoorbeeld in een bunker zoals van de COVRA in Borssele), is 90 procent van de straling verdwenen. De radioactiviteit die resteert, is te vergelijken met wanneer u in het ziekenhuis wordt doorgelicht. Dat is weliswaar nog steeds riskant – het verhoogt de kans op kanker enigszins – maar wel een risico waarmee we kunnen omgaan. Je kunt het afval dan veilig onder de grond opbergen.
Het afval heeft na een paar eeuwen immers ongeveer dezelfde straling als het oorspronkelijke uraniumerts en dat heeft per slot van rekening miljoenen jaar onder de grond gezeten zonder dat het werd bewaakt door gewapende beveiligers of dat er waarschuwingsborden in twintig talen bij stonden.
Kolder komt uit de koker van Greenpeace
Dat kernafval eeuwig gevaarlijk blijft, komt uit de koker van Greenpeace. Zelfs goede kranten (met wetenschapsredacties) nemen het klakkeloos over. Zo kopte de Volkskrant: ‘Nederland gaat weer kerncentrales bouwen. Komt een oplossing voor het radioactieve afval al dichterbij?’ De krant gaf zelf antwoord op de kop: ‘Het kernafval blijft nog 20.000 jaar verhoogd radioactief, de gebruikte splijtstof zelfs 300.000 jaar. Een tijdspanne waarin mensensoorten kwamen en gingen, waarin ijstijden opkwamen en weer verdwenen.’
Abonnee worden?Dagelijks op de hoogte blijven van de laatste actualiteiten, achtergronden en commentaren van onze redactie? Bekijk ons aanbod en krijg onbeperkt toegang tot alle digitale artikelen en edities van EW.
Bekijk de mogelijkheden voor een (digitaal) abonnement hier
In het artikel kwam iemand van Greenpeace aan het woord. Mocht je als journalist overwegen iemand van de firma Leugen en Bedrog aan het woord te laten, zet er dan ten minste iemand tegenover van een actiegroep pro-kernenergie (die zijn er tegenwoordig).
Wat betreft die ‘tijdsspanne waarin mensensoorten kwamen en gingen’: radioactief afval verliest ooit zijn giftigheid, giftige chemicaliën nooit. Lars Roobol, stralingsdeskundige bij het RIVM, twitterde: ‘Als ik een pot kwik leegdrink ga ik hartstikke dood. Doe ik het over 1.000 miljard jaar (zo ik dan nog zou leven) dan ga ik net zo hartstikke dood.’ Hij wees er ook op dat de aanname dat kernafval honderdduizenden jaren gevaarlijk blijft, stoelt op de aanname dat je het afval zou inslikken of inademen. ‘Dat doe je toch ook niet met lood, asbest, tuinaarde of stof van je vloer, toch?’
Kernaval kun je zelfs hergebruiken
Het is niet veel afval. Een windmolen genereert 2 watt per vierkante meter, een kerncentrale 10.000. Een kerncentrale kan een eeuw mee, terwijl windmolens soms de 25 jaar niet eens halen. Kerncentrales produceren dus duizenden malen minder rotzooi dan windmolens (en zonnecellen).
Bovendien is lang niet al het afval van wind en zon te hergebruiken. Cobouw, het vakblad voor de bouw, meldt dat in de Eemshaven een proeffabriek voor het recyclen van wieken komt. Daar zijn ze drie dagen bezig om één wiek te vermalen en daarna hebben ze niet meer dan een ‘laagwaardige’ toepassing voor het schroot. Over hergebruik gesproken, in kernafval zit nog 95 procent splijtbare brandstof zoals plutonium, americium en uranium. Dat kan worden verstookt in thoriumcentrales, die over twintig jaar op de markt komen.
Met andere woorden, het is tijd om te stoppen met het recyclen van de Greenpeace-demagogie dat kernafval eeuwig gevaarlijk zou zijn.
0 reacties :
Een reactie posten