|
18-2-2022
Het Artsen
Collectief is met de aangekondigde beëindiging van de coronamaatregelen
voorzichtig optimistisch. Toch gaan veel coronamaatregelen niet in de
prullenbak maar ‘in de ijskast’. Ondanks dat meerdere daarvan amper invloed
hebben gehad op het behouden van de volksgezondheid. Wel op het welzijn van
de bevolking. Een nadelige invloed, met name op jongeren.
De afgelopen twee jaar is gebleken dat er vanuit zeer verschillende
perspectieven naar een situatie gekeken kan worden. Nu we in rustiger
vaarwater verkeren, is het goed om dit met verschillende partijen grondig
te evalueren. Wat gebeurde er? Wat is er wel en niet gedaan? Wat had er nog
meer gekund en was dat misschien beter geweest? Door het hier met elkaar
over te hebben, voorkomen we vergelijkbare situaties in de toekomst. Zoals
Ernst Kuipers, voor hij minister werd, het kabinet al verzocht: kom met een
langetermijnvisie. Wij zouden daar graag aan toe voegen, een visie waarbij
menselijke waarden, de persoonlijke levenssfeer en lichamelijke integriteit
zo goed mogelijk gewaarborgd worden. En waar vrijwilligheid en
eigenaarschap over de eigen gezondheid voorop staan.
De legitimatie van maatregelen is tot op de dag van vandaag het
capaciteitsprobleem in de zorg. Vreemd genoeg zijn vele voorstellen en
moties ter (tijdelijke) uitbreiding daarvan tot op heden blijven liggen. De
brief
aan de Tweede Kamer betreffende “Stand van zaken brief Covid-19” van
Ernst Kuipers d.d. 14 Januari 2022 alswel het IG&H
rapport met daarin de presentatie “Kortetermijn scenario in verband met de
omikron variant”
van 12 januari jl. i.o.v. Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport,
laat zien dat twee jaar na het begin van de coronapandemie er nog altijd
zeer weinig aandacht is voor het tekort aan ‘handen aan het bed’. De zeer
moeizame CAO onderhandelingen voor zorgpersoneel van afgelopen jaar zijn
daar een schrijnend voorbeeld van.
Tussentijds optimisme is goed. We kunnen weer ervaren hoe het
dagelijks leven hoort te zijn. Zonder beperkende maatregelen en daaruit
voortvloeiende stress, onzekerheid en moedeloosheid. Dus: pak dat terrasje.
Ga naar de bioscoop. Leef je uit in de sportschool. Werk aan je gezondheid,
weerstand, mentale welzijn en conditie.
En
blijf alert. Laat dit geen adempauze zijn in aanloop naar nieuwe
restricties.
We hebben twee jaar lang mogen ervaren wat angst doet met onze gezondheid
en maatschappij. De schadelijke gevolgen hiervan zijn groot en staan niet
in verhouding tot het gestelde doel. Angst en stress tasten juist je
gezondheid aan. De meeste mensen kenden al wel het placebo-effect. Nu
hebben we helaas ook uitgebreide ervaring met het nocebo-effect; in de vorm
van een angstboodschap (we zullen hier later meer over schrijven).
Hopelijk breekt nu de tijd aan waarin we beter leren omgaan met dat wat bij
het leven hoort: ziekte en gezondheid. Een tijd waarin we inzien en
erkennen dat ziekte een functie heeft en hoe we daarmee om kunnen gaan.
Laten we daarom in de communicatie over gezondheid en menszijn meer
inzetten op vertrouwen. Vertrouwen in ons lichaam, in onszelf en in elkaar.
Zo kan de opgebouwde angst weer zakken en het beschadigde (sociale) weefsel
herstellen.
Leefstijl en vrijheid zijn essentiële onderdelen van een sterke en gezonde
maatschappij. Het bestrijden van één ziekte mag nooit ten koste gaan van de
algehele volksgezondheid. De schade aan een grote groep weegt nooit op
tegen beperkte winst voor een kleine groep. Daar hoort juist een
risicogestuurd beleid bij: de kwetsbaren optimaal en op vrijwillige basis
beschermen, met zinvolle maatregelen en medicatie en de rest van de
maatschappij krachtig houden. Zodat we samen onze toekomst en die van onze
kinderen veilig stellen.
De eenzijdige, kortetermijnaanpak van corona heeft ons, onze gezondheid en
onze maatschappij aantoonbare schade gedaan.
Daarom blijft het Artsen Collectief zich inzetten. Samen op weg naar een
houdbare kijk op mens, maatschappij en gezondheid. En daarbij horen júist
brede gesprekken, kritische noten en gezonde zelfreflectie.
Op weg
naar een herdefiniëring van gezondheid en zorg!
het Artsen Collectief
|
|
0 reacties :
Een reactie posten