Keurmerken, media, en banken: de consumentenwensen van de Covistance

 door Paul Frijters, emeritus-hoogleraar Welzijnseconomie aan de London School of Economics.

Over de hele wereld heeft de Covistance (covid resistance) de laatste 14 maanden vooral de rug rechtgehouden: proberen te begrijpen wat er gebeurt, de verantwoordelijken ter verantwoording roepen, en protesteren tegen het vele onrecht dat de zwaksten aangedaan is. Wat voor kennis of capaciteiten zouden de Covistance versterken? Ik zie vijf taken waardoor de Covistance sterker kan worden en effectiever kan zijn. 

• Een Covistance keurmerk met informatie voor consumenten

Ikzelf ben best bereid 5% meer te betalen voor mijn online inkopen en sociale media als ik daarmee niet hoef mee te doen met de clubs die ik medeverantwoordelijk houd voor de ramp ons aangedaan. Dus als ik Amazon, Facebook, Twitter, Google, etc., kan vermijden en een redelijk alternatief dat niet veel onhandiger of duurder zou weten die pro-Covistance is, dan wil ik die gebruiken. Maar er is in de Covistance geen goede lijst van alternatieve bedrijven en producten om naartoe over te stappen. Een van de problemen is dat er weliswaar veel geroepen wordt, maar men niet weet wie nou eigenlijk echt moeite gedaan heeft om redelijk uit te vogelen welke alternatieve bedrijven en media pro-Covistance zijn. Ikzelf wil een betrouwbaar keurmerk wbt bedrijven alsook alternatieve sociale media, maar ik wil niet gevraagd worden echt veel meer te betalen of veel extra moeite te doen. Dat klinkt kinderachtig, maar is natuurlijk normaal. Om de consumentenkracht van de Covistance te mobiliseren is dus een keurmerk nodig waar verschillende Covistance groepen zich in kunnen vinden. Met een keurmerk krijg je consumentendruk op bedrijven en daarmee ook op de politiek en de rest van de samenleving.

• Welke scholen en werkgevers hebben integriteit getoond? 

Ouders die willen dat hun kinderen écht opgevoed en opgeleid worden willen natuurlijk weten op welke scholen onderwijs altijd vooraan stond in deze tijden. Dat is ook voor de toekomst belangrijk.
Integere werknemers willen weten welke werkgevers om de bevolking en hun grondrechten geven en welke werkgevers bereid zijn met destructieve onzin mee te doen.
Ook hierin komt het op een betrouwbaar keurmerk aan. 

• Wie was er fout? 

Als potentiële werkgever is het van belang te weten wie een aanjager was en wie voor de goede zaak stond in coronatijden. Dus wil men weten wie vóór de onzin was en wie tegen. Lijsten bijhouden waarin duidelijk wordt wat men nou echt aan iemand had, lijken mij erg belangrijk voor werkgevers en werknemers tot in de verre toekomst.
Ikzelf heb de neiging zelfbenoemde intellectuelen tot in lengte der dagen als sukkel of collaborateur te zien als ze eind 2020 nog steeds in de lockdown-onzin geloofden en deze actief ondersteunden. Ik kan ze echt niet meer serieus nemen als onafhankelijk denker.
Wie houdt die lijsten echter bij? Wie kan er over 5 jaar betrouwbaar aanleveren wie er fout geweest is?
Wederom is een soort informatiekeurmerk, gebaseerd op opgeslagen informatie van de laatste 14 maanden, gewild. 

• Betrouwbaar normaal nieuws zonder corona-angstporno

Er zijn ondertussen in de Covistance vele blaadjes, internetsites, nieuwsbrieven, en voorlichtingsprogramma’s. Maar er is geen dagelijkse krant en tv waarin we kunnen zien wat er zoal in de wereld speelt op vele vlakken.
Ikzelf wil een breed scala van informatie zien over van alles en nog wat (inclusief schaken, schaatsen, en handel) maar zonder die staatspropaganda. Andere Covistance-aanhangers hebben andere ‘doorgaande gedeelde interesses’ met de rest van de mensheid, inclusief zaken als babyvoeding en kappers.
Er is dus behoefte aan ‘normaal nieuws’ naast het covidprobleem. Daarvoor moet ik op het moment naar de grote bestaande kanalen, waar ik dan weer steevast die propaganda krijg. Een ‘corona-onzinfilter’ zou wat dat betreft wel handig zijn.
Gewild daarom: volwaardige nieuwsvoorziening met brede keuze zonder staatspropaganda of angstporno. Je zou zeggen dat dat moet kunnen.

• Alternatief bankieren

Een probleem van de Covistance, vooral in Nederland maar ook elders, is dat de politiek het ons moeilijk maakt om te organiseren via het betaalverkeer. Bankrekeningen worden gesloten omdat de overheid druk uitoefent, zoals we in Nederland bij de Rabobank gezien hebben, die Viruswaarheid als organisatie geweerd hebben. Nou moet Viruswaarheid betalingen kunnen doen om zaken te organiseren, al is het maar de kosten van een camera en van rechtszaken. Er is daarom behoefte aan de mogelijkheid om op een andere manier te bankieren die niet zo makkelijk door de regenten ontspoord kan worden.
Ik denk aan decentraal bankieren, waarbij de duizenden sympathisanten van Viruswaarheid automatisch specifieke betalingen kunnen doen via een geautomatiseerd systeem. Denk aan duizend sympathisanten die ieder 10 euro bijdragen aan rechtbankkosten zonder extra werk van die sympathisanten (dus vol-automatisch). Een andere mogelijkheid is om te doneren aan bepaalde specifieke personen die dan weer op persoonlijke titel bepaalde betalingen doen (dus 100 mensen doneren aan Pietje die een camera koopt). Een heel netwerk van organisaties die ieder afzonderlijk bepaalde betalingen op zich nemen is ook een mogelijkheid. Des te diffuser dat systeem, des te lastiger stil te leggen door kwaadwillende autoriteiten.
Gewild dus: een systeem waarbij sympathisanten in feite een bepaald budget binnen hun eigen bankrekening ter beschikking stellen die via mogelijke tussenstations een zaak steunen. 

VIRUSWAARHEID